Από το 2010 είχα ξεκινήσει στον ελεύθερο μου χρόνο να διαβάζω και μετά να σκανάρω μερικά παλιά τεύχη του περιοδικού Μελισσοκομική Ελλάς, τα οποία ανεβάζω στο blog στο tag έντυπα. Ο χρόνος όσο πάει και περιορίζετε και τόσο το διάβασμα όσο και το σκανάρισμα πάνε πίσω. Αυτό που κυρίως συμβαίνει είναι ότι αν διαβάσει κανείς τον κλαδικό τύπο πρίν από…
Δεκέμβριος: […] Στό νεκρό αυτόν μελισσοκομικό μήνα ο μελισσοκόμος θα εύρει ευκαιρία, αντί να πάγει στον καφενέ και να αναπνεύσει τα καυσαέρια και το μολυσμένο αγέρα, ν’ ανατρέξει στα μελισσοκομικά βιβλία και περιοδικά του, για να ξαναφρεσκάρει τις γνώσεις του […] Αυτά λέει η “Μελισσοκομική Ελλάς” τεύχος 378 πριν 34 χρόνια, το Δεκέμβρη του 1979. Έτσι, αυτό το Δεκέμβρη, αντί να “πάγω” στον…
Στην κοπή πίττας του συλλόγου “ο Κηφήνας”, που έγινε την Κυριακή, το θέμα που σχεδόν μονοπώλησε τις συζητήσεις, ήταν οι θανατηφόροι ανεξέλεγκτοι ψεκασμοί στους φοίνικες τα τελευταία χρόνια. Οι δράσεις του συλλόγου, πολλές και κουραστικές, έχουν μάλλον εξαντλήσει κάθε νόμιμο μέσο πίεσης στους αρμόδιους φορείς. Τα αποτελέσματα ελάχιστα, με ένα δυσκίνητο κράτος, εμπόδιο σε κάθε προσπάθεια ελέγχου της χρήσης φυτοφαρμάκων….
Κάποτε μια εξαδέλφη μου, έλεγε ότι όταν μεγαλώσει θέλει να γίνει αρχαιολόγος. Ανησυχούσε όμως με το παιδικό μυαλό της, γιατί φοβόταν ότι μέχρι να πετύχει τον στόχο της, θα έχουν ανακαλυφθεί όλα τα μελλοντικά αρχαία ευρήματα. Τελικά, σχεδόν τριάντα χρόνια μετά, διαπρέπει σε έναν άσχετο κλάδο. Η αρχαιολογία,προς διάψευση της, καλά κρατεί και συνεχώς δίνει νέες κι ενδιαφέρουσες αποκαλύψεις που…
Σε συνέχεια παλιότερου άρθρου για τον κλαδικό τύπο, ανεβάζω σήμερα τη “Μελισσοκομική Ελλάς Ιούνιος 1959” έτος I. τεύχος 111. Την είχα φωτογραφίσει εδώ και καιρό, αλλά δεν είχα προλάβει να την μετατρέψω σε pdf. Διαβάζοντας ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο στο blog του Θεοδόση, σχετικά με τον παλιό κλαδικό τύπο, θυμήθηκα ότι πρέπει να προχωρήσω. Το τεύχος αυτό είναι ένα από τα λίγα που διασώθηκαν από…
Κάθε χρόνο διοργανώνεται στην Ισπανία ένας διεθνής διαγωνισμός “μελισσοκομικής φωτογραφίας”. Το site δε γεμίζει και πολύ το μάτι. αλλά σαν concept έχει πλάκα κι ενδιαφέρον. Πέρσι συμμετείχα για πρώτη φορά, μετά από παρότρυνση της κ.Κατερίνας Καρατάσου (κτηνίατρος στην Ο.Μ.Σ.Ε.) Έστειλα φωτογραφίες στην κατηγορία ρεπορτάζ, από τον καύσωνα στις 21 Αυγούστου 2007. Τότε μια κερήθρα με μέλι έλιωσε από τη ζέστη…
Ο λεγόμενος κλαδικός τύπος, είχε πάντα θέση στην Ελληνική μελισσοκομία. Είχε θέση και στο πατρικό μου αφού ο πατέρας μου είναι ερασιτέχνης μελισσοκόμος αλλά και στο πατρικό του πατέρα μου, αφού και ο παππούς ήταν μελισσοκόμος. Το κληρονομικό μικρόβιο της συλλογής οποιασδήποτε βλακείας πέσει στα χέρια μας, δικαιώνεται όταν σε ατέλειωτες έρευνες στο πατρικό του πατέρα μου στο χωριό, ανακαλύπτω…
Με καλεί στο τηλέφωνο ο φίλος μου Ιορδάνης. Λίγο πιο δίπλα από τα μελίσσια μου, ο πατέρας του (πρώην εργολάβος) είχε εγκαταλείψει για χρόνια πολλές παλιές σκαλωσιές. Το οικόπεδο ήταν θαμμένο στα πουρνάρια και τα αγριόχορτα, αλλά ένα πρόσφατο καθάρισμα με μπολντόζα το έκανε σαν γήπεδο. Ένας αθίγγανος παλιατζής, προσφέρθηκε να πάρει τις σκαλωσιές για λιώσιμο, αλλά στο πρώτο πεντάλεπτο…