Νεονικοτινοειδή: Δηλητηρίαση μελισσών από κλοθειανιδίνη

Η ιδέα έχει λειτουργήσει καλά στο παρελθόν, αυτή τη φορά όμως φρόντισαν οι γείτονες να με δυσκολέψουν. Το πρόβλημα που προέκυψε έχει να κάνει με την άγνοια μας και την λανθασμένη και αλόγιστη χρήση των φυτοφαρμάκων, όπως την έχω περιγράψει και παλιότερα.

 

13.9 παρατηρώ νεκρές μέλισσες στην είσοδο της μιας κυψέλης, που φιλοξενεί έναν μικρό αφεσμό που έχω πιάσει την προηγούμενη άνοιξη.

Στη διάρκεια της μέρας, συλλέγω αν τακτά χρονικά διαστήματα νεκρές μέλισσες. Οι προβοσκίδες τους είναι τεταμένες και η εικόνα μοιάζει με δηλητηρίαση. Το ενδιαφέρον είναι οτι τα άλλα δυο παρακείμενα μελίσσια, δεν δείχνουν να έχουν πρόβλημα.

Ακολούθησα λοιπόν μια τυπική διαδικασία που έχει τη χρησιμότητας της άμεσα αλλά και μακροπρόθεσμα.

Πρώτα απ’ όλα, απομάκρυνα τις νεκρές μέλισσες για να μπορέσω να κατανοήσω καλύτερα την έκταση της δηλητηρίασης, παρακολουθόντας πόσο σύντομα και πόσες νεκρές μέλισσες θα ξαναδώ.

Η πρώτη και λογική σκέψη είναι να απομακρύνω τις κυψέλες, αφού όμως το προηγούμενο βήμα έδειξε ότι το φαινόμενο ήταν περιορισμένης κλίμακας είπα να το αναβάλω προσωρινά και τελικά δεν τις μετακίνησα ποτέ.

Το επόμενο πράγμα που έκανα είναι να ταΐσω πολύ τα συγκεκριμένα μελίσσια κατά τη διάρκεια της ημέρας και μάλιστα για πολλές μέρες.

Η ιδέα ήταν, ότι αν μέσα στην ημέρα κρατώ απασχολημένες τις μέλισσες με το να τρώνε κάτι που τους δίνω εγώ, θα ελαχιστοποιήσω τις επισκέψεις τους στο άγνωστο δηλητηριασμένο φυτό  και είτε θα κερδίσω λίγο χρόνο, είτε λίγο πληθυσμό, είτε θα ξεθυμάνει το αίτιο της δηλητηρίασης.

Για καλή μου τύχη τις αμέσως επόμενες μέρες, έγινε κατακλυσμός με αποτέλεσμα τα μελίσσια να κλειστούν μέσα και από τον καιρό, αλλά και το νερό να ξεπλύνει το αίτιο. Οπότε τελικά σώθηκαν.

Η τροφοδοσία έγινε κυρίως με μέλι αλλά και σιρόπι. σε τέτοιο βαθμό, που οι μέλισσες άρχισαν να αποθηκεύουν τις τροφές…

Η τροφοδοσία με μέλι το οποίο δεν είναι δικό μας δεν συνίσταται, γιατί μπορεί να μεταδώσει ασθένειες των μελισσών στο σμήνος.

Έκανα μια αναφορά στο αρχείο καταγραφής δηλητηριάσεων μελισσών το οποίο δεν είναι κάποιος επίσημος φορέας αλλά μακροπρόθεσμα μπορεί να φανεί χρήσιμο, αφού έστω και με ιδιωτική πρωτοβουλία, καταγράφονται τα κρούσματα δηλητηρίασης και ίσως κάποτε οι αρμόδιοι καταλάβουν την έκταση του φαινομένου. Επίσης αναφέροντας την προβληματική περιοχή, μπορεί να έσωζα και κανέναν συνάδελφο.

14.9 Επικοινωνώ με τον Σπύρο και με προτρέπει να στείλω δείγμα στο Μπενάκειο Φυτοπαθολογικό Ινστιτούτο, όπου με μια δωρεάν εξέταση, με ενημέρωσαν μετά απο μερικές μέρες,  ότι η ουσία που σκότωσε τις μέλισσες είναι η κλοθειανιδίνη.

Η κλοθειανιδίνη είναι ένα απο τα εντομοκτόνα που απο την 1η Ιουλίου 2013 έχουν απαγορευτεί δοκιμαστικά απο την Ευρωπαική Ένωση, γιατί ενοχοποιούνται για το θάνατο των εντόμων επικονίασης. Τα άλλα νεονικοτινοειδή είναι η ιμιδακλοπρίδη και η θειαμεθοξάμη. Η απαγόρευση γίνεται δοκιμαστικά για 2 χρόνια ώστε να φανεί έμπρακτα αν οι διαπιστωμένοι θάνατοι συνεχίσουν με την ίδια ένταση και μετά την απαγόρευση και να κριθεί έτσι το μέλλον του φαρμάκου στη γεωργία.

Όπως φαίνεται τα αποτελέσματα θα είναι υπέρ του φυτοφαρμάκου αφού οι θάνατοι συνεχίζονται παρά την αναστολή. Απλά δεν υπολόγισαν μάλλον, οτι απαγόρευση στην αγροτική χρήση δε σημαίνει και απαγόρευση στη χρήση από ιδιώτες. Οι δε ιδιώτες στην Ελλάδα, ίσως ταυτίζονται καλύτερα με το Αγγλικό idiots.

Για την ιστορία να θυμίσω οτι στην ψηφορία για τη λήψη απόφασης απαγόρευσης, η Γερμανία, πατρίδα της φαρμακοβιομηχανίας ΒΑΥER που εμπορεύεται τα συγκεκριμένα φυτοφάρμακα, ψήφισε υπέρ της απαγόρευσης, ενώ η Ελλάδα που δεν έχει κανένα οικονομικό συμφέρον από το εμπόριο των νεονικοτινοειδών δήλωσε παρούσα.