To κλουβί Μiller
To παλιό περιβόλλι του παπού μου στο χωριό
Αυτός ο χώρος, είναι ένα από τα πιο αγαπημένα μου μέρη. Είναι το περιβόλι των γονιών του πατέρα μου και το (δυσδιάκριτο) κτίριο στο βάθος,(πισω απο τα δέντρα) αποτέλεσε εκτος απο αποθήκη γεωργικών εργαλείων και την κύρια εγκατάσταση του μελισσοκομείου του παππού μου την περίοδο 1930 – 1970. Το κτίριο έχει αποθηκευμένα υλικά και εργαλεία, που μονοπωλούν το ενδιαφέρον μου κάθε φορά που το επισκέπτομαι (και ειναι συχνά αυτο) για ευνόητους λόγους.
Το μελισσοκομείο αυτό πάταγε κυρίως στις αρχές της κυψέλης dadant όπως αυτές μεταφέρθηκαν στον παππού μου μέσα απο τη βιβλιογραφία της εποχής (σχετικά posts: Tριβιζάς και Dadant) αλλά γνώρισε και διάφορες πατέντες και ιδιο κατασκευές μιας και ο χωριό ήταν αρκετά απομονωμένο εκείνη την εποχή.
Οι ιδιοκατασκευές αυτές βέβαια δεν παρουσιάζουν μεγάλες αποκλίσεις από τις προτεινόμενες στα αντίστοιχα βιβλία
Ενα τέτοιο “εργαλείο” ειναι και αυτό το κλουβάκι.
κλουβί μεταφοράς βασιλισσών τύπου “miller”
Οι διαστάσεις του είναι μικρές
5 x 3,5 x 1,5 cm .
Eιναι ενα κλουβί μεταφοράς βασίλισσας όπως αυτό:
Κλωβός μεταφοράς βασίλισσας
που ειχει φιλοξενηθεί στο ποστ Προσθέτοντας μια νέα βασίλισσα Ορίζετε στο βιβλίο του Τριβιζά, ως κλουβάκι μύλλερ. (έχει σχεδιαστεί και περιγραφεί στο βιβλίο του Dr. C.C. Miller, Fifty Years Among the Bees )
Σύμφωνα με τον Μiller τοποθετούμε την βασίλισσα στο κλουβί, κλείνουμε το άνοιγμα με σφικτό ζαχαροζύμαρο και στη συνέχεια τοποθετούμε το κλουβί στο ορφανό μελίσσι. Οι εργάτριες της κυψέλης θα χρειαστούν κάποιο χρόνο να αφαιρέσουν το ζαχαροζύμαρο και στο χρόνο αυτο θα εξοικειωθούν με τη νέα βασίλισσα και θα την αποδεχτουν.
Αυτα το 1870. Σήμερα τα πράγματα ειναι λίγο πιο ξεκάθαρα. Έχει αποσαφηνιστεί ο χρόνος ένταξης της νέας βασίλισσας, έχουμε τη δυνατότητα να ειναι η νεα βασίλισσα ήδη γονιμοποιημένη οπότε έχουμε μαζι της στο κλουβί και κόρες- συνοδεία της και τα κλουβάκια είναι πλαστικά και εργονομικά.
Παρόλα αυτά, το συγκεκριμένο σκουριασμένο – άχρηστο πλέον κλουβάκι, αποτελεί για μένα ένα ενδιαφέρον κειμήλιο 🙂
piifpu: DSC02900, DSCN0005
Φυσικά και είναι κειμήλιο πολύτιμο! Άκου τρώνε το ζαχαροζύμαρο για να εξοικειωθούν με τη βασίλισσα… Απίστευτο.
Mια ξένη προς την κυψέλη βασίλισσα δεν γίνετε αποδεκτη. Ενστικτωδώς οι “ιθαγενείς” εργάτριες πανε να τη σκοτώσουν. Αν δεν το καταφέρουν αυτό αμεσα και η “εισαγόμενη” βασίλισσα αντέξει για κάποιο χρόνο, (της τάξεως των 2 ημερών αν δεν κανω λάθος) τότε η παρουσία της εχει πλέον γίνει αποδεκτή απο τις εργάτριες. Την έχουν συνηθίσει Τον χρόνο αυτο το κερδίζουμε, απο την προσπάθεια των εργατριών να ανοίξουν την βουλωμένη με ζαχαροζύμαρο, είσοδο του κελιού
Oh I love Miller! Reminds me of back in the day when we lived my mamas n my papas farm Texas!Thanks Kostas!!
ψψψψψψψψ το τελευταιο trend ειναι να σου γραφουν comments προεδροι!:D
Τα βρίσκω πολύ ενδιαφέροντα όλα αυτά και ακόμα περισσότερο και τη γνώση σου για την μελισσοκομία.Προσωπικά θα ήθελα να δω καινούριες συνταγές με μέλι.
και γίνετε οοοολο και καλυτερο!!!Προεδρε ΙΙ ετοιμάζω μια συνταγή αυτες τις μέρες. Keep in touch
Φίλε συνιστολογιούχε Κώστα σε χαιρετώ!Ειμαι χαρούμενος που έπεσα πάνω σε αυτό το blog ,και αφού ευχαριστήσω εσένα καθώς και τον φίλο που μου το έστειλε με email θα τολμήσω να σε ρωτήσω κάτι.Απο πιτσιρικάς μου άρεσε οτιδήποτε είχε σχέση με την μελισσοκομία και με τη παραγωγή του μελιού εν γένη.Αλλά δεν ξέρω πώς είχα πάντα την εντύπωση οτι ήταν κάτι τρομερά δύσκολο μιας και χρειαζόνταν φοβερέ ς γνώσεις για κάτι τέτοιο.Αυτά μέχρι πέρυσι που ο πατέρας μου κατα τύχη έγινε κάτοχος πεντέξι μελισιών ,έκτοτε μου έχει γίνει εμμονή να ασχοληθώ με αυτό που το έβρισκα πάντα τόσο ενδιαφέρον.Το πρόβλημα είναι οτι εξακολουθώ να θεωρώ οτι δεν έχω τις γνώσεις ,και φοβάμαι πως θα πάει χαμένος ο κόπος και θα αποτύχω ,πράγμα που σιχαίνομαι όταν συμβαίνει.Τι λες;
Φιλαλήθη, εγω το δοκίμασα… εχει πλακα και τρομερο ενδιαφέρον. Τωρα αν αποτύχω δεν θα με πειράξει και πολύ. Η καλύτερα, θα με πειράξει, αλλα με πειράζει περισσότερο να ξέρω οτι υπηρχε πιθανότητα να πετύχω αλλα δεν το κανα απο φόβο 😉