Στο χωρίο…
Είμαι στο χωριό… λογικά θα ανεβάσω το post την Κυριακή, που θα έχω internet. To Φωκίδα project παει καλά. Γενικά παρα τις προσπάθειες που έκανα δεν μπρορεσα να οργανωθω σωστά. Μαλιστα φέτος πηγα στο χωριο λιγοτερες φορες απ οτι αλλες χρονιες! Ετσι ενω ειχα θεσει ως στοχο να επισκέπτομαι τα μελίσσια μια φορά το μήνα, τελικα μόλις σημερα κατάφερα να τα δω, μετα τις 28 Οκτωβρίου…
Ο χειμώνας ηταν σχετικά ηπιος κι εδώ. Λιγο χιονι τις προηγουμενες μερες και αρκετη παγωνια. Δραματικη ειναι πάντως η ξηρασία και φετος. Ενα ταισμα έκανα λοιπον στις 28.10 και έκ τοτέ, έλαμψα δια της απουσίας μου.
Αφου λοιπον τα καταφερα και ηρθα ειπα να κανω κι ενα ταισματάκι. Δεν ειχα ζαχαροζύμαρο και επιπλεον ειχα στο σπιτι 3 πολυ παλία μελια που απλα μου επιαναν χώρο. Επιστρατεύτηκαν λοιπον τα γνωστα πιατακια απο το γνωστο βενζινάδικο. Αυτη τη φορα αντι να βαλω σκετο το μελι ακολουθησα τη συμβουλη των συναδέλφων και ανακάτεψα με αχνη ζαχαρη.

Ετσι βρέθηκα να καθομαι αρκετη ώρα πανω απο τα πιατακια και να ανακταυεω με μια χοντρη προκα ( το κουτάλι στράβωνε) λιγο ρεικομελο του 2005, λίγο ελατίσιο του 2002, αχνη ζαχαρη αλλα και ενα κομμάτι κερήθρα γεμάτο ανθόμελο του 2005….
Το κερι το αφησα κι αυτο μέσα (το εχω ξανακανει και το εξαφάνισαν κανονικότατα) μαλιστα ηταν απο μια ελευθερη κερήθρα που ειχαν χτισει σε καπακι και απλα ειχα ξεχασει να καταναλώσω!
Αυτη η τροφη τοποθετηθηκε με συνοπτικες διαδκασίες (ανοιξα το καπακι και το ακουμπησα) προφανως και δεν ασχοληθηκα με σηκωμα πλαισίων κλπ.
Οι μέρες ειναι ακόμα δύσκολες, με ελαχιστα τετοια έντομα να κυκλοφορουν. Κυρίως μπαμπουρες κι αυτοι χαζεμενοι σε τζαμια, να ψαζνουν να βρουν την εξοδο.

Γενικα ειμαι χαρουμενος. Τα μελισσακια οταν τα φερα δεν ηταν και πολυ δυνατα. Ο καιρος εδω δεν ηταν ο καλυτερος για ξεχειμωνιασμα και δεν εκανα καμα τροφοδοσία το χειμωνα. Κι ομως, ειναι μια χαρα ζωηρα (με τσιμπισαν κιολας… το πρωτο του 2008) και νομιζω οτι τον Απριλη θα αρχισουν να γινοται ζόρικα. Το βαψιμο σιτς κυψέλες δεν σταθηκε αρκετό παντως. Ηδη το χρώμα ξεφτισε και μαλλον οι στεγες πρεπει να ενσιχυθούν με λαμαρίνα (όπως άλλωστε ήταν και παλιά)

Το Φωκιδα project… προχωρα θετικα.
Για αυτό σου λέω βούτηξέτες στην παραφίνη!!!
Kαλή επιτυχία και συνέχεια στο Φωκίδα project. Μακάρι να μπορείς να πηγαίνεις πιο συχνά στη Φωκίδα.
Γεια σου! Σκέφτηκα πως μπορεί να σε ενδιαφέρει αυτό το άρθρο στο BBC για μια καινούρια έρευνα στις συνήθειες και τον τρόπο “σκέψης” των βομβίνων.
beautyful pictures you have here!Keep it on!regards from Barcelona
idaki και RogerHaus Τhanks!
για να δουμε ρε Λαμπρο.. Παραφίνη δεν ξέρω αν θα βάλω αλλα μαλλον θα μπει απο πανω ένας τσίγκος να τελειώνουμε