H Αλκυόνη ήταν κόρη του βασιλιά Αίολου της Θεσσαλίας (ή του Αίολου, θεού των ανέμων και γιου του Ποσειδώνα) και της Εναρέτης ή της Αιγιαλείας. Όπως σε κάθε αρχαίο Ελληνικό μύθο, έτσι κι εδώ, οι παραλλαγές είναι αρκετές.

Σε όλες όμως τις διαφοροποιήσεις υπάρχει κοινή,  η μεγάλη αγάπη της για τον σύζυγο της Κήυκα. Μια μέρα ο Κήυκας υπερεκτίμησε τις δυνατότητες του και πνίγηκε… Κατά μία θεωρία, η Αλκυόνη μάταια τον παρακάλεσε να μη βγει για ψάρεμα, φοβούμενη  τις κακές καιρικές συνθήκες. Κατά μία άλλη ο Κύηκας και Αλκυόνη ζούσαν τόσο ευτυχισμένοι που άρχισε να επαίρεται και να συγκρίνει τον εαυτό του με το Δία και την Αλκυόνη με την Ήρα προκαλώντας το μένος του πατέρα των θεών.
Και στις δυο περιπτώσεις το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο! Ο Κύηκας πήγε βαρκάδα και δεν γύρισε ποτέ. Η Αλκυόνη που τον περίμενε στην ακροθαλασσιά, συνειδητοποιώντας το κακό, έπεσε στη μανιασμένη θάλασσα για να πνίγει. Ο Δίας, γνωστός κυκλοθυμικός κύριος, αποφάσισε να την μεταμορφώσει σε θαλασσοπούλι για να σωθεί. Την έκανε λοιπόν αυτό που στα λατινικά θα λέγαμε Alcedo atthis, λαϊκά μπιρμπίλι, στην καθομιλουμένη ψαροπούλι και σε απλά Ελληνικά, Αλκυόνη.
 

Ο Δίας δεν τα υπολόγισε καλά όμως και η καντεμιά συνεχίστηκε. Η Αλκυόνη ως πουλί, βρέθηκε να γεννά 5 – 6 αυγά Γενάρη μήνα, σε εξαιρετικά αντίξοες καιρικές συνθήκες. Τότε ο Δίας, που δεν γνώριζε τι θα πει λάθος απόφαση, άλλαξε και τον καιρό, φροντίζοντας ένα δεκαπενθήμερο κάθε Ιανουάριο ο καιρός να είναι σχεδόν ανοιξιάτικος και η Αλκυόνη να φέρνει σε πέρας τη δύσκολη αποστολή της μητρότητας,  με ιδανικό καιρό.

Έτσι ο μελισσοκόμος μπορεί να είναι ευτυχής που ο Κύηκας θαλασσοπνίγηκε, γιατί οι Αλκυονίδες μέρες αποτελούν μια ιδανική ανάπαυλα κατά τη διάρκεια του χειμώνα, βοηθώντας και τα μελισσάκια του να πάρουν μια ανάσα,να επισκεφτούν τις πρώιμες ανθοφορίες και με νέες δυνάμεις να υποστούν τον κρύο Μάρτιο. Κυρίως όμως επιτρέπουν στο μελισσοκόμο να κάνει μια δυο εργασίες στα μελίσσια.

Οι αλκυονίδες μέρες (που μοιάζουν να τελείωσαν για φέτος) επέτρεψαν να μπει λιγη γύρη, φορτωμένη στις τσέπες των μελισσών, σαν αυτή στη μεγάλη φώτο, από ιδιαίτερα λουλούδια, σαν τον εχίνοπα που φωτογράφισα ολάνθιστο αυτές τις μέρες. Μάλιστα μου δώθηκε η ευκαιρία να κάνω και την πρώτη διορθωτική κίνηση στην κατηγορία “μελισσοκομικά φυτά”.

Εχίνοπας

O φίλος μου ο Σπύρος, μου είχε κάνει στο παρελθόν μια σωστή παρατήρηση: Ωραίες οι φωτογραφίες των φυτών και οι μέλισσες, καλές οι πληροφορίες, αλλά σπάνια βάζω και μια δυο φωτογραφίες, που να είναι περιγραφικές του φυτού, ώστε να μπορεί κάποιος να το αναγνωρίσει και στην πράξη.

Σκοπεύω λοιπόν να το διορθώσω αυτό, αρχής γενομένης από τον εχίνοπα και να συμπληρώσω σταδιακά όλα τα σχετικά άρθρα, με σκαναρίσματα των φύλλων, των λουλουδιών σε πολύ υψηλή ανάλυση και μια πανοραμική φωτογραφία του κάθε φυτού. Νάτος λοιπόν διορθωμένος και κλείνω με μια κατάκοπη δεσποινίδα από την τελευταία επίσκεψη κατά τις αλκυονίδες του 2014

bee
Written By

Beekeeper

Greek beekeeper