Καύσωνα συνέχεια
Όπως έλεγα λοιπόν πέρσι, ο καύσωνας δημιούργησε στα μελίσσια μου προβλήματα. Φέτος αν και τα πράγματα ειναι χειρότερα, αντέχουμε. Όπως μου εξήγησε κι η φίλη μου η Όλγα, οι καύσωνες του Ιουνίου είναι οι χειρότεροι γιατι η μέρα ειναι η μεγαλύτερη του χρόνου, η νύχτα η μικρότερη και δεν υπάρχει χρόνος να δροσίσει 🙂
Με αυτά κι αυτά, χτες κανόνισα το καταμεσήμερο να πιω κατι δροσερό με τον κολλητό μου σε ενα μαγαζί στον Υμηττό. Αποφάσισα όμως πριν να δροσίσω και τις μέλισσες. Έδωσα λοιπον το ραντεβού μου, αλλα μιση ώρα πριν πήγα στα μελίσσια με ενα ψεκαστήρι για το σιδέρωμα, γεμάτο με κρύο νερό απο το ψυγείο και έβρεξα τις εισόδους.
Αυτο ειναι κατι που εκανα καθημερινά οταν ειχα μελίσσια στην ταράτσα Τωρα όμως που ειναι πιο μακριά δεν μπορώ να το κανω. Ειχε όμως την ιδια επιτυχία. Μολις ρίξεις λίγο νεράκι στις εισόδους (λιγο! οχι με το λαστιχο! ισα που ψεκαζεις να δημιουργίσεις υγρασία) καποιες εργάτριες μαζεύονται γύρω απο τις στάλες και σιγα σιγα τις καθαρίζουν.
Δεν ξερω πραγματικά αν τις ωφελεί ουσιαστικά να ριξεις λίγο νερο με 42 βαθμους, αλλα τουλάχιστον νιωθεις οτι προσπάθησες.
piifpu: DSCN9197, DSCN9183
Βεβαίως οι ζέστες είναι ανυπόφορες. Όμως το θερμόμετρο δεν έδειξε πάνω από 35Βαθμούς εδώ στη Σκόπελο. Λύση νομίζω πως είναι άφθονο νερό.. Στο μελισσοκομείο στον Ανανιά σε 200 μελίσσια τους πάω κάθε μέρα 200 κιλά νερό.Και πάνε και σε μια βρύση και ποτίζουν.Στο κάμπο της Λάρισας που ταξίδευα παλιά η ζέστη φθάνει τους 45 βαθμούς.Οι παλιοί λέγανε να κλείνουμε τους αερισμούς και να περιορίσουμε τις θυρίδες για να μπορούν οι μέλισσες να ελέγχουν τη θερμοκρασία
Aυτο με το κλεισιμο των θυρών θα με ανχωνε. Βασικα δεν πιστευω οτι δεν εχουν τροπο να προστατευτουν , σιγουρα κατι θα κανουν. Οπως λές, νερο να υπαρχει και τα αλλα θα τα βρουν. Αυτο που με προβληματίζει ειναι οτι οι λαμαρινες στα καπακια ζεματανε και φοβαμαι μηπως τα κερια δεν αντεξουν το βαρος του μελιου και αρχίσουν να καταρρεουν.
Χτες το σούρουπο πήγα στα μελισσια που είναι κοντά στην θάλασσα και είδα το εξής:Ολα τα μελίσσια από την ζέστη και για να μπορέσουν να κρατήσουν την θερμοκρασία χαμηλά είχαν βγεί έξω με αποτέλεσμα από μακριά αντί να βλέπεις το χρώμα του ξύλου(αβαφτες)να βλέπεις ένα μαύρο πράγμα σε όλο το ύψος της κυψέλης.Πιστεύω ότι ξέρουν τι να κάνουν για να ανταπεξέλθουν σε κάθε περίπτωση αρκεί τα μελίσσια να είναι δυνατά.
Εχθές το απόγευμα σε 2 από 8 κυψέλες μου υπήρχε σωρός νεκρών μελισσών έξω από την είσοδο, στο μικρό κομμάτι κ/πλακέ που τους έχω μπροστά..Δεν άνοιξα γιατί ήταν αργά.. Δεν ξέρω τι θα βρώ μέσα. Κρίμα!
Τις ασπρίζουμε με πλαστικό αλλά όλα αυτά είναι μπαλώματα. Αυτό που έκανες με το φελιζόλ είναι το καλύτερο. Για το κέίσιμο των αερισμών η λογική είναι: το μελίσση έχει ένα είδος κλιματιστικού. Και γιά να δουλέψει κλείνουμε τα παράθυρα.
Πολλά ‘σκασμένα’ μελίσσια μου ανέφερε φίλος παλιός καλός μελισσοκόμος, απο τη ζέστη.Νεκρές μέλισσες και λιωμένα κεριά, ιδίως σε μικρά μελισσάκια (παραφυάδες 4-5 ή 6 πλαισίων) στη Βοιωτία.Στον Παρνασσό τέτοια κρούσματα ακόμα δεν είχαμε.Τι μπορείς να κάνεις όμως?
Βασικα νομιζω αυτο που λεει ο Νικος. Δροσερο νερο κοντα, κυριως για να φρεσκαρουν οι ιδες τον Γονο τους.Να τα καλυπτεις με κατι (δυσκολο ομως ειδικα αν εχεις πολλα, εγω πχ εβαλα φελιζολ αλλα ηταν 6 – 7 κυψελες.. πως να το κανεις αυτο σε 50 πχ)και σιγουρα οχι επιθεώρηση γιατι ειναι μαλακες οι κερηθρες και μπορει να τα κανεις χειρότερα.Ωραιο κολπο μου φανηκε αυτο που ελεγε κι ο Θεοδοσης με τα καρφάκια