O κύριος Παναγιώτης, ήταν ο μαραγκός που μας κάλυπτε σχεδόν όλες τις ξυλουργικές ανάγκες του σπιτιού, από πριν γεννηθώ μέχρι την ημέρα που βγήκε σε σύνταξη.

Το παλιό του ξυλουργείο στη γειτονιά, το έχουν αναλάβει τώρα κάποιοι νεώτεροι. Κάποια φορά που πέρναγα απ έξω τον είδα στην πόρτα και σταμάτησα να τον χαιρετήσω και να μιλήσουμε.

-Τι κάνετε? τον ρώτησα και μου απάντησε όλο νοσταλγία:
-Να, εδώ, συνταξιούχος έρχομαι που και που στο ξυλουργείο να πάρω μυρωδιά τα πριονίδια και φεύγω.

Κι εγω λοιπόν, αν και δεν είμαι ακόμα συνταξιούχος, καμιά φορά νιωθω αποκομμένος από αυτό που αγαπώ και είναι τα μελίσσια. Μιας κι εχουν κι αυτα μια όμορφη χαρακτηριστική μυρωδιά (καλύτερη μάλιστα απο του φρεσκοκομμένου ξύλου) φροντίζω να την έχω μαζί να μου, για να μου τα θυμίζει.

Εχω λοιπον ένα κομμάτι ακατέργαστο κερί, πατικομένο με προπολη και το έχω κάνει κυβο. Το έχω στο γραφείο μου και σε ώρες στρεσαρίσματος, το μυρίζω και αναπολώ τα μελισσάκια μου.
Τα βλέπεις. Μεχρι εδώ ρομαντισμός. Μυρωδιές, κεριά και πριονίδια. Επαγγέλματα που μυρίζουν υπέροχα… λουλούδια, πεταλουδίτσες, μια σκετη ποιηση.
Πάμε τώρα στην ισοπέδωση.

Παω την παρασκευή να μυρίσω το ωραίο μου κεράκι. Φαντάσου τη σκηνή αλλά μη γελάσεις. Το φέρνεις αργά αργά προς το προσωπο, μυρίζεις το άρωμα του κεριού και ξαφνικά το ξενερωμα. Τι να δώ? σημάδια από δόντια και απο τις δυο μεριες. Ολόκληρη η μασέλα…

κερί μέλισσας

τα σημάδια από τη μασέλα στο κεράκι μου

κερί μέλισσας

τα σημάδια από τη μασέλα στο κεράκι μου

Ελεος. Ποιος μπορει να βρει κατι με περίεργο σχήμα, χρωμα και μυρωδιά σε ενα γραφείο και προκειμένου να το τακτοποιήσει ή να δει αν ειναι μαλακό να το δαγκώσει…
Ρε τι τραβάμε. Δε μας αφήνουν να αγιασουμε. IMG_6618.jpg 01112009

Written By

Beekeeper

Greek beekeeper