Στα τζάμια

Συμμαζεύω φωτογραφίες μετά από μια μακριά μέρα και βρίσκω μερικές που μου κάνουν κλικ. Αυτή η κλασική εικόνα των ξεχασμένων μελισσών στις μελισσοκομικές αποθήκες και εργαστήρια.

Που την ώρα που κάνεις τη δουλειά σου, που προσπαθείς να συγκεντρώσεις τον εξοπλισμό σου και τις ακούς θυμωμένες – στρεσαρισμένες, να προσπαθούν να βγουν στον έξω κόσμο. Αυτό το βουητό που διακόπτεται κάθε τόσο απο την σύγκρουση με το τζάμι την πτώση της αποκαμωμένης μέλισσας και μετά πάλι απο την αρχή. Τζζζζζζζ, τζζζζ, τζζζζ, τζζζζζζ , ντουκ… Τζζζζζζζ, τζζζζ, τζζζζ, τζζζζζζ , ντουκ…

Μέλισσες παγιδευμένες σε παράθυρο

Θυμωμένες και μάλιστα πολύ, ειδικά αν σε έχουν ήδη φιλοδωρίσει με το κεντρί τους, όπως η μία από τις δύο της φωτογραφίας. (αυτοί που ξέρουν την καταλαβαίνουν). Είναι τόσο συγκεκριμένη και κλασική είκόνα! Οι συγκεκριμένες είχαν μπει κατά τη μεταφορά κάποιων κερηθρών, μετά από ένα τελευταίο συμμάζεμα που είχε γίνει πριν από μια σημαντική μεταφορά που έκανα στις 9 του μήνα.

Άλλη μια χαρακτηριστική φάση, που δεν μπορεί να καταγραφεί όμως, είναι αυτή της τρελαμένης μέλισσας που έχει μπει στα μαλλιά σου αμέσως μόλις έχεις βγάλει τη μάσκα, και προσπαθεί απελπισμένα να ξεμπλεχτεί αλλά και να σε κεντρίσει. Η φασαρία είναι τρελή. Κάποιοι καραφλοί συνάδελφοι δεν το έχουν βιώσει αυτό (σπόντα είναι αυτή 🙂 ) αλλά οι άλλοι με καταλαβαίνουν. Η άνοιξη μπαίνει δυναμικά!

img9811