Στα καπάκια

Ελεγα στο προηγούμενο post πως κατα την επιθεώρηση της προηγούμενης Κυριακής, ηταν επιτακτικη αναγκη να εξοικονομίσω χώρο για τα μελίσσια μου, προσθέτοντας νέο πατωμα με ελεύθερα πλαίσια.

Ο λόγος απλός. Πας να ανοιξεις το καπακι και δεν σηκώνετε με τιποτα. Το βάρος αδικαιολόγητο. Οι μελισσες εχτισαν απο κατω ολόκληρη κυψέλη.

Αν δει κανεις και τη φωτογραφία με το καθαρό απο μέλισσες έργο καταλαβαίνει πόσες μέλισσες έχει πανω του στην πρώτη φωτογραφία.

Ανοίγεις αλλη κυψέλη… τα ίδια.

Τέλος παντων όλα ρυθμίστηκαν με επιυχία. Πλην ενος μελισσιου που ειναι αβασίλευτο και αν προλάβω θα γράψω για αυτο το ΣΚ.

In English:

Following last Sunday’s inspection, I was saying that there is an urgent need for more space for my bees, adding new floors with free frames.

The reason is simple. You go to open the lid and there’s no way you can lift it. The weight is inexplicable. The bees have an entire hive underneath it. If you examine

The photo, you’ll understand just how many bees there are. And if you open another hive – it’s the same thing.

In the long run, everything worked out fine – except, however, for a hive which is without a Queen – and if I manage to write about that in my next report.