Καλό καλοκαίρι
Όσοι είναι οικείοι με το game of thrones τoυ ΗΒΟ είναι οικείοι και με την απειλή (?) “έρχεται χειμώνας”, μα ο χειμώνας εδώ και 4 τηλεοπτικούς κύκλους, δεν έχει φτάσει ακόμα.
Υπήρξαν μέρες που ούτε ο αυτοσχέδιος ηλιακός κηροτίκτης μου με δεν μπόρεσε να βρει τόσο ήλιο που να κάνει τη δουλειά του σωστά.
Για τα μελίσσια έχω να πω γενικά οτι το μόνο σταθερό στο ραντεβού του με τη φύση, είναι οι αντίπαλοι, αφού και οι χρυσόμυγες κάνουν δυναμικά, αισθητή την παρουσία τους και τα σερσένια (οι μάνες) φαίνονται να είναι περισσότερα απ όσα με είχε συνηθίσει η εποχή, αλλά και ο πρώτος αναμενόμενος καύσωνα είναι προ των πυλών.
Όσο για το blog, όλο και κάτι είχα να γράψω αλλά πραγματικά ο χρόνος είναι εξαιρετικά περιορισμένος. Νομίζω τώρα μπήκε το νερό στο αυλάκι.
Καλό καλοκαίρι λοιπόν, έστω και με 3 μέρες καθυστέρηση και προσοχή γιατί δε θέλει πολύ φαντασία για να δει κανείς ότι είναι μελισσοκομικά ύπουλο.
Mέλισσες, πεσμένες με τα μούτρα, στο “μύρισμα”- δόλωμα που είχα βάλει σε μια άδεια κυψέλη για τους ανοιξιάτικους αφεσμούς. Η πρόληψη σμηνουργίας λειτούργησε σχετικά καλά και τελικά η κυψέλη “παγίδα” δεν χρειάστηκε. Το δόλωμα όμως έγινε ανάρπαστο μόλις εκτέθηκε στα μελίσσια στα μέσα Ιουνίου…
Κώστα καλό καλοκαίρι. Όντως φέτος είναι πολύ περίεργη χρονιά, στην Κρήτη είναι κάπως καλύτερα τα πράγματα. Δώσε στο λαό τη συνταγή για το δόλωμα.
επιτέλους post!!! καλό καλοκαίρι υπεροχή δουλειά ….. μπράβο
“Περίεργο” καλοκαίρι όντως. Ούτε καλοκαίρι αλλά ούτε και χειμώνας. Νομίζω ότι το πρόβλημα ξεκίνησε από πέρσι (και συνεχίστηκε φέτος) με την απουσία πραγματικού χειμώνα.
Οι σμηνουργίες λίγες φέτος και από αυτές οι περισσότερες κατέληγαν ορφανές.
Οι βροχές έδωσαν κάποια ελπίδα αλλά ο άστατος καιρός την εξανέμισε.
Θέλω να ελπίζω ότι τα έλατα θα έχουν καλύτερη τύχη.
Το μόνο σίγουρο, όπως το ανέφερες, είναι οι μπελάδες, ανθρώπινοι (δηλητήρια, κλεψιές κλπ) και μη (σερσέκια, ασθένειες κλπ).
Ανησυχητική είναι παράλληλα φέτος η αύξηση κρουσμάτων σηψιγονιών (ενημερώθηκα για αρκετά συμβάντα, σκέψου πόσα δεν ακούστηκαν καν).
Καλό καλοκαίρι και σε σένα, βάζε υψηλούς στόχους καθώς αν δεν ξέρεις που θες να πας δεν θα φτάσεις ποτέ.
Γιώργο, δεν είναι κάτι τρελό και είμαι σίγουρος οτι θα βρεις καλύτερα, Μια μπαλίτσα, μισο κερί ιδανικα απο φύλλο κερήθρας (μύριζει πιο έντονα… δεν ξέρω τι βάζουν μέσα…..) μισή πρόπολη καθαρή και όπως τα πλάθεις πετάς μέσα και κανένα φύλλο μελισσόχορτο. Επείδή δεν έχω συνήθως μελισσόχορτο, βάζω φύλλο λουίζας (που έχω στο μπαλκόνι) και μυρίζει παρόμοια. Πάντως ο Χαριζάνης όταν τον ρώτησα κάποτε, μου είπε οτι η λουίζα και το μελίσσόχορτο μυρίζουν το ίδιο σε εμάς, άλλα όχι στις μέλισσες, άρα η λουίζα είναι λάθος.
Κώστα τις ευχές μου
BeeHappy πάντα του δη πόηντ!
Εχω πιασει δυο ξένους αφεσμούς κι εχω τρομάξει να τους συνεφέρω, αν τους συνέφερα τελικά και σε σχέση με αυτά που λες για τον καιρό, δεν θα μπορούσες να με βρεις πιο σύμφωνο. Η είδηση για τη σηψηγονία όπως την περιγράφεις είναι αγχωτική γιατί πράγματι ο κόσμος που πάσχει το δηλώνει σπάνια.
Όσο για τους στόχους ήταν χαμηλοί σε σχέση με το τι θα έβαζε άλλος μελισσοκόμος, σε σχέση με το τι πραγματικά μπορούσα να υποστηρίξω φέτος ήταν υψηλοί. Κι εδω σύμφωνο με βρίσκεις 🙂
Για την ιστορία με τις ασιατικές σφήκες τι λές?
Τα πρόσφατα άρθρα περι σφηκών, είναι η απόδειξη πως οτι δηλώσεις είσαι και οτι κάθε προβληματικός ή “προβληματοποιός” γράφει οτι βλακεία του κατέβει στο στριμωγμένο και στεναχωρημένο του εγκέφαλο.
Το απογοητευτικό είναι οτι ο κόσμος τα πιστεύει.
Βασικά με κούρδισες τώρα και μου φαίνεται θα γράψω σχετικά!
κι ενώ σερσένια υπήρχαν σποραδικά στα μέρη που ξεκολοκαιριάζω τα μελίσσια μου (ορεινή Χαλκιδική) τα δύο τελευταία χρόνια, γέμισε ο τόπος… ειδικά πέρισυ.
Τα δολώματα δεν έκαναν δουλειά, ακολούθησε η παντόφλα που ήταν και πρόχειρη… τελευταία εξέλιξα την τεχνική και μια ξεχασμένη ρακέτα του τέννις έγινε ο εξολοθρευτής τους!
Νόμιζα ότι οι αποικίες τους θα ήταν 100-150 άτομα, οπότε 40-50 την φορά είναι καίριο πλήγμα. Η Βικιπέντια μιλάει για 500-700 άτομα, οπότε μάλλον δεν κατάφερνα και τίποτα σημαντικό.
Μου τα ξεκλήρισαν, δραπέτευσαν τέσσερα και φέτος τα κρατάω στον κάμπο…
Βάσανα πούχει η αγάπη…
Kαι φέτος Παναγιώτη θα ναι ακόμα χειρότερα νομίζω. Πέρσι στις μελούρες στην αμυγδαλιά του γείτονα, έβλεπα μια μάνα το Μάρτη στη χάση και στη φέξη και έτρεχα να τη βγάλω μια φωτο.
http://www.bees.gr/archives/3327
Φέτος έχει τρεις – τέσσερις επάνω όποτε κοιτάξεις!