Πριν μερικές μέρες, με δεδομένο ότι τα μελισσάκια δεν έδειχναν να δουλεύουν και πολύ, αφαίρεσα όλα τα “στεγνά” πλαίσια ώστε να τα αφήσω να διαχειριστούν μόνο αυτά που πραγματικά χρειάζονται. Χτες τα άνοιξα, όχι για διεξοδικό έλεγχο γιατι είχε υγρασία και δροσιά, αλλά για να προσθέσω λίγο ζαχαροζύμαρο και βλέπω με έκπληξη ότι το ένα έχτισε στον ελεύθερο χώρο. Το τι ακριβώς βρίσκει εκεί έξω, που είναι τόσο πολύ που το έκανε μέσα σε 10 μέρες να γεμίσει τα πλαίσια του και να αναγκαστεί και να χτίσει δεν το ξέρω.
Γύρη τοποθετημένη σε κελιά
Γύρη τοποθετημένη σε κελιά
Οι διαστρωματώσεις της γύρη σε κάθετη τομή των κελιών
Η γύρη είναι τοποθετημένη σε στρώματα μέσα στο κελί. Στις κάθετες τομές φαίνονται καθαρά οι διαφορετικές διαστρωματώσεις, τα διαφορετικά χρώματα και είδη γύρης που έχουν συλλεχθεί. Αντίστοιχα προσεκτικά τοποθετημένο και το ασφράγιστο ακόμα μέλι.
Μέλι σε κερήθρα
Κάπου μέσα σε όλη αυτή την αποθήκη τροφής, ξεκάρφωτο ένα και μόνο αυγό.
Αυγό μέλισσας
Άρχισα να αφαιρώ τη γύρη με μια οδοντογλυφίδα για τις ανάγκες της φωτογράφισης. Ήταν τόσο “γλυκά” συμπαγής σε ορισμένα σημεία, που κράτησε το τέλειο εξάγωνο σχήμα του κελιού.
Αν κάνεις τον κόπο να την αφαιρέσεις κελί, κελί, με την οδοντογλυφίδα και αναλογιστείς εκείνη τη στιγμή πόσο κόπο έκαναν αντίστοιχα οι μέλισσες να το μαζέψουν, δύσκολα θα ανοίξεις το στόμα να φας όλη την ποσότητα. Δοκίμασα λίγη και την υπόλοιπη την επέστρεψα “χύμα” στο μελίσσι.
Μέλισσες και γύρη
Φοβερές φωτό για άλλη μιά φορά , το μέλι σου τέλειο φίλε.
Κώστα,το χουν οι Κωστάδες να βγάζουν ωραίο μέλι 😉
το μελίσσι πήρε την χύμα που τούδωσες?
Κάποτε είχα βάλει χύμα κατάψυξης πάνω στους κερηθροφορείς
και την πέταξαν έξω…
Παναγιώτη δεν ξέρω! θα σου πω αυριο. Θα περάσω το πρωι να δω.
Το σκεπτικο να την ξαναβάλω μέσα, ήταν επειδή σε αντίστοιχη περίπτωση που έχει πέσει γύρη απευθείας απο την κερήθρα κάτω, την μάζεψαν σε χρόνο μηδέν
Τώρα που ήταν περισσότερη (11 γραμμάρια ζυγισμένα) δεν ξέρω τι θα κάνουν. Λογικά θα αναγνωρίσουν οτι είναι δική τους.
Λοιπόν, Παναγιώτη, πέρασα από εκεί και είδα ελάχιστη γύρη έξω. Δηλ μιλάμε για 5 – 6 “εξάγωνα” σαν αυτά της φωτογραφίας. Και το ξέρω ότι είναι μονο αυτά, γιατί είναι σε καθαρό τσιμεντένιο έδαφος. Ανοιξα και την πόρτα στο σημείο που την έβαλα και την έχουν πάρει.
Υποθέτω οτι παιζει ρόλο οτι ήταν ούτως η άλλως δική τους, δεν ειχε καταψυχθεί κλπ
Του εμπορίου την πέρνουν μόνο αν είναι καλά ψιλοτριμένη, διαφορετικά όχι.
μάλιστα… να υποθέσω λοιπόν ότι μάλλον η γύρη παίρνει
μυρωδιά-ταυτότητα,
όταν μεταφέρεται απ’την φύση στην κυψέλη?
Ειλικρινά δεν γνωρίζω. Βασικά δεν το είχα σκεφτεί καν. Μόλις το σχολίασες το θυμήθηκα και γιαυτό σου είπα θα τσεκάρω.
Προ αμνημονεύτων ετών μου είχε δώσει κάποιος φίλος ενα βαζάκι γύρη Αττική.
Το πρόβλημα του ήταν οτι δεν ήταν ακριβώς αυτό που περίμενε απο γεύση* και δεν μπόρεσε ποτέ να την φάει ευχάριστα. Δεν την ήθελα ούτε εγώ και “πάσαρα” δοκιμαστικά λιγη σε ένα μελίσσι, αλλα όπως λες δεν την δέχτηκε. (δεν την έκανα βέβαια σκόνη όπως λέει ο Γιώργος)
Αυτό όμως έγινε πολυ παλία και το είχα ξεχάσει.
Πάντως τώρα τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Φαντάζομαι είναι με την ίδια λογική που αν βάλεις ενα πλαισιο γύρη απο άλλο μελισσι δεν θα υπαρχει θέμα. Πιθανόν κατι διαφοροποιεί τη γύρη την ώρα που την τοποθετούν στα κελιά γιατί η γύρη του εμπορίου συλλέγεται απο την είσοδο με γυρεοπαγίδα ενω αυτή που ανεφέρω εγώ είναι απο το κελί.
Ενα άλλο πράγμα που ίσως παίζει ρόλο είναι η ποσότητα. Στη φύση ποτέ μια μέλισσα δεν θα βρεθεί αντιμέτωπη με 50γρ γύρη. (θα μου πεις θα βρεθεί με 5 λίτρα νεκταρ/τροφοδοσία?)
Δεν ξέρω… σχετικα με τον *
Εχει πλάκα οτι πολλοί καταναλωτές έχουν στο μυαλό τους το γλυκό μέλι και φρικάρουν οταν δοκιμάζουν πολτό, γύρη και πολυ περισσότερο πρόπολη.
εμένα μου αρέσει η γύρη, μου θυμίζει σαν υφή εκείνες τις καραμέλες σκόνη που έσκαγαν με τσακ τσακ τσουκ χωρίς το ηχητικό εφέ
χαχα που τις θυμήθηκες αυτές
είδα τις φώτο σου, πήγα ψυγείο και έφαγα λίγη και μου ήρθε η μνήμη
[…] Ένα κουταλάκι μέλι που για κάποιο λόγο περίσσεψε, γύρες, ακόμα και […]