To κουτί

Ενα πράγμα με εκνευρίζει μόνο με τα μελίσσια και αυτό ειναι δικό μου φταίξιμο… Δεν είμαι συγκεντρωμένος και κάθε τόσο χάνω τα πράγματα μου. Είμαι σε μια κυψέλη και μέχρι να αρχίσω να βγάζω του συνδετήρες που ενώνουν το καπάκι με το πάτωμα, συνειδητοποιώ οτι στην προηγούμενη κυψέλη ξέχασα το ξέστρο. Πάω να φέρω το ξέστρο, βλέπω οτι σβήνει το καπνιστήρι και πρεπει να θυμηθώ που το άναψα, γιατι σίγουρα εκει δίπλα ξέχασα τον αναπτήρα.

Τι να πρωτοβολέψεις σε τσέπες και στρατιωτικά παντελόνια?
Λίγο πολύ αυτό που γινόταν ώς τώρα ήταν το εξής:

Στο ένα χέρι ναύλον σακούλα με τσιμπραγκαλα, στο αλλο το καπνιστήρι, στις τσέπες αναπτήρες και ξέστρα και λίγο πιο πίσω ακουμπισμένο ένα άδειο πενταράκι με την υπόλοιπη πραμάτια. Σκέφτηκα να κανω μια πατέντα σαν αυτή του Θεοδόση, (την οποία όταν πρωτοείδα μου μπήκαν και οι φυτιλιές), αλλα στη ζώνη μου.

Κατέληξα όμως σε αυτό, το οποίο μεχρι στιγμής το χω χρησιμοποιήσει 3-4 φορές και για τα μέτρα τα δικά μου είναι μια χαρα.

Το βλέπω τώρα σαν προσχέδιο και αν είμαστε καλα την ανοιξη φτιάχνω αλλο ένα καλύτερο, με ότι βελτιώσεις ζητήσει η χρήση αυτου.

Έχει δυο τσεπούλες αριστερά δεξιά. Εκεί έχω αφήσει τέσσερις θήκες στις οποίες μπαίνουν τα ξέστρα (κατα βάση το ένα χρησιμοποιώ αλλα καμια φορα μου λείπουν και τα αλλα) και μια κοντη σπάτουλα, που έχω μαζί για να μην καταστρέφω τις κυψέλες στο πρώτο άνοιγμα- ξεκόλημα.

Πισω απ΄αυτα κρέμεται η βουρτσα. Συνήθως ξέρεις ποτε θα σου χρειαστει και την έχεις απο πριν μαζι. Μια δυο φορές όμως μου έτειχε να θέλω να παρω κάποιο πλαίσιο που ανέλπιστα ήταν γεματο μέλι και την ειχα ξεχασει στο σπιτι. Πλαισια – εκπληξη που μπορει να θελουν μεταφορά, δεν ειναι μονο αυτα που έχουν μέλι. Π.χ. έχει τύχει περίπτωση να βρω πλαίσιο γεμάτο βασιλικά κελιά στο βουνο και στα μελίσσια που έχω στο σπιτι να υπάρχει ενα ορφανό, οπότε έπρεπε άμεσα να το μεταφέρω απο το ενα μέρος στο αλλο.

Γιαυτό το λόγο στο πίσω μέρος της κατασκευής εχω ένα “ντουλαπάκι” που χωρά δυο πλαισια. Το καπνηστίρι δεν καταλαμβάνει όλο το χώρο μπροστά, οπότε μπορω΄ να ακουμπώ εκεί και τη μηχανή μου προς το παρόν αλλά στο μέλλον μάλλον θα κανω εκει δυο κουτάκια στα οποία θα σκουπίζω το ξεστρο μου. Στο ενα τα κερια και στο αλλο την προπολη.

Τυχαία – χωρίς να έχω προνοήσει για αυτό ανακάλυψα οτι και η μασκα χωράει στην όλη κατασκευή αλλα θελει προσοχή, γιατί ακουμπά στο καπνηστιρι κι αν ειναι ζεστο τη χαλαει.

Γενικά έχει δουλεία ακόμα αλλά μοιάζει να είναι καλό για μένα που έχω λίγα μελίσσια και οι απαιτήσεις σε μεταφορές πραγμάτων ειναι λίγες. Ζυγισμένο άδειο ειναι 2.2 kgr όποτε δεν έχει ούτε δυσκολίες στη μετακίνηση.

Κάποιος φίλος που το είδε ξεχασμένο στο αυτοκίνητο μου (δεν είμαι άτακτος μόνο στα μελίσσια, παντού ξεχνάω άσχετα πράγματα) έκανε ενα σχόλιο που θα μείνει στην ιστορία:

-Ωραίο κασελάκι Κώστα. Άμα στραβώσει η φάση με τα μελίσσια, θα το κρατήσεις και με μια δυο παραλλαγές θα κάνεις το λούστρο…