Σίτα συλλογής πρόπολης

H πρόπολη είναι ένα από τα ακριβά προϊόντα της κυψέλης. Τη συλλέγω για προσωπική χρήση (όπως ότι άλλο παράγουν τα μελίσσια μου). Επειδή όμως σταδιακά, δημιουργήθηκαν οι ανάγκες για λίγη περισσότερη και περισσότερη και περισσότερη, αποφάσισα να χρησιμοποιήσω και “κανονικά εργαλεία” για συλλογής της. Έτσι αντί να καθαρίσω τις επιφάνειες της κυψέλης με τη σπατουλίτσα μου, έκανα μια – δυο δοκιμές με πλέγματα και άλλα υλικά και κατέληξα κι εγώ στο συμπέρασμα ότι οι ακόλουθες σίτες είναι οι πιο εύχρηστες για μένα.

Οι σίτες τοποθετούνται στο πάνω μέρος της κυψέλης και από εκεί και κάτω αναλαμβάνουν οι μέλισσες. Όταν τελειώσουν το γέμισμα των κενών με την πρόπολη, βγάζουμε τη σίτα, την κάνουμε ρολό και την τοποθετούμε στην κατάψυξη. Το κρύο σκληραίνει το υλικό και έτσι όταν βγάλουμε το ρολό την επόμενη μέρα, με απλές κινήσεις καταφέρνουμε να το σπάσουμε και να το κάνουμε να πέσει σε μια άλλη επιφάνεια που έχουμε τοποθετήσει από κάτω για τη συλλογή του.

Όλα αυτά φαίνονται πολύ απλά κι ωραία και με δεδομένη την τιμή κιλού που κυκλοφορεί στην αγορά μπορεί να μας βάλει ιδέες ότι βρήκαμε την κότα που κάνει τα χρυσά αυγά. Για να το κάνω ακόμα πιο ωραίο, να πω ότι στην προηγούμενη φωτογραφία βλέπουμε την ίδια κυψέλη την ημέρα που τοποθέτησα τη σίτα και το αποτέλεσμα της συλλογής λιγότερο από 20 μέρες μετά. Η συλλογή λοιπόν γίνεται άμεσα με την πρώτη τοποθέτηση της σίτας. Δεν είναι ακριβώς όμως έτσι, αφού στο ακριβώς διπλανό, απολύτως ισοδύναμο μελίσσι, η τοποθέτηση της ίδιας ακριβώς σίτας, δεν απέδωσε απολύτως τίποτα! Το γιατί δίνει η όχι ένα μελίσσι, πότε και πόσο δίνει κλπ, είναι πράγματα που αυτή τη στιγμή δεν είμαι σε θέση να απαντήσω επαρκώς. Αυτό για το οποίο είμαι βέβαιος είναι ότι η συλλογή της πρόπολης με αυτό τον τρόπο, όση και να είναι, είναι εύκολη, ανέξοδη και φιλική στην κυψέλη.

Είναι καλό η σίτα να τοποθετηθεί με τέτοιον τρόπο ώστε να μην έρχεται σε επαφή με τους κηρηθροφορείς. Έτσι οι μέλισσες θα προπολίσουν όλη την επιφάνεια κι όχι μόνο το σημεία που δεν ακουμπούν στα ξύλα. Δεν κάνουν όλες οι σίτες για τη συλλογή πρόπολης, παρά το γεγονός ότι θα προποληθούν όλες. Η διαφορά είναι στο υλικό κατασκευής της σίτας και στο κατά πόσο είναι όλα τα πλαστικά ασφαλή για να φιλοξενήσουν για κάποιο χρόνο τρόφιμα. (Πολυαιθυλένιο). Έτσι μια σίτα για παράθυρα, θα συλλέξει μεν πρόπολη, δεν θα είναι όμως ότι καλύτερο να καταναλωθεί.

Η πρόπολη κολλάει τρελά! Σε αντίθεση με το μέλι που μοιάζει εφιαλτικό όταν λερώσει κάτι η πρόπολη δεν καθαρίζει εύκολα! Το μέλι διαλύεται στο νερό και μπορείς να το ξεφορτωθείς εύκολα. Η πρόπολη θέλει οινόπνευμα. Έτσι καλό είναι να είμαστε προσεκτικοί στο που και πως θα καθαρίσουμε τις σίτες μας. Εγώ στα πλαίσια της βιντεοσκόπησης χρησιμοποίησα χαρτί, πράγμα το οποίο αποδείχθηκε κακός χειρισμός. Ιδανικά πρέπει να καθαρίζουμε τη σίτα απευθείας πάνω από το δοχείο στο οποίο θα αποθηκεύσουμε την πρόπολη μας και να αποφύγουμε τα ενδιάμεσα καθαρίσματα.

Η συγκεκριμένη πρόπολη μου έδειξε ότι και αυτό το προϊόν της κυψέλης έχει ποικιλίες (πράγμα που αφελώς δεν είχα σκεφτεί ποτέ πριν) αφού είχε εντελώς διαφορετική γεύση από άλλες που είχα μαζέψει παλιότερα. Για να μην ανοίγω την όρεξη κανενός, η γεύση και η μυρωδιά της πρόπολης είναι ιδιαίτερη, καυστική, αρωματική, πικρή ίσως και γενικά δεν είναι αυτό που θα λέγαμε το τρώω ευχάριστα ή σε ποσότητες. Βασικά για να αποφευχθούν οι παρεξηγήσεις, πρέπει να σημειώσω ότι δεν μιλάμε για κάποιο τρόφιμο. Απλά πολλές χρήσης της περιλαμβάνουν και τη γεύση…

Οι συγκεκριμένες σίτες που χρησιμοποιώ είναι γαλλικές, ειδικά κατασκευασμένες για τη συλλογή πρόπολης και τις προμηθεύτηκα εδώ από το μελισσοκομικό κατάστημα melissopolis. Το video την κάνει να φαίνεται πολύ στερεή και ευκολόχρηστη, όμως στην πραγματικότητα, όπως έγραψα και πριν, κολάει και είναι δύσκολη στο χειρισμό της 🙂

extracting propolis from kostas.koutsoukos on Vimeo.

3534