Dolores O’Riordan
Δεν θα μπορούσα να φανταστώ ποτέ ότι θα είμαι κάποτε σε ένα μελίσσι και θα ακούω την Dolores O’Riordan να τραγουδάει ζωντανά… Συνέβη όμως κι αυτό 🙂
Eχτές λοιπόν έπρεπε να πάω στην Ερέτρια να πάρω ένα μελίσσι. Ο λόγος? Δυο μελίσσια είχα στην άκρη του οικόπεδου. Το ενα το μετέφερα από εκει Παρασκευή (και) 13 Απριλιου 2007, σπάζοντας το σε δυο παραφυαδες. Μαλιστα συνέβησαν τοτε πράγματα για τα οποία δεν έχω γράψει ακόμα γιατί με σόκαραν ελαφρά εως πολύ και δεν ξέρω πως αισθάνομαι για αυτά.
Κάνοντας τοτε κάποιους λαθος χειρισμούς, έμαθα ότι από κάποιον αριθμό τσιμπημάτων και πάνω, είσαι δεν είσαι αλλεργικός, τα πράγματα ειναι πάρα πολυ σοβαρά και οτι δεν ειναι δύσκολο να πεθάνεις στο μελίσσι. Άλλη φορα ομως αυτά, με πιο ψύχραιμη σκέψη και όχι εν θερμώ.
Aυτη ειναι η πορτα της “Dolores” σημερα το πρωι, μετα που την ψεκασα με λιγο δροσερό νερό.
Το θέμα ήταν ότι τα δυο μελίσσια στην άκρη του οικόπεδου θα ενοχλούσαν το σπιτι που χτίστηκε κολλητά και δεν είχα όρεξη για τέτοιες τριβές. Μετέφερα λοιπόν χτες το διώροφο που είχε ξεμείνει εκεί και ησυχάσαμε. Το μελίσσι έφτασε στον Yμηττό κατά τις 11:30 χτες. Ωραίο μέρος διάλεξα πάλι. Κοψομεσιαστήκαμε, σκοτάδια, πέτρες και ζεστη τρελή! Τα καταφέραμε πάντως .
Όμως σε όλη τη μεταφορά στο βουνο, ακουγόταν η Dolores να τραγουδα… τόσο καθαρά που έλεγα οτι θα είναι στο θέατρο βράχων στο Βύρωνα. Ηταν ομως στο λυκαβητο!
Τώρα τι ακουστική μπορεί να υπάρχει, τι ρόλο να παίζει η άπνοια και η ζέστη, τι άλλο φταει δεν ξερω. Ο Λυκαβηττός ακουγόταν τόσο τέλεια στο σημείο που όταν άνοιξα πια την πόρτα της νεοφερμένης κυψέληςς για να βγουν οι μέλισσες, έμεινα λίγη ώρα ακόμα, για να ακούσω το τέλος του Dreams. Δεν περίμενα να πει τραγούδια των cranberies η Dolores, διαφορετικά ισως να πήγαινα και στη συναυλία 🙂
Έτσι δεν έχω παρά να αγαπήσω αυτό το κομμάτι ακόμα πιο πολύ, αλλά και να ονομάσω την νεοφερμένη κυψέλη Dolores. Αστεία, αστεία.. αυτή ήταν-είναι, ένα από τα πρώτα μου μελίσσια.
Dolores O’Riordan
Γεια σου Κώστα,Πολύ ενδιαφέρον το blog σου και μου αρέσει που έχει ένα σταθερό θεματικό άξονα.Επειδή το έχω απορία.. Έχω δει μελίσσια σε διάφορες πλαγιές στα βουνά ακόμη και σε εθνικά πάρκα (βλέπε Πάρνηθα, Παρνασσό).. Επιτρέπεται να βάζεις μελίσσια όπου θες ή παίρνεις κάποια άδεια από κάπου;Σε ρωτάω, γιατί νόμιζα ότι για να ασχοληθείς με την μελισσοκομεία πρέπει να είσαι μόνο στην επαρχία και να έχεις κάποιο χώρο δικό σου.Μόλις βρω λίγο χρόνο θα κάτσω να διαβάσω όλα τα post σου.
ggia,δεν γνωρίζω το νομικο πλαισιο καλα. Ξερω πως δεν μπορεις να εχεις μελισσια σε αποσταση λιγότερη των 30 μετρων απο σπίτια. Μπορεις μονο αν εχεις κατω απο τρια και εχεις παρει ειδικη αδεια για να τα χρησιμοποιεις για ερευνητικο σκοπο (δεν ξερω απο που παιρνεις την αναλογη αδεια)Επισης δεν μπορεις να τα εχεις σε δασικη εκταση αν δεν εχεις παρει αδεια απο τη δασικη υπηρεσια. Τωρα αν μιλαμε για ενα οικοπεδο στο πουθενα δεν ξερω τι προβλεπεται. Υποθετω οτι επειδη θεωρειται γεωργικη εργασια και οσο να ειναι εχει να κανει και με τη φωτια, ειναι δυαντον να ειναι επικυνδινη για το δάσος.Σιγουρα παντως δεν ειναι περιοριστικο να εισαι μονο στην επαρχια…
@beekeeperΑπό ότι κατάλαβα, έχεις μελίσσια στον Υμηττό, για αυτό ρώτησα. Για παράδειγμα στον Υμηττό μπορείς όποιος θέλει να πάει και να στήσει μελίσσια;Θα δοκιμάσω να σου στείλω με email μια φωτογραφία από μελίσσια από το Πομάκικο Χωριό Άνω Βυρσίνη της Ροδόπης. Εκεί χρησιμοποιούν κάτι περίεργα μελίσσια, που μου είχαν κάνει εντύπωση. Η φωτογραφία είναι όμως α/μ, και ίσως σε ενδιαφέρει.
Ναι! Σαφως με ενδιαφερει να τη δω, οποτε στειλε μου την αν θες 😀 ευχαριστώ. Οσο για τα μελισσια στον Υμηττο… ναι, εκει εχω καποια, αλλα δεν γνωρίζω το καθεστώς. Δεν ξερω δηλαδη αν θα ερθει καποια στιγμη η δασικη να μου πει να φυγω η οχι.
Αυτό είναι το πιο ωραίο αφιέρωμα για τη συναυλία της Dolores που διάβασα ως τώρα.Να σου ζήσει η Dolores και τα Doloresάκια της. 🙂
😀