Προετοιμασία
Είχαμε μεινει στο βαψιμο τεσσάρων πενταριών, κυψελιδίων. (σχετικό link)
Τελικα έγινε το εξής:
Aπο τα 4 κυψελίδια το ένα μου το έχουν ήδη βουτήξει (σχετικό link). Στα τρια κυψελίδια έχω βάλει απο τα μέσα Απριλίου απο 5 πλαίσια απο άλλες κυψέλες, γεμάτα με μέλισσες.
Συγκεκριμένα σε μια επιθεώρηση που έκανα στις 13 Απριλίου στην Ερέτρια, παρατήρησα οτι ενα μελισσι ειχε φτιαξει βασιλικα κελια σμηνουργίας. Ειχε δηλαδη μπει σε διαδικασία πολλαπλασιασμού, ειχε φτιαξει νεες βασίλισσες οι οποιες εκκολαπτόντουσαν στα κελια τους και ετοιμαζόταν να σμηνουργήσει. (σχετικα links label σμηνουργία)
Πήρα λοιπόν την παλία βασίλισσα, πηρα και 5 πλαίσια (με τροφες, γυρη, μελι κλπ) και τα έβαλα σε μια 5αρα κυψέλη στην οποία εκλεισα την εξοδο.
Επειτα πήγα σε ενα απο τα δυο μελισσια που ηταν κοντα σε μια νεόδμητη κατοικία και ενοχλούσαν. (σχετικό link) Το ενα ειχε 10 πλαισια. Πηρα 5 και τα εβαλα σε μια κυψέλη και 5 σε μια αλλη. Προφανώς στο ένα έβλα και τη βασίλισσα, στο αλλο όχι. Εκλεισα τις εισόδους και σε αυτα και μετεφερα και τα 3 στην Αθήνα στον Υμηττο.
Σταδιακά, ενα απο τα βασιλευόμενα γιγαντώθηκε και σημερα ειναι ηδη διώροφο. Το αλλο για κάποιο ανεξήγητο λόγο ειναι ακομα πολυ μαζεμένο. Τελος το τρίτο εχει παρει μια σχετικα καλη αναπτυξη. Yποθέτω αυτο ηταν και αυτο που ειχε βασίλισα απο την αρχή.
Ο χώρος στο χωριό ειναι εξαιρετικά δύσβατος και δυσπρόσιτος. Ο πατέρας μου με κραζει διαρκώς γιατι θεωρεί οτι ειναι αδύνατο να διαχειριστείς μελισσια εκει. Προς το παρον αποφάσισα οτι ο μόνος τρόπος να μην παθω δισκοκοίλη (μπορει και να εχω βέβαια…) ειναι να παω εκει τα 5αρια που ειναι πιο ελαφρια. Ετσι το διόροφο εμεινε στον Υμηττο.
Με λιγα λόγια μετέφερα εκει τα 2 απο τα 3. (ααα.. επισης για οποιον θυμάται που έλεγα οτι προς το παρον οι κυψέλες ειναι μπλε αλλα θα τις διαφοροποιήσω λιγο χρωματικά.. εχω να πω ?^$#$ μπλε… δεν προλαβα να βάψω και ειναι ακομα μπλέ…)
Την προηγούμενη Παρασκευη λοιπόν ανεβηκα στον Υμηττο λίγο πριν τη δύση του Ηλιου. Οι δημοτικοι αστυνομικοι μου εκαναν λιγο τη ζωη δυσκολη, γιατι φοβόντουσαν οτι μπορει να ειμαι κάποιος σατανικος εμπρηστης. Με αφησαν όμως. Περασα και πήγα να κλείσω τις εισόδους απο τα δυο πενταρακια που θα μετεφερα.
Αυτα γινονται μετα τη δύση, με σκοπο να εχουν επιστρεψει όλες οι μέλισσες και να μην αφήσεις καμια πίσω.
Κλεινεις την εισοδο της κυψέλης με το ειδική πόρτα (σχετικό link) φορτώνεις και γεια σας.
Μια μικρη λεπτομέρεια μόνο. Λεω κατσε να μην αναψω καπνιστηρια και σκασουν οι δημοτικοι και αρχισουν να λενε να ποιος βαζει τις φωτιές κι ετσι τις εκλεισα χωρίς να πάρω μέτρα… Τα κορίτσια δεν με αντιμετώπισαν και πολύ φιλικα αλλα επιβιώσαμε.
Με κλεισμενα τα μελισσια φύγαμε κατα τις 21:30 απο τον Υμηττο με τον κολλητό μου τον Αντρέα (δεν ειχε ξανα βρεθει σε καμια μελισσοκομικη δραστηριότητα) και μετα απο τεσσερις περίπου ώρες κατα τις 2 το βράδυ είμασταν στο χωριό… Η μισή δουλεία ειχε γίνει.
Το ξεχειμώνιασμα είναι δύσκολο. Κάτω προς το φράγμα ξεχειμωνιάζουν καλά.Έχει σουσούρα, κουμαριά και την άνοιξη ρείκη. Να ανεβαίνουν επάνω Μάιο
τα αποτελέσματα ενός παρόμοιου project (χωρίς να ξεκίνησε έτσι) παρατήρησα λίγους μήνες πριν, όταν ένας φίλος με φώναξε να πάρω την τελευταία από τις 2-3 κυψέλες που είχε πια εγκαταλήψει στο εξοχικό του στο Λαύριο. Όπως είπα όλες οι άλλες είχαν πια εξαφανιστεί. Οι παρατηρήσεις μου σχετικά με αυτήν που επέζησε:Ήταν αρκετά δυνατή (20 πλαίσια), είχε αρκετή γύρη και αποθηκευμένο μέλι. Παρ’ ότι υπήρχε αρκετή βαρρόα δεν έδειχνε σημάδια μείωσης του πληθυσμού πολύ δε περισσότερο αποδεκατισμού. με κάποιο τρόπο είχε επέλθει μια ισορροπία. Κάπου εκεί νομίζω βρίσκεται και το μυστικό με την αντιμετώπιση του βαρρόα. Θέλει λίγη προσεκτική παρατήρηση η μεταξύ τους συμπεριφορά. Με κάποιο τρόπο μπορούν να συνυπάρχουν.Το άλλο που παρατήρησα και με έκανε εντύπωση ήταν η διάταξη των πλαισίων. Δεν ακολουθούσε τη κλασική σειρά (μέλι-γύρη-γόνος-γύρη-μέλι). Ο γόνος κάπου “κοβόταν” από πλαίσια με μέλι και ξεκινούσε ξανά μετά, αλλού η γύρη, δεν κατάλαβα τη λογική (με ανθρώπινους όρους) που τα όριζε.Σε γενικές γραμμές πάντως έδειχνε ιδιαίτερα υγιές.Ακολούθησε βεβαίως η αναμενόμενη ανθρώπινη παρέμβαση, τα πλαίσια “μπήκαν στη θέση τους”, οι υδρατμοί του οξέως ανέλαβαν να εξαφανίσουν τα βαρρόα. Ευτυχώς η συγκεκριμένη κυψέλη έχει ένα σημάδι και δεν χάθηκε στην ομοιομορφία των υπολοίπων, ώστε να παρατηρήσω τη συμπεριφορά της στο μέλλον.
Nίκο δε με βλέπω να τα κουναω απο κει. Αυτο ειναι και το προβλημα μου, δεν εχω χρόνο και τροπο να κανω μετακινησεις στα μελισσια. Στο Μορνο εν τω μεταξυ ειναι σιγουρα καλα, αλλα αν δεν περνας απο κει καθε εβδομάδα ειναι αμφισβητίσιμο αν θα τα ξαναβρεις. Εχει μακρυχέρηδες η περιοχή.Σπύρο κι εγω το πιστέυω αυτο που λες με το βαρρόα. Μπορουν να συμβιώσουν κάπωςΒασικα οι μέλισσες συμβιώνουν με ολα και τα αντιμετωπίζουν ολα. Απλα πεφτει η παραγωγηκότητα. Εμεις ειμαστε απληστοι και θελουμε ολο και περισσοτερο μελι. Τα πλακώνουμε λοιπόν στις θεραπείες και να τα αποτελεσματα…
Ειχα κι εγω εκει στα μερη μας(ειμαστε κοντοχωριανοι,καταγομαι απο την Πενταπολη Δωριδας)2 μελισσια που αντιμετωπισαν εντονα το προβλημα της ασκοσφαιρωσης.Με συζητησεις που εκανα με τοπικους παραγωγους διαπιστωσαμε πως αυτο γινεται λογω των εντονων διακυμανσεων των θερμοκρασιων μεταξυ μερας και νυχτας αλλα και μεταξυ των ημερων που εξαναγκαζουν το μελισσι να εκγαταλειψει μερος του γονου και ετσι εμφανιζεται η ασθενεια.Σου ευχομαι καλη επιτυχια στο project!!!
Ειναι αλήθεια οτι η θερμοκρασιες εκει ειναι λιγο κάπως.Πχ. την Παρασκευη όταν έφτασα είχε 16 βαθμούς.. (2 το βράδυ) την μέρα όμως εσκαγες.Ειναι ενα θέμα.Πιστεύω λύνετε με καλη μόνωση και να φροντίζεις να έχεις παντα τόσο πλυθυσμό που να είναι ικανός να φροντίζει το γόνο του. Ασκοσφαίρωση έχω πάθει μια φορα.Μη με ρωτάς τι έκανα και το ξεπέρασα. Ειλικρινα δεν ξέρω αν το γλύτωσα ετσι… αλλαζα βάση καθε μέρα και τροφοδοτόυσα συνέχεια με σιρόπι..
Δεν υπάρχει άλλος τρόπος αντιμετώπισης της ασκοσφαίρωσης από αυτόν που αναφέρει ο οικοδεσπότης. Σχολαστική καθαριότητα, φλόγιστρο και κυρίως απομάκρυνση όλων των νεκρών γόνων που πετάνε έξω οι μέλισσες. Τροφοδοσία καλή. Σε ένα φίλο αφαιρέσαμε τελείως τη βάση και στηρίξαμε το πάτωμα σε τσιμεντόλιθους. Κυριολεκτικά αεριζόμενη βάση!!!Δούλεψε. Το μελίσσι καθάρισε μόνο του.Αν αργήσει να καθαρίσει, αλλάζουμε βασίλισσα.Ο καλός μελισσοκόμος σημαδεύει τις κερήθρες και δεν τις χρησιμοποιεί σε άλλο μελίσσι ή τις λιώνει.
Γεια σου ρε ΣπύροΑυτα ειναι… ετσι βλεπει κανεις την αξια των blog.. 10 λεπτα χαλασαμε 10 πραγματα μαθαμε..Αυτο με τον τσιμεντολιθο δεν θα το σκεφτόμονα. πολυ καλο.Εγω το καθαρισμα το κανα καθε μερα γιατι ειχα την πολυτέλεια να ειμαι εκει. Αν εισαι μακρια ακουγεται πολυ καλη λυσηΕχει ρισκο αλλα ειναι καληΤο τελευταιο τευχος της ΜΕ το πηρες? 🙂
Πολυ σημαντικη η παρατηρηση του beehappy σχετικα με την απομακρυνση όλων των νεκρών γόνων.Διοτι το μαυρο μερος που βλεπουμε επανω στο μουμιοποιημενο γονο ειναι οι καρποφοριες του μηκυτα.Αρα εαν δεν τις απομακρυνουμε, διαιωνιζουμε το προβλημα η εστω την πηγη του προβληματος.
Μου επιτρέπεις να πω κάτι στον katse.Απο Λιδορίκη έως Πεντάπολη έχει φοβερό άσπρο αγριοτρίφυλο. Και σφάκα.Και τα μελισσια φθάνουν Καρούτες.
Εχετε προσωπικη εμπειρια απο την περιοχη εκει κ.Νικο?Εγω φετος ειχα ολο το κοπαδι στον Υμηττο αλλα το σκεφτομαι καποια στιγμη να ξαναπαω 2-3 στο χωριο οπως και ο οικοδεσποτης.Ειναι ομως δυσκολη εκει η περιοχη και οποιος εχει τη δυνατοτητα τα μελισσια του ξεχειμωνιαζουν στην Ερατεινη.Ευχαριστω πολυ για την πληροφορια.
Αστεία αστεια εχω μια ακρη στην Ερατεινη. Ομως το πακέτο ειναι για μενα παντα η μεταφορά…