Σχεδόν ανοιξιάτικο τοπίο… Κάπου μέσα στις απερχόμενες Αλκυονίδες μέρες, αποφάσισα να επισκεφθώ τα μελίσσια μου στον Υμηττό, για να κάνω μια τροφοδοσία με ζαχαροζύμαρο.
Στον ελάχιστο χρόνο που ξέκλεψα και με το άγχος ότι θα χάσω τον ήλιο και την καλοκαιρία, η εύρεση του ξέστρου ήταν πολύ ψυχοφθόρα. Ρε που να είναι το ξέστρο. Μηπως εδώ? Μήπως εκεί? Και ποιο ξέστρο ψάχνω? Το λευκό, το χρυσαφί ή το ασημί?
Και από την άλλη τι σημασία έχει πιο ψάχνω? μήπως βρήκα κανένα απ’ ολα? Ε λοιπόν όποιος δεν έχει μυαλό έχει πόδια. Με μότο την διαφημιστική καμπάνια της nike: just do it! απλά σηκώθηκα κι έφυγα και πριν τα μελίσσια έκανα στάση σε γνωστό κατάστημα που εμπορεύεται μελισσοκομικά είδη, για να αγοράσω άλλο ένα ξέστρο!
Εξάλλου ήταν τόσο κοντά στο μελισσοκομείο, όσο κοντά μου ήταν και το εγκεφαλικό από το άγχος. Με χαρά λοιπόν βλέπω ένα ξέστρο που δεν είχα ξαναχρησιμοποιήσει. Ένα ξέστρο μυτερό στην άκρη, τόσο ώστε να μην πληγώνει το καπάκι κατά το άνοιγμα. Όπως ίσως έχω πει και στο παρελθόν, τα μελίσσια “κολλάνε με πρόπολη” τα καπάκια στα πατώματα. Για μένα και υποθέτω και για πολλούς άλλους, είναι και ένδειξη υγείας.
Δηλαδή αν πάω να ανοίξω ένα μελίσσι και το καπάκι ξεκολλήσει με την πρώτη χωρίς χρήση εργαλείου, είναι δηλαδή απλά ακουμπισμένο πάνω στο πάτωμα, συμβαίνουν δυο τινά:
είτε το είχα ανοίξει την αμέσως προηγουμένη μέρα, είτε το μελίσσι δεν είναι ικανό να σφραγίζει τη φωλιά του και δεν είναι και πολύ στα καλά του.
Από την άλλη αυτό το μαγικό κόλλημα που κάνει το μελίσσι μεταξύ καπακιού και πατώματος κάνει αναγκαστική τη χρήση του ξέστρο σαν λοστό και αν το ξέστρο είναι χοντρό, σταδιακά πληγώνει τα ξύλα και δημιουργεί ένα μόνιμο άνοιγμα.
Τη λύση σε αυτό το πρόβλημα είχε δώσει μια ιδέα του πατέρα μου. Μια σπάτουλα κομμένη κοντή, ώστε να έχει μεγαλύτερη δύναμη σαν λοστός και λιγότερη ελαστικότητα, αναλάμβανε το πρώτο χώρισμα των προπολημένων ξύλων. Μετά, η είσοδος του ξέστρου στην ήδη ανοιγμένη κυψέλη ήταν ανώδυνη.
Τέτοια ώρα όμως, τέτοια λόγια.
Αν δεν είσαι ικανός να βρεις το ξέστρο σου, θα βρεις τη σπάτουλα?
Έτσι το λεπτοκαμωμένο ξέστρο στο γνωστό εμπορικό κατάστημα γυάλισε στα μάτια μου όσο τίποτα!
hive tool / μελισσοκομικό ξέστρο
Το πήρα, πήγα στα μελίσσια, έκανα την εργασία μου και … ω τι είναι αυτό το μικρό πραγματάκι δίπλα στην κυψέλη? Μα είναι η σπάτουλα μου, που υπομονετικά σκουριάζει δίπλα στην κυψέλη και αν είχε φωνή πιθανότατα α έλεγε
-καλώς το παλικάρι με το καινούριο ξέστρο, πως κι από εδώ?
Τα άλλα μου ξεστρα βρέθηκαν μέρες μετά, σε μια σακούλα παρατημένη στο πιο απίθανο σημείο. Συλλέκτης έχω γίνει…
hive tool / μελισσοκομικό ξέστρο / σκουριασμένη σπάτουλα
Written By

Beekeeper

Greek beekeeper