Περιποίηση

To 2009 δεν ήταν και η καλύτερη μελισσοκομική χρονιά για μένα. Όπως έχω ξαναπεί, τα μελίσσια τα έχω γιατι τα αγαπώ και με ξεκουράζουν αφάνταστα. Δεν θα σκάσω αν η παραγωγή δεν πάει καλά.

Παρόλα αυτά είπα να μην πάμε και αμαχητί. Έχω τρία μελίσσια αυτή τη στιγμή τα οποία είναι τέτοια απόσταση βολής, που να μπορούν να έχουν φροντίδα κάθε μέρα. Τα δύο έχουν τη δυνατότητα, αν ξεχειμωνίασουν καλα να δώσουν την άνοιξη πολύ μαγιά για νέες περιπέτειες. Το άλλο είναι πολύ αδύναμο και θέλει βοήθεια καθαρά για λόγους επιβίωσης. Υπάρχουν βέβαια και κάποια διάσπαρτα στην Ελλάδα… που είναι λιγότερο τυχερα, αλλά θα βρούμεε τροπο να τα φροντίζουμε κι αυτα.

Προς το παρόν απλά κάνω κατι μικρο τροφοδοσίες. Σχεδόν κάθε μέρα τους βάζω ελάχιστο σιρόπι (100 – 200 γρ) και δυο τρεις κουταλιές μέλι παλιότερων πολύ τρύγων που δεν προκειτε να καταναλωθεί αφου το παίζουμε χληδατοι και υπεράνω και τρώμε μονο απο το φετινό.

Το μυστήριο είναι οτι χτες κατάλαβα οτι οι δυο τρείς κουταλιές που λέω εξαφανίζονται απο τα πιατάκια τροφοδοσίας σε λιγότερο απο 2 ώρες οπότε λέω να βαζω περισσότερη ποσότητα. Επίσης νομίζω είναι καιρός για να προσθέσω και λίγη θυμόλη που μου έμεινε απο πέρσι για να μειώσουμε το βαρρόα αν και δεν έχω δείγματα. Κάθε συμβουλή σχετικά θα ήταν επιθυμητή.