Mε αφορμή την πιθανή (απαιτουμένη θα έλεγα) αυριανή επίσκεψη μου στα μελίσσια του Υμηττού και το προηγούμενο post για τις χρυσόμυγες, ανεβάζω ένα κείμενο που έγραψα και φωτογραφίες που τράβηξα στις 17.7.2010, όταν το blog δεν λειτουργούσε…
Χρυσόμυγες σε απαρτία ( αλλά όχι αρτιμελείς)

Χρυσόμυγες σε απαρτία ( αλλά όχι αρτιμελείς)

Στα μελίσσια του Υμηττού.
Λίγο μελάκι είχε κάνει την παρουσία του.

Πλαίσιο γεμάτο μέλιΠλαίσιο γεμάτο μέλι

Τα λιγοστά σερσένια ένιωσαν βαρύ στο κεφάλι τους τον πέλεκυ της μελισσοκομίας.

 

ακέφαλο σερσένιακέφαλο σερσένι
Αναθεώρησα την αποψη μου οτι τα μελίσσια μου είναι ανυπεράσπιστα μπροστα΄στα σκαθάρια. Τα πτώματα μπροστά στις κυψέλες μαρτυρούν άλλα πράγματα.

 

ακέφαλο σερσένι και φίλοςακέφαλο σερσένι και φίλος

 

Ο Σκύλος του Ιορδάνη εξακολουθεί να μου τρωει τα δολώματα για τα σερσένια όταν προκειται για κρέας και να μου κατουρά τα πάντα μες την τρελή χαρά. Απίστευτος όμως. Κατουρα το πάντα το αυτοκίνητο, τις σακούλες με τα εργαλεία το καπνιστηρι. Μόνο εμένα δεν έχει κατουρήσει. Αλλά είναι χαδιάρης ο μπαγάσας και δεν μπορείς να τον μαλώσεις.

Ο σκύλος δεν συμμερίζεται τις μελισσοκομικές μου ανησυχίεςΟ σκύλος δεν συμμερίζεται τις μελισσοκομικές μου ανησυχίες

Written By

Beekeeper

Greek beekeeper