Την είχα δοκιμάσει στη Φολέγανδρο πριν μερικά χρόνια και νομίζω οτι πληρεί ολες τις προδιαγραφές για να μου αρέσει.
1. το καρπούζι ειναι απο τα πιο αγαπημένα μου φρούτα
2. σηκώνει πολύ μέλι 🙂
Ειναι απο αυτές τις συνταγές που ενώ ειναι πάρα πολυ απλές, κανένας δεν στη δίνει, λες και θα του φας τη δόξα. Ξαφνικά όμως πέτυχα 3 εκδοχές της μαζί, με κάποιες μικροδιαφορές. Βγάλαμε ένα μέσω όρο με την Ελισάβετ και νάτη:
Καρπουζένια (μικρή…)
Μισό καρπούζι (το δικό μας ηταν κανα 5αρι – 6αρι κιλα)
2 – 3 κουταλιές ελαιόλαδο
Σουσάμι
Κανέλα
Μέλι (κανα 200αρι ml το βάλαμε)
Αλεύρι
2 κουταλιές ζάχαρη (εμείς βάλαμε φρουκτόζη)
Κοβεις το καρπούζι σε μικρά κομάτια και το καθαρίζεις απο τα κουκούτσια.
Το βάζεις σε ένα σουρωτήρι και το στίβεις με τα χέρια ωστε να χάσει οσο πιο πολλά υγρα γίνετε αλλα να μην το διαλύσεις κιόλας.
Αν εισαι έξυπνος κάτω απο το σουρωτήρι θα έχεις κάτι να μαζέψει τον χυμό που θα βγεί και θα τον πιεις οσο θα ψήνεις την καρπουζένια. Αν εισαι σαν εμενα θα κάνεις το στίψιμο πάνω απο το νεροχύτη και θα γκρινιάζεις οσο ψήνεις την καρπουζένια.
Το καρπούζί να μεινει στο τρυπητο και να στραγγίσει και μόνο του, τουλάχιστον 1 ώρα.
Μετά το πλάθεις με 2 κουταλίες ελαιόλαδο και 6-7 κουταλίες αλευρι.
Προσθέτεις τη ζάχαρη και το μεγαλύτερο μέρος απο το μέλι.
Το τί αναλογίες θα έχουν όλα αυτά ειναι λίγο σχετικό. Σίγουρα άν ειναι να δημιουργηθεί προβλημα απο κάτι ειναι το λάδι και το αλευρι. Αυτα θέλουν λίγο λίγο ώστε να μην υπερβείς την σωστή ποσότητα και να σταματίσεις να προσθέτεις αν χρειαστει.
Ιδανικα το μείγμα θα πρέπει να μην ειναι πολυ πηχτό και σε καμια περίπτωση νερουλό.
Ολα αυτα θα πρέπει να αδειάσουν σε ενα ταψάκι που έχουμε ετοιμάσει, αλοιφοντας το με λάδι και καλύπτοντας τις επιφάνειςε με το σουσάμι.
Αδειάζουμε μέσα το μείγμα ώστε να μην ξεπεράσει σε ύψος τα 2 2,5 εκαταστά. Το καλύπτουμε με σουσάμι και αρχίζουμε το ψήσιμο. 45.. 50 λεπτά?
Δύσκολα κάνεις λάθος στο ψήσιμο το σουσάμι φωνάζει ποτε είναι έτοιμη και το μειγμα πήζει και γίνεται σαν μουσταλευριά. (δεν συγκρίνεται σε γευση)
Μολις βγει απο το φουρνο και ενώ ειναι καυτή, τις ρίχνεις το υπόλοιπο μέλι. Οπώς ειναι ζεστή το πίνει και γίνεται ενα super duper πράμα…
Η καρπουζένια τρώγεται πολυ ευχάριστα και παγωμένη απο το ψυγείο.
Αν την τρώς και πινει και καμια ρακούλα μαζι θα την εκτιμίσεις περισσότερο 🙂
Ε κατι τέτοια κανουμε αμα μένει κανα απόγευμα και δεν συμπλήρώνουμε το blog…
υ.γ.: καμια παραπάvω φωτογραφία απο καρπουζένια στο επόμενο post
καρπουζένια
Να ‘σαι καλά. Πολύ ωραίο και πρωτότυπο γλυκό. Την είχα ανακαλύψει κι εγώ στη Φολέγανδρο και μου άρεσε πολύ. Πρόσφατα την έφτιαξε κι ο Μαμαλάκης σε μία επίσκεψή του στη Μήλο αλλά δεν πρόλαβα να την κρατήσω τη συνταγή.
Συμπληρωματικά εδώ.
Ναι, ο Μαμαλάκης ήταν μια απο τις πηγές που έλεγα… Αθηναίε είσαι super :)Eπίσης νομιζω σηκώνει λιγο γαρύφαλλο και βανίλια…
προσοχή, το καρπούζι παχαίνει 🙂
Κουφάθηκα (και μου τρέχουν τα σάλια!)
Ρε, Κώστα, έχεις πλάκα!
Δεν έχετε παρα να δοκιμάσετε το φτιαξετε ή και να το βελτιώσετε…. η ακόμα καλύτερα να πάτε φολέγανδρο να το φάτε, μετά απο ένα πιατο γεμάτο ματσάτα 🙂
ΓΕΙΑ ΣΑΣ!!!ΕΙΜΑΙ ΦΟΙΤΗΤΗΣ ΣΤΟ ΓΕΩΠΟΝΙΚΟ.ΧΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕΓΑΛΗ ΝΑ ΣΑΣ ΔΙΑΒΑΖΩ ΑΦΟΥ ΓΕΛΑΩ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΗΛΑ ΠΕΡΝΩ ΚΑΙ ΠΟΛΛΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΙΔΕΕΣ…(ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΕΣ ΕΝΝΟΩ)ΓΙΑ ΑΠΟΦΥΓΗ ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΕΩΝ..
γειά σας κι εσας Παντελη!
Μένω φολέγανδρο και είναι η πρώτη φορά που είχα ένα καρπούζι και δεν ήξερα τι να το κάνω. Ψαχνωντας βρήκα την δική σου συνταγή και μου φένεται πολύ καλή. Σκέφτηκα με τον χυμό που μαζεψα να φτιάξω κάποιο είδος ποτού. Πάντως σ'ευχαριστώ γιάτι με την συμβουλή σου δεν πέταξα το χυμό στο νεροχύτη. Ευχαριστώ και για την συνταγή..
Ωραία συνταγή φένεται, σε δεκα λεπτά που θα έχει ψηθεί θα ξέρω στα σίγουρα μόνο που δεν μας γράφεις σε ποσους βαθμούς να την ψήσουμε. πολύ καλή η ιδέα σου να μην πετάξουμε τον χυμό απ'το καρπούζι, εγώ σκέφτωμαι να φτιάξω κάποιο ποτό με τον χυμό του..