Ήρθαν τα τζιτζίκια!
Δυό μέρες πέρασαν από το θερινό ηλιοστάσιο (21/6/2015) και ο καιρός δείχνει να ακολουθεί το ημερολόγιο. Η μεγαλύτερη μέρα του χρόνου πέρασε και έφερε μαζί της το καλοκαίρι. Την Κυριακή το βράδυ, βίωσα στην Χαλκίδα μια επική βροχή, που ήρθε να προστεθεί σε αυτές των προηγουμένων ημερών. Αν δεν με απατά η μνήμη μου, είχα να δω τόσο νερό στην Αττική τέλη άνοιξης, από το 2003. Μάλιστα θα τολμήσω να πω οτι φέτος έβρεξε περισσότερο.
Νομίζω απο εδώ και κάτω θα πάμε χωρίς βροχές. Τόσο στην Ερέτρια, όσο και στον Υμηττό, τα θυμάρια είναι ακμαία και ποτισμένα, άλλα σε μπουμπούκια
και άλλα στο pick τους, με τις μέλισσες να τα επισκέπτονται όχι κατανάγκη πολύ λαίμαργα.
Λαμπρή παραφωνία στην ακμή τους, ο κ.Τάσος στην Ερέτρια, που αν έχω εκτιμήσει σωστά την κατάσταση, προκειμένου να διασφαλίσει την ιδιοκτησία του που πήγαινε προς αποχαρακτηρισμό, φρεζάρισε περίπου ένα στρέμμα γεμάτο θυμάρια για να φανεί το χωράφι οργωμένο. Τα μελίσσια μου ήταν 20 μέτρα πιο δίπλα ακριβώς επειδή εκεί είχε πολύ θυμάρι…
Κατά τα άλλα όλα βαίνουν φυσιολογικά. Τα μελίσσια σε οργασμό, (ανάλογα πάντα με την ώρα), στον εξοπλισμό προστέθηκε μια ζυγαριά για την οποία θα γράψω σύντομα,
οι κάπαρες ανθίζουν, αν και μερικές υποφέρουν κάτω απο κάτι εντυπωσιακά κόκκινα πλασματάκια
Οι σφήκες έχουν ξεπεράσει εκείνο το στάδιο στο οποίο ασχολούνται με, αφίδες, σάκχαρα χυμούς και νέκταρ και περνάνε δειλά δειλά στην επίθεση στις μέλισσες. Προς το παρόν αρκούνται στις νεκρές ή αδύναμες μπροστά στις κυψέλες.
Αυτό όμως που μαρτυρά περίτρανα την επίσημη έλευση του καλοκαιριού, είναι οι Τζίτζικες! Οι Τζίτζικες που ελάχιστοι γνωρίζουν ότι τους βλέπουμε μόνο στο τελευταίο στάδιο της ζωής τους, αφού έχουν ήδη ζήσει τέσσερα ως δεκατέσσερα χρόνια κάτω απο τη γη (ανάλογα με το είδος). Μετά απο μια σκοτεινή ζωή κάτω από το χώμα, βγαίνουν στην επιφάνεια, αποχωρίζονται το παλίο τους δέρμα και τις δαγκάνες τους και αφήνουν να ξετυλιχθούν τα μεγάλα πράσινα φτερά τους. Μένουν σε αυτή την ευάλωτη κατάσταση για περίπου είκοσι λεπτά και μετά περιμένουν υπομονετικά να πάρουν το σωστό τους χρώμα που τους καμουφλάρει τέλεια πάνω στα πεύκα και να αρχίσουν το γνωστό κελάιδισμα – πρόκληση για το έταιρο ήμισυ.
Καλό καλοκαίρι λοιπόν, οι τζίτζικες ξεκίνησαν! 21062015
νόστιμο ποστ, θαυμάσιες φωτογραφίες…
σε θυμάρι έχεις την ζυγαριά;
Nαι σε θυμάρι, τρίτη μέρα τώρα, οπότε δεν έχω εκτίμιση του τι γίνεται. Θα σου γράψω ένα σχόλιο με το σημερινό αποτέλεσμα μόλις θα το έχω 🙂
εκπληκτικές όπως πάντα φωτογραφίες!!!
Όπως πάντα ενδιαφέρον θέμα και πολύ ωραίες φωτογραφίες . Το θυμάρι άνοιξε στις 25 Μαΐου και πηγαίνει προς το τέλος του σε λίγες μερες. Υψόμετρο 0-100 μέτρα από την θάλασσα. Καλό καλοκαίρι και σε σένα. Ελπίζω να δω κάτι καλύτερο φέτος 🙂
Λοιπόν Παναγιώτη, σουπερ η ζυγαριά, έχω εντυπωσιαστεί με τις δυνατότητες της, αλλα αυτά που μου στέλνει προς το παρον δεν ειναι και πολύ αισιόδοξα. Κάτι ανόδους 60 γραμμαρια τη μέρα μου δίνει και ψάχνω να δω που θα το βάλω τόσο μέλι 🙂 Μόλις καταλήξω θα ανεβάσω λεπτομέρειες
χμ, χμμ…
πάρε κουβάδες γιατί τα 60γρ. νέκταρ,
είναι κάπου 10-15γρ. μέλι…
εγώ τα πήγα σε καστανόδασος… η ανθοφορία είναι στη μέση της, περίπου.
θα πάω για μια ματιά τώρα το μεσημέρι μετά από μια βδομάδα παραμονής… αν μη τι άλλο μπορεί να έχει μανιτάρια 🙂
Κώστα αν τα μελίσσια σου δεν είναι τουλάχιστον 20άρια θα βγεί μέλι μόνο για το σπίτι και κανένα φίλο.Αλλά ποτέ δεν ξέρεις.Εμένα εδώ τα θυμάρια είναι 50% ανοιγμένα με ένα μπουμπούκι λίγο πιό μικρό από ενα φουντούκι αλλά δεν έχω δυνατά μελίσσια και αναγκάζομαι να κάνω ενώσεις μπάς και βγεί τίποτα γιατί μέχρι τώρα τα έχωνα συνεχώς.Το σημαντικότερο όμως είναι ότι ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΞΥΡΙΖΟΥΝ ΤΟΝ ΓΑΜΠΡΟ.Καλή συνέχεια
Μάρκο πόσο δίκιο έχεις…