μέλι

Κάποτε βρέθηκα σε μια συνάντηση μελισσοκόμων. Μετά από πολλά τσίπουρα και ώρες κουβέντας, μπήκαμε σε πιο φιλοσοφικά επίπεδα. Κάποιος προσπάθησε να αναπτύξει μια θεωρία- άποψη και άθελα μου του την χάλασα. Για να ξεκινήσει την θεωρία του, ρωτούσε επίμονα ένα φίλο (μικρό μελισσοκόμο, του δικού μου βεληνεκούς) πιο είναι το καλύτερο μέλι. Εγώ, σαν το κωλόπαιδο που διακόπτει και λέει…

Το γεγονος οτι πιασαμε τους 42 βαθμους υπο σκια δεν αφήνει ουτε τα μελίσσια αδιαφορα. Τουλάχιστον σε μια κυψέλη μου (αυτη που την βλέπει ο ήλιος περισσότερο απο τις αλλες) τα κέρινα κελια μαλάκωσαν τόσο απο τη ζέστη, που δεν αντεξαν το βάρος του μελιου που περιείχαν. Δεν έχω ακόμα πλήρη εικόνα της ζημιάς. Δεν ανοιξα και ουτε θα ανoίξω…