Όλα καλα

Πριν ένα μήνα ακριβώς έλεγα ότι θέλω να ξαναπάω στο χωριό και να δω αν τα μελίσσια μου εκμεταλλεύτηκαν τον κισσό. Ω ναι! Αυτές τις μέρες που είχα και ελεύθερο χρόνο για εκδρομές, πήγα και στο χωριό για μερικές μέρες. Πέρσυ τέτοια εποχή δεν κατάλαβα διαφορά, αλλα φέτος τα πραγματα ειναι προφανή. Ενα χρονο και κατι, μετα που τα “παράτησα” στο χωριο, τα μελίσσια ειναι στα καλύτερα τους. Απο τη μια η πρώτη σοβαρή ανθοφορία (υπάρχουν υπάρχουν μέρη που φυτρώνουν μονο κισσοί) και απο την αλλη το νεράκι που ειναι αφθονο πλεον, γιατι καθε απογευματάκι εχει μια ήπια βροχούλα και όλα μοιάζουν αν πηγαίνουν καλα. Γύρη, γόνος, μέλι, ακόμα και χτίσιμο.

Τοπόθέτησα με βαριά καρδια ένα ζαχαροζύμαρο στο κάθε μέλισσι. Δεν το χρειάζονται, αλλά σε 15 με 20 μέρες που θα το θέλουν γιατι θα τα κλείσει ο καιρός, δεν ξέρω αν θα έχω την άνεση να πάω. Οπότε το έβαλα απο τώρα.

Η μόνη ανωμαλία ειναι οτι πήγα εκει και για πρωτη φορα νομίζω τα τελευταία 15 χρόνια, δεν ειχα μαζί μου φωτογραφική μηχανή! Την είχα, αλλα ξέχασα ζωτικής σημασίας εξαρτήματα. Δε μασάμε όμως, οι φωτογραφίες ειναι του φετινου Σεπτέμβρη κι οχι τωρινές, πανω κάτω όμως, αντιπορσωπέυουν και την τωρινή εικόνα.