Mutillidae, κεντρί δεν έχουν μόνο τα πετούμενα…
Απο μικρός είχα μια ιδιαίτερη αγάπη για τα έντομα. Όταν ήμουν παιδάκι και πηγαίναμε για διακοπές στην Ερέτρια, η μεγαλύτερη διασκέδαση μου ήταν να συλλέγω όλων των ειδών τα μαμούνια και να τα βάζω σε γυάλινα βάζα. Εκει παρακολουθούσα τις ατέλειωτες μάχες μυρμηγκιών διαφορετικών φυλών, στην αυτοσχέδια γυάλινη αρένα με γλιστερούς τοίχους, τις άμυνες εντόμων απέναντι σε έντομα κλπ.
Τα χρωματάκια του (πολύ χρήσιμο tip αυτό για το ζωικό βασίλειο) είναι τέτοια που δηλώνουν οτι το έντομο είναι επικίνδυνο – έχει δηλητήριο (εγώ βέβαια στα δέκα μου δεν τα διάβαζα καλά τον χρωματικό κώδικα των εντόμων).
In Englsih:
Since childhood, I had a special love for insects. When I was a kid and we went on vacation to Eretria, my greatest amusement was collecting all kinds of bugs and putting them in glass jars. There, I watched the endless battles of ants from different tribes in the makeshift glass arena with slippery walls, the defenses of insects against other insects, and so on.
Precisely because I reached out to everything that moved, I learned the hard way not to catch anything without taking precautions. One insect that taught me this lesson the hard way is the one pictured here. I still don’t know its name in Greek. It’s a hymenopteran, in the Mutillidae family, and its name might be Mutilla quinquemaculata or Ronisia brutia… it’s one of those times I wish I were an entomologist to avoid confusion.
Its colors (a very useful tip for the animal kingdom) indicate that the insect is dangerous – it has venom (though, of course, at ten years old, I didn’t read the insects’ color code very well).
Another characteristic is that when it feels threatened, it makes a distinctive sound.
This amazing little insect, with the hairs on its back and golden markings, which I find on the internet as the velvet ant, has a stinger and has generously shared its venom with me several times. Now, as an adult, I am careful to avoid such encounters. About 25 years after I used to imprison insects to observe them, I found the pictured one, which I finally photographed and later released, apologizing to its ancestors that fell into my childhood hands.
I read that it is a social insect, mainly encountered after sunset, invading the nests of wild bees and wasps to lay its eggs there so that its larvae can parasitize in the foreign nest, while those without wings are the females.
Athens Update 30.12.2015 The sketch is a depiction of the same insect according to a two-year-old artist 🙂
[…] να ρισκάρω να πίασω το περίεργο mantis με το χέρι για ευνόητους λόγους, ήταν μια απόχη που είχα μαζί μου για άλλον λόγο και θα […]
Τι μου θύμισες 🙂
Εγώ πάλι είχα την εντύπωση ότι σκάβει στο χώμα για να κάνει την φωλιά του. Τουλάχιστον αυτή την εικόνα έχω από ώρες παιδικής παρατήρησης…
Ναι, θυμάμαι και εγώ τον χαρακτηριστικό ήχο, κάτι σαν βουητό κάτω από μαξιλάρι, που μπορεί κανείς εύκολα να προκαλέσει αν το κρατήσει πιεσμένο στο έδαφος πιέζοντας με το δάχτυλο ή ένα άλλο αντικείμενο τον θώρακά του.
αυτο το βουητό έμοιαζε να λεει .. τι θέ ρε $%$@@#4!! απο τη ζωή μου? ε? Ξέρεις ποιος είμαι εγώ ρε? :))))