5 πραγματα που εχουν σχεση με τον μελισσoκομικο μου βιο.

Εφτασε λοιπον και σε μενα για τριτη φορα το request να γραψω τα 5 πράγματα που δεν γνωρίζετε, ή θα έπρεπε, ή θα ήθελα, ή θα θέλατε, να γνωρίζετε για μενα. Δεν το πολύ ηθελα αλλα σεβόμενος τους αγαπητους κυριους penlix Lato και Beehappy (ελπιζω να μην το ζητησε και κανεις αλλος και τον εχασα) θα γραψω αλλα οχι γενικα για μενα…. λιιιγο πιο εξειδικευμένα, οσο δηλαδη και αυτο το blog

Οριστε λοιπον 5 πραγματα που εχουν σχεση με τον μελισσoκομικο μου βιο.

1. Δεν θυμάμαι να μου ειπε ποτε καποιος για πρωτη φορα, να παμε να δουμε κατι “πράγματα” που λεγονται μελισσια. Τα ζω απο παντα, αφου ειχε ο πατερας μου απο πολυ πριν γεννηθω και εχω μεγαλωσει με αυτα. Παρόλα αυτα έκανα την πρώτη πραγματική μου επιθεώρηση σε κυψέλη μόλις το 2003.

2. Την μερα που αγόρασα τα πρώτα μου μελίσσια πήγα φορώντας ενα κόκκινο κοντομάνικο που εγραφε DareDevil the man with no fear και την πιο απλή μελισσοκομική μάσκα. Δεν θυμόμουνα οτι οι μέλισσες δεν γουστάρουν και πολυ το μαυρο και το κοκκινο χρώμα…. Την περισσότερη ώρα το έπαιζα αδιάφορος γιατι ντρεπόμουν να πω μπροστά στον μελισσοκομο που μου εδινε τα μελισσια, οτι το αντικειμενο του ποθου μου, με ειχε γαζώσει κανονικότατα. Εφυγα με τεσσερα μελισσια και τα χερια τουμπανο χωρίς να ακουμπήσω ουτε ενα πλαισιο και δεν ξαναεβαλα κοκκινο κοντομανικο στα μελισσια.

3. Κατα τη μεταφορά μιας κυψέλης απο Υμηττό – Ερέτρια κάποιες μέλισσες βγήκαν από την κυψέλη. Ευτυχώς αυτή που με κέντρισε το έκανε όσο ξεπαρκαρα (με ελαχιστο κίνδυνο δηλαδή) αλλα ολο το ταξίδι στην εθνική οδό ήταν εφιαλτικό με μέλισσες να πετάνε αριστερά δεξιά και τη συνοδηγό μου να φόρα μελισσοκομικη μάσκα, νυχτιάτικα μεσα σε IX… Τωρα πια φροντιζω να ειμαι 100% σιγουρος οτι τις κλεινω καλα.

4. Κατα τη διάρκεια των μαθηματων στο ΙΓΕ μου αρεσε να κανω βλακείες και χαβαλέ (οπως παντα). Ετσι γνωρίζοντας την απέχθεια του καθηγητή μας Ν. Εμμανουηλ στην καυση σβουνιας γαϊδάρου για κάπνισμα των μελισσιών και τη σταθερη του θεση οτι το σωστο ειναι η πευκοβελονα, αρεσκόμουνα να χωνομαι πισω απο το πληθος των συμμαθητων μου και να προτείνω συνέχεια το αντίθετο (το οποιο παρεμπιπτόντως το θεωρώ αηδία) Οταν δηλαδή αναβε το καπνιστηρι χωνόμουν πισω πισω για να μη φαίνομαι και ρωτούσα δυνατά: πευκοβελονες καίμε? έχω ακούσει οτι ειναι πολυ καλη η σβουνια. (ειχε υπομονη παντως και το εξηγουσε καθε φορα)

5. δυο τσιμπήματα δεν θα τα ξεχασω ποτε. Ενα στον αντιχειρα, που εχει αφησει σημαδι ως σημερα και μαλλον ειχει πιασει καποιο νευρο (νομιζα οτι μου εκοψαν το δαχτυλο) και ενα στην μυτη, πανω στο ρουθουνι, σε ανύποπτο χρονο. Δεν φορουσα μασκα και νομιζω οτι ηταν η πιο επώδυνη μελισσοκομική μου εμπειρία Η ήδη μεγάλη μυτη μου πρήστηκε και χοντρύνε. Ο κολλητός μου μολις με ειδε ειπε:

Περιμενα να δω πολλα στη ζωη μου. Αλλο το οτι η μυτη σου μπορει να μεγαλωσει ακομα περισσότερο μου φαινοταν αδυνατο!

Aυτα λοιπον και δεν κανω πασα σε κανεναν ετσι για να ειμαι αντιδραστικός 😛

In English: Five Things Related to my Life as a Beekeeper

For the third time I have received a request to write about the 5 things that you don’t know, or ought to know, or which I would like you to know about me. I don’t really want to, but respecting the wishes of our beloved Messrs. penlix Lato and Beehappy,

(I hope that I haven’t missed similar requests from anyone else), I will write a few specific things about myself – sliiightly more specific – like this blog. Here, therefore, are 5 things about my beekeeping life:

1. I can’t remember anyone ever saying to me for the first time that we should go see “something” called bees or bee hives. I have always lived around bees; my father kept bees from long before I was born, and I simply grew up with them. Despite that, however, I made my first “official visit” to a bee hive in 2003.

2. The day I bought my first bee hive, I wore a red t-shirt which said: DAREDEVIL – The man with no fear” and the simplest beekeeping mask. I hadn’t remembered or didn’t know that bees don’t particularly care for the colors black or red. Most of the time I pretended to be cool and indifferent, since I was embarrassed to tell the beekeeper from whom I bought the hives the true object of my desire, which had in fact fired me up for a long time. I left with four hives and swollen arms without ever having touched a frame – and I never again wore a red t-shirt when handling bees.

3. During the transfer of a hive from Hymettos to Eretria a few bees escaped from the hive. Luckily, the one that stung me did so while I was parking (in other words, with little danger), but the whole journey was on the national highway with bees flying left and right – and with my passenger wearing beekeeping mask and other armor inside the car. Now I make 100% sure that the hives are well sealed during transport.

4. During lessons at the Institute of Geoponic Sciences, I like to make mistakes and mess up (as usual). Thus I came to know the distain of our teacher, N. Emmanuel, for the burning of donkey dung while smoking beehives and his firm position that the only correct procedure involved burning pine needles. I liked to tuck myself behind the bulk of my fellow students and to continually propose the opposite (behavior which, by the way, I consider utterly disgraceful). So, whenever he would light the smoker, I would hide in the rear so as not to be seen and would say in a loud voice: “We’re burning pine needles? I’ve heard that dung works really well.” (He always maintained his patience and would explain the reasons each and every time).

5. There are two stings which I will never ever forget. One on my thumb, which left a mark still visible today and which probably struck a nerve (I thought someone had chopped off my finger) – and one on my nose, just below the nostril – in a moment of unpreparedness. I wasn’t wearing a mask, and I think this was my most painful beekeeping experience. My already sizeable nose became thick and swollen.

As soon as my buddy saw me he said:

“I was prepared to see a lot of things in my life. But that your nose could get even bigger is something I was totally unprepared for!”

So now that’s that.