Όσοι είναι οικείοι με το game of thrones τoυ ΗΒΟ είναι οικείοι και με την απειλή (?) “έρχεται χειμώνας”, μα ο χειμώνας εδώ και 4 τηλεοπτικούς κύκλους, δεν έχει φτάσει ακόμα.

Κάπως έτσι το πάθαμε κι εμείς φέτος με το καλοκαίρι. Το καλοκαίρι έρχοταν και ξανάερχοταν και τον άφταστο είχε.
Αν δεν κάνω λάθος είχα να τα δω αυτά από τον Ιούνιο του 2003, που στην Αττική έβρεχε σχεδόν κάθε Σαββατοκύριακο. Τότε οι συνάδελφοι μου στο γραφείο,  γκρίνιαζαν γιατί δεν μπορούσαν να πάνε για μπάνιο το ΣΚ κι εγώ γκρίνιαζα γιατί η βροχή εκμηδένιζε τις πιθανότητες να πάρω θυμαρίσιο μέλι.
Φέτος η άνοιξη ήταν περίεργη, δεν βοήθησε πολύ την παραγωγή. Από την άλλη τουλάχιστον για την Αττική, δεν είμαι σίγουρος ούτε για τα θυμάρια.

Υπήρξαν μέρες που ούτε ο αυτοσχέδιος ηλιακός κηροτίκτης μου με δεν μπόρεσε να βρει τόσο ήλιο που να κάνει τη δουλειά του σωστά.

Μετά την 21 Ιουνίου και το θερινό ηλιοστάσιο, μπορώ να πω επίσημα καλό καλοκαίρι. Σε γενικές γραμμές έχω πετύχει τους μελισσοκομικούς μου στόχους, οι οποίοι δεν ήταν βέβαια πολύ υψηλοί και τρέχω να προλάβω τους επόμενους που είναι κάπως υψηλότεροι…

Για τα μελίσσια έχω να πω γενικά οτι το μόνο σταθερό στο ραντεβού του με τη φύση, είναι οι αντίπαλοι, αφού και οι χρυσόμυγες κάνουν δυναμικά, αισθητή την παρουσία τους και τα σερσένια (οι μάνες) φαίνονται να είναι περισσότερα απ όσα με είχε συνηθίσει η εποχή, αλλά και ο πρώτος αναμενόμενος καύσωνα είναι προ των πυλών.

Όσο για το blog, όλο και κάτι είχα να γράψω αλλά πραγματικά ο χρόνος είναι εξαιρετικά περιορισμένος. Νομίζω τώρα μπήκε το νερό στο αυλάκι.

Καλό καλοκαίρι λοιπόν, έστω και με 3 μέρες καθυστέρηση και προσοχή γιατί δε θέλει πολύ φαντασία για να δει κανείς ότι είναι μελισσοκομικά ύπουλο.

μελίσσια

Mέλισσες, πεσμένες με τα μούτρα, στο “μύρισμα”- δόλωμα που είχα βάλει σε μια άδεια κυψέλη για τους ανοιξιάτικους αφεσμούς. Η πρόληψη σμηνουργίας λειτούργησε σχετικά καλά και τελικά η κυψέλη “παγίδα” δεν χρειάστηκε. Το δόλωμα όμως έγινε ανάρπαστο μόλις εκτέθηκε στα μελίσσια στα μέσα Ιουνίου…

Written By

Beekeeper

Greek beekeeper