Mισή αρχοντία…

Μετά από την τελευταία μεταφορά πλαισίων προσβεβλημένων απο κηρόσκωρο (που τα ξέχασα μάλιστα στο αυτοκίνητο 5-6 μέρες) το αυτοκίνητο μου έσφυζε από ζωή… Εκεί που οδηγούσα πεταλουδίτσες καθόντουσαν στο κεφάλι μου ή στα κεφάλια των επιβατών μου και τρομοκρατούσαν τον κόσμο.

Στο πορτ μπαγκάζ, οι απελπισμένες κάμπιες που έπεσαν από την κυψέλη έκαναν κουκούλια σε άσχετα μέρη και νέες πεταλούδες γεννιόντουσαν για μέρες.

Ίσως έχω στο μυαλό μου πολλές εικόνες από αμερικάνικα θρίλερ, με ψυχοπαθείς δολοφόνους σαν το “Μπάφαλο Μπιλ” της σιωπής των αμνών, ο οποίος μάζευε αχερόντειες στο υπόγειο του. Ίσως απλά δεν είμαι τακτικός και ψάχνω τρόπους να το διασκεδάσω.

galleria mellonella κηρόσκωρος

Σκεφτόμουν όμως πριν λίγο καιρό, που ήμουν στο κέντρο της Αθήνας και κάποιος είχε τηλεφωνήσει για τοποθέτηση βόμβας, με αποτέλεσμα να αποκλειστούν κάποιο δρόμοι:

Τι θα γινόταν αν το αυτοκίνητο μου για κάποιο λόγο τύχαινε να είναι στο επίκεντρο ερευνών και θα έπρεπε π.χ να το ψάξει κάποιο εργαστήριο της αστυνομίας αντίστοιχο με τη σήμανση; Πώς θα εξηγούσε κάποιος που δε με ξέρει, το ότι σε ενα τυπικό Ι.Χ. με αθηναικές πινακίδες, ζουν πεταλούδες galleria mellonella; Ο βλαμμένος με τις πεταλούδες…
Προχτές το αυτοκίνητο πλύθηκε για τα καλά, μέσα – έξω και τα πτώματα των τελευταίων επισκεπτών είναι παρελθόν. Mπορουν πλέον, όσοι φίλοι με εμπιστέυονται ακόμα, να μπαίνουν άφοβα 😀

16_10_2008