Συνδετήρες
Πριν απο λίγο κανα – δυο μήνες, οταν πρώτο παρουσίασα τις κυψέλες της Φωκίδας όμως εξελίχθηκαν, ο Αxtapos έκανε μια λογική ερώτηση. Πως στηρίζω τα επικλινή καπάκια και πως ειναι αυτα στο εσωτερικό τους.
Λοιπον οι κυψέλες ειναι απολυτα φυσιολογικές, όπως αυτες που χρησιμοποιούμε όλοι μας. Με το κλασικό καπάκι αυστραλικού τύπου.
Τα επικλινή καπάκια ειναι δανεισμένα απο τις κυψέλες τυπου Dadant που ειχε ο παππους μου. Τα έχω επισκευάσει όσο μπορούσα και τα έχω απλα προσαρμόσει απο πάνω.
Κανονικά τα επικλινή καπακια ειχαν μια πατούρα με την οποία “καπέλωναν¨ τις dadant. Αυτη την πατούρα την αφαίρεσα και τα καπακια εφάρμοζαν τέλεια πάνω στα σύγχρονα. Για να τα στηρίξω χρησιμοποιώ τα κλασικά συνδετηράκια τα οποια ειναι πολυ εύχρηστα οταν μιλάμε για σταθερό μελισσοκομείο (δεν θα τα πρότεινα για μετακινήσεις γιατι νομίζω οτι οι προεξοχές τους θα μπλεκόντουσαν στα πάντα.)
Για αυτους που δεν ξέρουν, τα συνδετηράκια αυτα δουλευουν ως εξής:
Eχουν ενα σταθερο σημείο βιδωμένο στο ξύλο (σημέιο Α) και έχουμε αφήσει και δυο καρφάκια-βιδες σαν αναμονές στα σημεια που θέλουμε να γίνει η στήριξη (σημεία B και Γ)
Ετσι το αποτέλεσμα ειναι σε καθε επιθεώρηση να εχω να αφαιρέσω 2 καπακια, όπως στο animation που ακολουθεί.
Ελπιζω να κάλυψα την απορία. Επισης αν θυμάμαι καλα χρωστάω η στον Axtapo ή στον Δημήτρη Ρουσουνέλο (εδω εχω μπλεξει τους μυκονιάτες) μια συνταγή με χοιρινό με μέλι η οποία ενω ειναι παναπλη ακόμα δεν εχω αξιωθεί να τη φωτογραφίσω κατα την παρασκευή για να κανω το post… υπομονή, έρχεται.
νομίζω φίλε ότι είναι πολύ καλύτερο αυτό το σύστημα παρά τα κλείστρα ,και πιο φτηνά και πιο ανθεκτικά
Βασικα κλειστρα χρησιμοποιώ αλλα αν ειμαι σιγουρος οτι θα μεινει σταθερο το μελισσι βαζω αυτα. Ειναι οντως πολυ πιο φτηνα. Οπως ειπα το μονο κολημα ειναι οτι αν βαλεις δυο κυψελες διπλα διπλα για μεταφορα τηα μπλεχτουν σιγουρα
Καλά! Τι να πω; Άφωνος από το ανιμασιον.. Τα κάνεις να φαίνονται τόσο εύκολα να γίνουν ρε συ Κώστα…Για φαντάσου να ξέραμε λέει, λέμε τώρα, να φιαχνουμε και μεις τέτοια παιχνιδάκια…Αυτό που κατάλαβα είναι ότι τα βάζεις πάνω στο καπάκι (στη λαμαρίνα δηλαδή) και τα πιάνεις με τον συνδετήρα της φωτο έτσι;Το χοιρινό με μέλι μάλλον στον Δημήτρη που έχει κουζινικές ανησυχίες.. Εγώ μια φορά έφαγα ψητή γουρουνόπουλο στη σούβλα που το άλειφαν μέλι στο ψήσιμο και δεν μου πολυάρεσε!
ετσι ακριβως.. ακουμπητο στη λαμαρινα και για να μην το παρει ο αερας η γλιστρησει… συνδετηρακια.το μελι με το κρεας ειναι λιγο περιεργο αλλα προσωπικα μου αρεσει παρα πολυ. Οχι για συνεχεια… επιλεκτικαΚοιτα τωρα που δεσμευτηκαμε και πρεπει να το κανουμε αμεσα… ρε τι τραβαμε (και καλα)
ΜΙΑ ΕΡΩΤΗΣΗ …. : ΕΞΩ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΥ ΜΟΥ, ΣΕ ΜΙΑ ΑΝΟΙΧΤΗ ΝΤΟΥΛΑΠΑ (ΠΟΥ ΔΕΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΚΑΙΡΟ), ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΣΦΗΚΟΦΩΛΙΑ !ΞΕΡΕΤΕ ΠΩΣ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΩ?
Κατ αρχάς συγχαρητήρια για τη δουλειά σου ,είναι από τις καλύτερες.Τι τύπο σύρματος χρησιμοποιείς για το κλείστρο ,πόσο πάχος έχει,αλλες λεπτομέρειες?Σ’ευχαριστώ
Ανωνυμους, ψεκασε τες με καποιο φαρμακο baigon η σχετικο (κανονικα θα σου προτινα με φωτια αλλα μου κανεις για λιγο αρχαριος.Απλα οτι κανεις να το κανεις μετα τη δυση του ηλιου για να ειναι ολες εκεικοpa ευχαριστω για τα καλα σου λογια. Δεν ειναι αυτοσχεδιοι οι συνδετηρες. Ειναι του εμποριου. Δεν ειναι ακριβως συρμα αλλα πολυ λεπτες μεταλικες βεργες για να αντεχουν.Μπορεις να τα βρεις σε ολα τα μαγαζια με μελισσοκομικα προιοντα
Πάνω λέει κοντά στις κορυφές των Βαρδουσίων στο Σινάνι συνκεκριμένα δουλεύει λέει ο έλατος. Αυτό είναι περίπτωση αλλά όχι σπάνιο. Σε χαιρετώ.
Nίκο δεν ξερω για τώρα αλλα το καλοκαιρι ηταν ενθουσιασμένοιΕιχε λεει πολλα χρονια να δωσει τοσο ελατο η περιοχη
Aυτά τα κολπάκια τα εξόχως τεκμηριωτικά με τρελαίνουν.Έστω και καθυστερημένα (μιας και σήμερα βρήκα ετούτο που ψάχνω κάτι για τα μέλια) τα σέβη μου μάστορα.