To καλύτερο μέλι.
To ελεύθερο πενταράκι, ήταν ένα μελίσσι που υπολογίζω οτι γεννήθηκε την πρωτομαγιά του 2009.
Ηταν ένας αφεσμός που μπήκε σε μια άδεια κυψέλη και έζησε στο Κροκύλειο Δωρίδας, απο τον Μάιο μέχρι τον Σεπτέμβρη, που το έφερα στην Αθήνα.
Σε υψόμετρο της τάξεως των 800 μέτρων, είχε την ευκαιρία σε αυτή την περίοδο να δει έλατο, “δένδρα,” δηλαδή βελανιδιές και δρυς, κισσό, ρίγανη και διάφορα άλλα άνθη που ζουν στην περιοχή. Το ομορφότερο και κυριότερο χαρακτηριστικό του είναι οτι στο διάστημα αυτό, ανοίχτηκε απο μελισσοκόμο 2-3 φορές.Ολες χωρίς τη χρήση καπνου και για ελάχιστο χρόνο.
Κατα τη μεταφορά του στην Αθήνα οι δυο κερήθρες που είχαν μέλι κατέρρευσαν, αλλα δεν με ανχώσαν καθόλου. Ότι εργασία έκανα στο μελίσσι ακόμα κι εδώ έγινε χωρίς καπνό και αποκόμισα μόλις ένα κέντρισμα. (Αυτό είναι μια αξιόλογη παρατήρηση, οτι τα μελισσια που έχω στη φωκίδα είναι ασύλληπτα ηρεμα και δεκτικά σε κάθε είδους ενόχληση απο μένα).
Η κατάρρευση δε με στεναχώρησε, γιατι με “ανάγκασε” να τρυγήσω το συγκεκριμένο, ελαχιστο μέλι. Το έστυψα και το στράγγισα προσεκτικά, όχι σε μελιτοεξαγωγέα προφανώς, αλλα στο χέρι και το αποτέλεσμα ηταν μοναδικό.

Mόλις 250 γρ μέλι που θα το έλεγα “αγριόμελο”. Δεν είχε καμια παρέμβαση ή ενόχληση από άνθρωπο. Στους 4- 5 μήνες που αποθηκεύτηκε, δεν το είδε το φως δεν το έπιασε χερι και δεν ακούμπησε παρα μόνο 100% φυσική κερήθρα που έχτισαν ελευθέρα οι εργάτριες του. Δεν καπνίστηκε και διατήρησε μια γευση αρκετα διαφορετική απο οτιδειποτε άλλο έχω φαεί. Μπορει να φταιει αποκλειστικά και μόνο ότι είναι από φυτά που δεν είχα ξαναφαει, όπως οι δρυς, αλλα σιγουρα το οτι δεν εχει περάσει από πανο του καπνος γίνεται αντιληπτό.
Ειναι πολύ πιο σκουρο. Μου ειπαν οτι για αυτο ευθύνεται το γεγονός οτι στύφτηκε με το χερι και οτι ετσι παίρνει χρώμα απο την κερήθρα. Ειναι ομως λάθος, γιατι και το μελι που είναι διπλα του στις φωτογραφίες στημένο με το χέρι είναι και ειναι κατάξανθο.

Η γεύση του είναι βαρια και ξύλινη. Στο τελος αφήνει ένα άρωμα σαν αυτο του ρεικιου.
Αν όχι το νοστιμότερο, ηταν το πιο ενδιαφέρον μελι που εχω φαει μεχρι στιγμης και ειναι αυτό που έλεγα στο προηγούμενο post. To καλυτερο μελι.
Πρέπει να έχεις εκλεπτισμένη γεύση για να καταλάβεις την διαφορά μεταξύ μελιών που τα έχουν τρυγήσει άλλα με καπνό και άλλα χωρίς καπνό.Το καταλαβαίνω και εγώ.Δεν θυμάμαι ποιός αρχαίος Έλληνας σε κάποιο κείμενο είχα διαβάσει"και μέλι τρυγημένο χωρίς καπνό από τον Υμητό"δείχνοντας την ανωτερότητα του μελιού που δεν έχει καπνιστεί.
Έχω "τρυγήσει" πολλές φορές "αγριόμελο" όπως το αναφέρεις, από "απεγκλωβισμούς" άγριων μελισσιών.Πάντα η γεύση του ήταν βαριά. Ίσως γιατί στο σύνολο ήταν μεγάλη η περιεκτικότητα σε γύρη.Μια άλλη παρατήρηση είναι ότι κανένα από αυτά τα μελίσσια, παρ' ότι η βασίλισσά τους είχε σωθεί, δεν επέζησε στο τέλος…
File moy kali doulıa,I wish become muc better future years.Best wishes.
Aυτό με το άκαπνο μέλι του Υμηττού το είχα διαβασει κάπου στην Μ.Ε. Το θέμα είναι το συγκεκριμένο δεν τρυγήθηκε "ακαπνα", δεν είχε δει ποτε καπνο.Βασικά αν το αντεξω (για ευνόητους λόγους) θα προσπαθήσω να το εφαρμόσω σε κάποιο μελισσι.Η φωκίδα δείχνει καλή για τέτοιο πείραμα.
Γιορτή μελιού στο Πεδίον του Αρεως στη Θεσσαλονίκη https://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=08/10/2009&id=90020
Τρύγησα ένα μελίσσι μέσα απο πλιθιά.Η γεύση του δεν ήταν ευχάριστη σε σχέση με το μέλι της κυψέλης,αν και έιχαν τις ίδιες μελισσοβοσκές.Προσωπικά θεωρώ τα ανθόμελα τα καλύτερα σαν γεύση,εχοντας και τον ορισμό του μελιού και όχι του μελιτώματος.Γούστα είναι αυτά.Κώστα καλοφάγωτο.
καλοχώνευτο καλυτερα γιατί προφανως τα 250 γρ εξαφανίζονται για πλακα.Πραγματικά όμως είναι όπως τα λες. Ειναι υποκειμενικό το θέμα της γέυσης. Εγω πχ δεν πολυ γουστάρω το πολυ θυμαρίσιο. Θελω να έχει λίγο θυμάρι όχι να καιει το μέλι.Ολα σχετικα
Αγαπητέ Κώστα προσπαθώ και δεν καπνίζω καθόλου τις μέλισσες όπου μπορώ βέβαια πιστεύω ότι αν η μέλισσα δεν είναι επιθετική ο καπνός μόνο κακό μπορεί να κάνει έτσι έχω συνηθίσει τις μέλισσες να τις ανοίγω με μεγάλη προσοχή και χωρίς καπνό και δεν έχω πρόβλημα το θέμα είναι ότι σε όποιο το έχω πει μου λέει ότι είναι λάθος και ότι πρέπει πάντα να βάζουμε καπνό με έχει προβληματίσει το θέμα και δεν ξέρω αν όντως κάνω κακό στην μέλισσα που δεν χρησιμοποιώ καπνό πάντως έχεις δίκιο οι αρχαίοι Έλληνες μιλούσαν για το άκαπνο μέλι και ήταν ανώτερης ποιότητας μέλι μάλλον κάτι παραπάνω θα ήξεραν.
Δεν μπορώ να φανταστώ γιατι να είναι κακό για τη μέλισσα να μην την καπνισεις. Μαλλον παρεξήγηση είναι.Αυτο που μπορώ να πώ ειναι οτι καλο είναι να υπαρχει το καπνιστηρι πρόχειρο και εννοώ αναμένο.Αν δημιουργηθεί "προβλημα" είναι αδύνατο να προλάβεις να το αναψεις.Το λέω κυρίως για θέμα ασφάλειας. Οποιος ειχε την ατυχία η την αφέλεια να ερθει σε αντιπαράθεση με μελισσι ξέρει ισως τι λέω.
Μπράβο Κωστή , πάντα έτσι γλυκαμένος.
Τέτοια παλιόμελα βγάζουμε εμείς οι "βλάχοι"….:)Χρώμα σκούρο, αλλά γεύση που δεν την ξεχνάς ποτέ …..(Καίει στο λαιμό , μάλλον από την ρίγανη)Από κάπνισμα, μόνο σε "χειρισμούς" και όταν δεν βρίσκουν τροφές και γίνονται οξύθυμα….. ΥΓ.Καμιά συνάντηση σαν την περσινή …παίζει;;
xμ…. συναντηση.. δεν ακουγεται κακό.
Παίζει , παίζει
καλοχωνευτώ Κώστα, αν παίξει συνάντηση μιλήστε μπορεί και να τα καταφέρω
Βάζω τα λουκάνικα και τυρί πρόβειο:( (ίσως και κρασί αν τα καταφέρω…)Προτείνω επίσης διαγωνισμό μελιού!!(φέρνουμαι όλοι από ένα βαζάκι από το καλύτερό μας, βέβαια χαμένο κόπο θα κάνετε….:)
GGGGGGG
bzzzzzzzzzzzzzzz
Όποιος έχει μελισσοκομικά προιόντα και τον ενδιαφέρει η προβολή τους ας δει το site http://www.biopoiotita.gr
exw wraio meli