Την Κυριακή 10.10.10 πήγα στην Ερέτρια για να τροφοδοτήσω τα εκεί μελίσσια με σκοπό να είναι σε θέση να ξεχειμωνιάσουν. Δεν πολύ πιστεύω οτι θα τα καταφέρουμε αλλά προσπαθώ. Όσο περνάνε οι μέρες καταλαβαίνω και καλύτερα οτι η κατρακύλα που πήραμε την προηγούμενη χρονιά με τη συνεχή απουσία μου απο τα μελίσσια δεν σταματά. Βασικά υπάρχει ο νόμος της αδράνειας…

Έχω πατήσει το φρένο αλλά για το σταματήσω τελείως θέλει πολύ ακόμα. Το μόνο κάπως παρήγορο είναι οτι τα μελισσάκια που πηγαινοέρχονταν κάτι ενδιαφέρον έβρισκαν για τροφή (βλέπε την μεγάλη φωτογραφία με την εργάτρια φορτωμένη γύρη).

Επίσης απορώ αν αυτό το λουλούδι που έχει γεμίσει τον τόπο είναι μελισσοκομικό.
bees
Αν είναι θα έχουμε ενα λόγο παραπάνω να ελπίζουμε σε κάτι καλύτερο γιατί έχει μπόλικο.
bees
update:
Eυχαριστώ τον https://konstantispyros.blogspot.com/ για την πληροφορία οτι το φυτό είναι το σφεντουρι και τον Δημοσθένη https://www.vermiobees.blogspot.com/ που μας έδωσε και το λατινικό όνομα Urginea maritima!
In English:
The plant Urginea maritima (syn. Scilla maritima, Urginea scilla, Drimia maritima or Urginea pancration) has the common names red squill, sea squill, sea onion, ein sit, and ada sogani. The name red squill may be reserved for a variety of the plant which has red-tinted flowers instead of the more common white. It may be placed in family Hyacinthaceae with squills of genus Scilla or included in family Liliaceae, depending on which classification system is used. [Source: wikipedia]
Written By

Beekeeper

Greek beekeeper