κερήθρες και… γαστρονομία
Υπάρχουν άπειρες συνταγές με μέλι.
Παρόλα αυτά δεν υπάρχει τίποτα μα τίποτα, που να μπορεί να συγκριθεί με το μέλι μέσα στη φυσική του “συσκευασία” και ιδανικά να καταναλωθεί, ακριβώς εκεί που την έκοψες… πάνω απο την κυψέλη.
Κερήθρα στεγνή… Μπορεί να μοιάζει λιγο βάρβαρο και αρκουδίστικο αν σκεφτείς τι κόπο έκαναν και σε τι χρόνο το εφτιαξαν, αλλά λειτουργεί λιγο σαν λωτός της Οδύσσειας…
Το κερί, αλλά και το μέλι έχουν την ιδιότητα να απορροφούν μυρωδιές απο το περιβάλλον τους.
Ειναι τρομέρα ενδιαφέρον λοιπόν να φας ενα κομάτι κερήθρα και το κερί να έχει πάρει μυρωδιά απο τα καπνίσματα που έχει υποστεί στο παρελθόν [κατα την επιθεώρηση ο μελισσοκόμος καπνίζει τις μέλισσες με σχετικό εργαλείο, ωστε να τις κρατάει ήρεμες]. Συνήθως και λογικά το κάπνισμα γίνεται με πευκοβελόνες οπότε το καμένο ρετσίνι αφήνει ενα ιδιαίτερο άρωμα που ακολουθεί καμια φορά ακόμα και το μέλι, ειδικά τις πρώτες μέρες που έχει τριγηθεί και ακόμα αιωρούνται μέσα του κοματάκια κερί.
Λιγότερο επιβλαβες για τον μελισσοκόμο ώστε να μη χαλάει τα φρεσκοχτισμένα πλαίσια του, ειναι να έχουν χτίσει οι μέλισσες σε κάποια σημεία που δεν “προβλέπεται” και να έχουν αποθηκέυσει και μέλι!
Αυτο είχε τύχει στις 29/10/2005, όταν ο πατέρας μου παραπονιόταν οτι το καπάκι μιας κυψέλης είχε κολήσει. Τι ευχάριστη έκπληξη να βλέπεις οτι δεν είναι κολημένο, αλλα ασήκωτο απο το βάρος του μελιού που περιέχει. Οι μέλισσες είχαν φτιάξει στα 5 εκατοστά που μεσολαβούν απο το τέλος των πλαισίων ως την οροφή, μεσα στο καπάκι δηλαδή, ενα φανταστικό κατασκεύασμα γεμάτο μέλι!
Τα κομάτια που λείπουν μοιράστηκαν άμεσα σε ενα δυο γνωστούς στη γειτονία, τα υπόλοιπα έμειναν ως είχαν χτιστεί και ηρθαν μαζί με το καπάκι στην Αθήνα, για να φαγωθούν έδω 😉
Στην αρχη παθαίνεις ενα Α’ σοκ, βλεποντας το και αναρωτιεσαι πως το άφησες να συμβεί. Μετα βλέπεις οτι το μέλι όχι μόνο δεν παέι χαμένο αλλα εξοικονόμισες την πιο σουπερ εφαρμογή του για όλο το χρόνο, μιας και η συσκευασία εκτός απο νόστιμη ειναι και τέλεια κλειστή
Τα συγκεριμένα κομάτια δεν ειχαν καπνιστεί ποτέ παρα μόνο ελάχιστα την μέρα που αφαιρέθηκαν και το μέλι εχει πολύ ελαφρια γεύση.
Και ιδέα να μην έχει κανείς από τη νοστιμιά της αυτούσιας κερήθρας με μέλι, οι ζωντανές φωτογραφίες σου ανοίγουν την όρεξη!!! Προσωπικά σε κάθε τρύγο κόβω 2-3 φρεσκοχτισμένες άσπρες κηρήθρες (χασέδες τις λένε κάποιοι) για φίλους και ιδίαν χρήσιν.
Εγώ πάντως έφαγα (απο το συγκεκριμμένο ήταν Κώστα?) και ήταν πολύ σούπερ. Εγώ θα βάζω τις μπύρες στο Μπρίκι κι εσύ τις κερήθρες (λίγο άνισο ακούγεται, αλλά θα φιάξω σπιτική μπύρα και θα σου φέρω. θα φιάξω και blog για το πως να φιάξετε μπύρα σπίτι σας. αντί για bees.gr/blog θα είναι beers.gr/blog).
Ody νομίζω απο αυτό ειχες φαει… beers.gr/blog… :-)Ελπίζω να εννοεις το μπρικι στη Μαβίλη… οχι μπρικι κανονικό, μπυρό-μελο??? [βλ. ρακομελο]Aυτο θα ήταν το δευτερο αηδιαστικότερο σενάριο ever… Το πρωτο [που δυστυχώς δεν ειναι σενάριο] ειναι οτι καποιοι χρησημοποιουν το μέλι αντι της ζαχαρης παντου. Καλό ακουγεται… αλλα και στον ελληνικο καφέ??????? Δεν ξερω αν εγω ειμαι αρνητικός. Οταν το ακουσα κοντεψα να κόψω το μέλι.
Παιδιά αν εγώ βάλω τα πατατάκια θα είναι μα…κια? Και χωρίς μπρίκι! Ody, αν όντως φτιάχνεις μπύρα μόνο σου, έχεις ότι βοήθεια θέλεις από εμένα! Πάντως να επιβεβαιώσω με τη σειρά μου ότι οι κερύθρες του Κου Κώστα είναι απλά σούπερ!
mia aporia…otan vazeis tin kerithra sto stoma meta molis ksezoumistei to meli to ipolipo to kaneis tsixla k to petas…an katapieis ligo..patheneis tipotAa?