το ελεύθερο πενταράκι
Όπως περιέγραφα και στα προηγούμενα post είχα βρει στο χωριό ένα μελίσσι που εδώ θα ονομάσουμε “το ελεύθερο πενταράκι”. Εκτός από την παρατήρηση του Θεοδόση οτι ήταν στεγνό και χρειαζόταν περιποίηση, έπρεπε να μεταφερθεί στην Αθήνα και να γίνει η μετάγγιση του σε μια κανονική κυψέλη για να μπορώ να το περιποιούμαι. Δεν ήξερα πως γίνετε αυτό. Ουτε τωρα ξέρω! Ξέρω όμως ότι αν το ξανακάνω θα το κάνω επιτόπου.


Το μελίσσι είχε χτίσει στην οροφή πράγμα που σημαίνει οτι η κατασκευή δεν είχε τις αντοχές που θα είχε αν ήταν σε κινητά πλαίσια. Ετσι όταν επιτέλους έγινε η μεταφορά στην Αθήνα η οδήγηση μου που συνήθως είναι λιγο διασκεδαστική για μένα αλλά όχι για τους επιβάτες μου μάλλον προκάλεσε την κατάρρευση της.
Ενα κομάτι έπεσε και το αφαίρεσα. Την επόμενη μέρα όταν την ξανάνοιξα, με σκοπό δώ πως θα προσθέσω πλαίσια ειδα οτι είχα καταρέυσει απο το βάρος τους και τα κομάτια που είχαν μελι…


Αφαιρέσα λοιπόν και να πετάξα τα κομμάτια κερήθρας που έμειναν και ήταν άδεια και στέγνα από μέλια και τροφές. Μετά έφτιαξα ενα τερατούργημα. Στήριξα τα κομμάτια που είχαν γόνους σε ένα πλαίσιο και τα έδεσα υπερβολικά πρόχειρα με σύρμα.


Κράτησα τα κομμάτια που είχαν μελι και θα τα σχολιάσω στο επόμενο ποστ και άρχισα να τροφοδοτώ συστηματικά και καθημερινά το μελίσσι με σιρόπι απο ζαχαρόνερο αλλα και μέλι σε ενα πιατάκι.

Μολις βρήκα ευκαιρία “εκλεψα” ενα πλαίσιο με γύρη απο αλλο μελισσι και του το πρόσθεσα. Σε ολη αυτή τη διαδικασία παρακαλούσα να μην εχω σκοτώσει καμια βασίλισσα, την οποία δεν εχει σταθεί δυνατον να δω.
Σήμερα μοιάζει να ειναι υγιές αλλά αδύναμο. Εχει γεννήσει και στα διπλανά πλαίσια και μόλις ανοίξουν και τα τελευταία κελιά του πλαισίου κολάζ, θα το αφαιρε΄σω τελείως.

Εν τω μεταξύ τροφοδοτώ και ελπίζω να καταφέρω να το ξεχειμωνιάσω για να το μεταφέρω πάλι την άνοιξη στο κροκύλειο. Δεν έχει καμία πρακτική αξία να παιδεύομαι γιατι μιλάμε για πολύ μικρό πληθυσμό. Συναισθηματικό είμαι το θέμα.
Κώσταμάλλον όλα τα έκανες σωστά.Μπράβο σου για την προσπάθεια.Την καλημέρα μου απο Θεσσαλονίκη.
Ήταν επιτακτικό να βάλεις εντός πλαισίου τις κηρήθρες , ακόμη και αν ξεχειμώνιαζε το μελίσσι θα υπήρξε μεγαλύτερο πρόβλημα λόγω ανάπτυξης.Ίσως η καλύτερη ενίσχυση- χωρίς να γνωρίζω αν είναι εφικτό -να ηταν ένα τελάρο με ''ψημένο'' γόνο ,γύρη θα βρεί αυτή την εποχή.Όσον αφορά της κερήθρες, δύσκολα μπορούν να στερεωθούν ώστε να οφελήσουν.(κηφηνοκελιά,άνισα μεγέθη ,κλπ.)Θα σου πρότεινα με την πρώτη ευκαιρία να ''απαλλάξεις'' τις πίτες από το γόνο και να βάλεις έτοιμα πλαίσια ώστε να γεννά η βασίλισσα και να μη χτίζει μάταια το μελίσσι στις πλαισιομένες πίτες.(αν θες να δεις έναν τρόπο απαλλαγής ελεύθερων κερηθρών κοίτα σχετική ανάρτηση μου με τίτλο:μελισσι αεροδρομίου μέρος δεύτερο)
Καλη σου μέρα Ανέστη.Σπύρο (πόσοι πια Σπύροι!!! είσαι ο τρίτος) εχεις απόλυτο δίκιο. Ισως δεν το εξήγησα επαρκώς αλλα τα πλάισια που έχω προσθέσει είναι ήδη χτισμένα απο άλλο μελίσσι. Κι εγώ σκέφτηκα να φέρω καλυμμένο γόνο απο αλλού αλλα τελικά δεν μοιαζει να χρειαζεται γιατι η βασίλισσα γεννά αρκετα.Τις δικές του κερήθρες θα της αφαιρέσω αμέσω μόλις γεννηθουν οι εργάτριες. δεν πιστευω να τις ξαναγεννήσει γιατί εχει ήδη προχωρήσει πιο μέσα.Το post με το μελισσι αεροδρομίου είναι κατατοπιστικότατο και με πολυ ωραίες φωτογραφίες. Ευχαριστώ.
Οπου Κώστας και μάλαμα . . . για να την σπάσουμε στους Σπύρους το λέω.Κυρ Κώστα κι εγώ πιστεύω οτι έκανες το καλύτερο Ευγε.