Σκύρος I και μερικές φωτογραφίες…

Καλά η μηχανή σου δεν παίζεται. Τον βομβίνο στη Σκόπελο τον λέμε Σκάρο. Κάνει φωλιά στο χώμα και φτιάχνει μερικές εκατοντάδες άτομα. Μπορεί και χίλια.Κάνει μια κηρήθρα με πυκνό μέλι μέσα και αραιό έξω. Τα κουκούλια για το γόνο είναι ανεξάρτητα. Και είναι και αρωματικά. Ένας φίλος μελισσάς επιμένει πως βρήκε βαρόα σε Βομβίνο. Εγώ δε βρήκα, δε βλέπω και τόσο καλά. Εχθρούς έχει τους μελισσουργούς, τα κουνάβια και τα γεράκια. Τα δυο τελευταία σκάβουν και τρώνε το γόνο. Είναι πιο ανθεκτικός στις χαμηλές θερμοκρασίες από τη μέλισσα. Έχει κεντρί δυνατό λένε αλλά δεν το πολυχρησιμοποιεί. Ένα χορτάρι χειμωνιάτικο που έχει σε πολλά μέρη και μοιάζει με βασιλικό το λέμε σκαρολάχανο.

Οι photos άπαιχτες…το κάτι άλλο!!!Σύρος λοιπόν ε;Μάρκος Βαμβακάρης – Πατριάρχης της Ελληνικής μουσικής!Πιστεύω πως επισκέφτηκες το χωριό του, Δανακό – την άνω χώρα πάνω από την Ερμούπολη με τον Σαν Σεμπαστιάν. Τον Φοίνικα, την Παρακοπή το Πατέλι, τη Γαλισσά και τη Ντε λα Γκράτσια.Σύρος ε; Τι μου θύμισες!!!Νύχτες μαγικές και ονειρεμένες!

Θα μας τρελλάνεις!!! Τι να σου πώ ρε…δεν φοβάσαι…τι να σου πώ?

Πολύ ωραίες οι φωτογραφίες με τους βομβίνους. Τα συγκεκριμένα έντομα είναι νέες βασίλισσες του είδους Bombus terrestris οι οποίες προφανώς θα έχουν ήδη μπει σε «λήθαργο» (διάπαυση) αφού οι φωτογραφίες είναι από τον Αύγουστο. Την διάπαυση τους στο νησί το πιο πιθανό είναι να τη διακόψουν λίγες ημέρες μετά τις φθινοπωρινές βροχές, κατά το τέλος του Οκτώβρη, για να αρχίσουν να δραστηριοποιούνται κατά την διάρκεια του χειμώνα φτιάχνοντας φωλιά όπως πολύ σωστά ειπώθηκε μέσα στη γη. Σε ορισμένα νησιά μας υπάρχει το φαινόμενο της καλοκαιρινής διάπαυσης που γενικά είναι συνηθισμένο φαινόμενο στις ξεροθερμικές περιοχές της Μεσογείου (νησιά, παράλια κλπ) (δηλαδή δεν θα πρέπει να υπάρχει καθόλου δραστηριότητα βομβίνων τους ζεστούς καλοκαιρινούς μήνες… αλήθεια ισχύει αυτό σε όλα τα νησιά μας?) σε αντίθεση με την ηπειρωτική Ελλάδα όπου οι νέες βασίλισσες μπαίνουν σε διάπαυση το χειμώνα. Μου κάνει όμως εντύπωση το πλήθος των βομβίνων. Μήπως δεν υπήρχαν άλλα ανθισμένα φυτά στην περιοχή ή το χειρότερο… μήπως υπάρχουν θερμοκήπια στην περιοχή που χρησιμοποιούν βομβίνους για την επικονίαση των καλλιεργειών τους; Στην τελευταία περίπτωση μπορεί να έχουμε «γενετική μόλυνση» της περιοχής με εισαγόμενους επικονιαστές… οι οποίοι σιγά σιγά εκτοπίζουν γενετικά το τοπικό πληθυσμό άγριων βομβίνων.Όσο αφορά το τσίμπημα… καλύτερα να μην σας τσιμπήσουν! Εάν τις πιάσεις μονάχα τσιμπάνε, δεν είναι σαν τις μέλισσες ή τις σφήκες που σου επιθέτονται. Βασικά γυρνάνε στην πλάτη ανάσκελα, κουνάνε το ένα πόδι και προβάλουν το κεντρί τους. Εάν σε τσιμπήσουν πονάει πολύ (προσωπική εμπειρία), δεν αφήνουν κεντρί και δεν πρήζεσαι πολύ… αλλά πονάει!! Μου έκαναν εντύπωση οι τοπικές ονομασίες για τους βομβίνους στα νησιά μας τις οποίες ομολογώ πως δεν γνώριζα. Προσπαθώ εδώ και αρκετό καιρό να καταγράψω τις τοπικές ονομασίες τις χώρας μας για τους βομβίνους και μου δώσατε μια ιδέα που ίσως λειτουργήσει. Εάν επισκεφτείτε το blog για τους βομβίνουςhttp://bumblebeegr.blogspot.com/υπάρχει αντίστοιχο ειδικό θέμαhttp://bumblebeegr.blogspot.com/2007/09/blog-post.html όπου μπορείτε εάν θέλετε να βοηθήσετε… κάθε προσφορά δεκτή!!