μεγάλο άρθρο για μεγάλες περιπετειες

Δε μου αρέσει να γράφω μεγάλα άρθρα, γιατί δε μου αρέσει και να διαβάζω μεγάλα άρθρα. Τώρα έχω να πω πολλά και δεν ξέρω πως θα το διαχειριστώ. Μάλλον με συνδέσεις με παλιότερα άρθρα.

Πάμε λοιπόν:
Για όσους δεν ξέρουν τι είναι η σμηνουργία, ας διαβάσουν εδώ. Για όσους ξέρουν θα καταλάβουν σε τι κατάσταση περιήλθα τις τελευταίες μέρες.

Για αυτούς που δεν ξέρουν και θα βαρεθούνε να διαβάσουν τα links να πω οτι κάποτε μπορεί να έχουν ένα γείτονα σαν εμένα και να ξυπνήσουν ένα πρωί με χιλιάδες μέλισσες στο μπαλκόνι τους. Τότε ή θα τις μαζέψουν και θα γίνουν μελισσοκόμοι (έτσι νομίζω ξεκίνησε ο φίλος glam) ή θα εύχονταν να είχαν ενημερωθεί από πριν. Διαβάστε λοιπόν τα σχετικά με τη σμηνουργία posts :D

Είχα κι εγώ σαν καλό παιδί ένα δυο (ίσως κι εφτά*) μελισσάκια στην καρδιά κατοικημένης περιοχής. Για να είμαι ακριβής 2 είχα, αλλα μετά τις απαραίτητες ενέργειες (διαχωρισμούς των μελισσιών κλπ) τα έκανα *λίγο περισσότερα ώστε να αποφύγω τη σμηνουργία.

Μάταια ο φουκαράς ο πατέρας μου μου έλεγε οτι ανησυχούσε. Μπορώ να πώ οτι τον ειρωνευόμουν κιόλας και εξηγούσα με λαμπρά επιχειρήματα γιατί είναι αδύνατο να σμηνουργίσουν τα συγκεκριμένα μελίσσια.

Οταν σμηνουργισε λοιπόν το πρώτο και πήγε εκει που μαστόρευε ο κυρ Λευτέρης μια ραφίερα, έπεσα απο τα σύννεφα. (το έπιασε ο ερμος ο μπαμπάς γιατί εγω ήμουν στο γραφείο). Οταν την άλλη μέρα μου έδειχνε απο την ταράτσα μας που πήγε το μελισσι διαπιστώσαμε ευτυχέστατοι οτι μόλις είχε ξεκίνησε για κει κι ενα δευτερο!!!

Μιλάμε για τραγελαφικές καταστάσεις. Τέτοιο άγχος δεν έχω νιώσει απο κάτι άθλιες καψονάτες αναφορές στους πεζοναύτες, που νόμιζες οτι σκοπός του κάθε βρωμολοχία ήταν να σε σκοτώσει προκαλώντας σου έμφραγμα η εγκεφαλικό.

Να στέκομαι σε σημείο που να έχω πλήρη οπτική κάλυψη.
Να βλέπω τον πατερα μου να προσπαθεί να απομακρύνει τις μέλισσες που ερχόντουσαν μια, μια, για να δουν αν το σημείο είναι ικανό να δεχτεί τον φιλόδοξο αφεσμο, να τις σκοτωνει - διώχνει με μια αυτοσχέδια μυγοστοκωτόστρα.
Την ίδια ώρα, το θύμα κύρ Λευτέρης, απορούσε γιατί πάνε δεκάδες μέλισσες στο σημείο που θέλει να εργαστεί. Είχε παέι ο άνθρωπος να βάλει τα ράφια που ανέβαλε την προηγούμενη λόγο μελισσών!!

Να βλέπω τη δυνατότερη κυψέλη μου 3 μέτρα πιο ψηλα απο αυτούς, να "ξερνα" απο την εισοδο χιλιάδες μέλισσες που σταδιακά σχηματίζαν ένα τόξο που οδηγούσε στον κυρ Λευτέρη, γιατί προφανώς αποφάσισαν οτι το σημείο τους άρεσε.
Μεσα σε όλο το χαμό που προδιαγράφονταν οτι θα συμβεί, να βγαίνει άλλη γειτόνισσα στο μπαλκόνι και με διάθεση κουτσομπολιού να φωνάζει απο τη μια πολυκατοικία στην άλλη:ΜΩΡΕ ΛΕYΤΕΡΗΗΗΗΗ. ΤΙ EΓΙΝΕ ΧΤΕΣ ΜΕ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΜΕΛΙΣΣΙ?

-Που να δεις τι θα γίνει με το σημερινό να σκέφτομαι και να μην ξέρω τι να κάνω.

Τελικά λίγο τέζα(!) έκανε το σημείο στο οποίο ήθελε να πιαστεί ο αφεσμος ανεπιθύμητο. Αυτό σημαίνει οτι πήγε αλλου να σταθεί .Μια ελία στο δρόμο, μάταια... δεν τους άρεσε.. έφυγαν και ήρθαν στη Νεράντζια. Τίποτα. 20 αιώνια λεπτά τις έβλεπα να αλλάζουν πόστα μέχρι έρθουν στο δικό μου μπαλκόνι!

Σύλληψη στο μπαλκόνι

Λίγο μέλι στο πλαίσιο, πείθει τον αφεσμό να μπει σε μια κυψέλη.

Εκει πιαστικαν πλέον, με μια ελαφρά ευκολία αλλα όχι χωρίς εκπλήξεις.

Μεσα στον πανικό η Ελισάβετ να μου λέει οτι μέσα στο σπίτι μου , στη τζαμαρία υπάρχει μια βασίλισσα. Δύσπιστα να παρατάω τη δουλειά μου για να της δείξω οτι δεν είναι τίποτα περισσότερα απο μια μέλισσα που απλα μπήκε στο σπίτι και εκπληκτος να βλέπω μια βασίλισαρα ολομόναχη, την οποία τελικά συνέλαβα σε ένα μπουκαλι και πρόσεθεσα αργότερα στο μελισσι. (γεια σου Ελισάβετ μου βασιλισομαζώχτρα - πάλι καλα΄που δεν μπήκε όλος ο αφεσμός στο σπίτι)

Η βασίλισσα στο μπουκαλάκι...

Τέλος καλό όλα καλά?
Ανέβαλα τις διακοπές μου για μια μέρα. Με το που νύχτωσε πήρα όλα το μελισσια που ήταν επίφοβα και τα πήγα σε κάποιο σημείο στο βουνό. Μειναν δυο χαζο παραφυαδούλες εντελώς ακίνδυνες που θα τις έπερνα μετα την επιστροφή απο το Πάσχα.
Ακίνδυνες... Καλό ε? Την άλλη μέρα έφυγε κι αλλο!!

Μπροστά αφεσμός στο κάγκελο... πίσω ο Αντώνης φορτώνει το αμάξι για το ταξιδί του Πάσχα

Ειμαι τόσο σίγουρος οτι ήταν δυνατόν να ξανασυμβεί, που ακόμα πιστεύω πια οτι αυτό ισως να μην ήταν δικο μου...
δεν ξέρω... το μόνο που ξέρω ειναι οτι έτρεχε πάλι ο φουκαρας ο πατέρας (εγω ήμουν πια σε διακοπές στην Ξάνθη) επιστρατεύοντας μάλιστα και τον αγαπητο μου θείο και ξεκουβάλησαν τα υπολοιπα μελίσσια σε άλλο σημείο στο βουνο! Τον τριτο αφεσμο δεν τον έπιασαν. ηταν πολύ ψηλά. Εφυγε μονος του μετά απο δυο μέρες για αγνωστο δρόμο.. Οποιος τον δει να μου τον φιλησει)
Αφού δε μας γράψαν οι ειδήσεις όπως άλλους πάλι καλα.

Εξακολουθώ να πιστευω προφανώς, οτι η σμηνουργία είναι ζωή κι ελευθερία (ευτυχία δηλαδή), όμως θυμάμαι ένα σχόλιο που έκανε κάποτε ο Σπύρος χαριτολογώντας σε αντίστοιχο κείμενο του Ζέπου (ο οποίος φέτος τα κατάφερε)

[...]Τι να κάνουμε? Του χρόνου, όπως έλεγε και ένας γέρος αγρότης 80 ετών, που όταν εγκατέλειψε τα εγκόσμια και τον άνοιξε ο γιατρός βρήκε μέσα του ογδόντα ..."του χρόνου" [...]

Οχι άλλο του χρόνου! Απο φέτος ποτέ πια μελίσσια σε ταράτσα! κάθε πράμα στο τόπο του. Τα έβγαλα φέτος δεν τα ξαναβάζω ποτέ κοντά σε σπίτια.

Δύσκολο να δείξεις σε μια μικρή φωτογραφία, πόσες χιλιάδες μέλισσες πετούν την ώρα ένος τετοιου σκηνικού

Το μελίσσι κατά τη σμηνουργία είναι το πιο ήπιο μελίσσι που μπορείς να συναντήσεις. Δεν είναι άγριες. Δεν τσιμπάνε. Οι κοιλίες τους είναι πρησμενες απο την τροφή που μεταφέρουν προς τη νέα φωλία και δεν μπορουν καν να σε κεντρίσουν Δεν θέλουν κιόλας, αφου αντικειμενικά δεν έχουν πια φωλια να προστατέψουν. Πως να το εξηγήσεις όμως αυτό σε κάποιον που βλέπει ξαφνικά μερικές χιλιάδες μέλισσες να εμφανίζονται στο σπίτι του?

Eργάτρια απο τον "νεοσυληφθέντα αφεσμό" φέρουσα γύρη στα πόδια...

υ.γ. Ποιος είναι ο κύριος Λευτέρης? ειναι ενα γείτονας στον οποίον πήγαν φέτος 3 αφεσμοι και παλιότερα άλλοι δυο, απο τους συνολικά εφτα που μου έχουν φύγει στην Αθήνα.. μήπως να τον ρωτήσω τι άρωμα φορα και να το κανω παγίδα αφεσμών?