Αποτελεί ένα από τα πιο διχαστικά φυτά της Ελληνικής χλωρίδας, με φίλους και εχθρούς σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης. Λατινικά – επιστημονικά ονομάζεται Ailanthus altissima. Η διαφοροποίηση στις απόψεις των ανθρώπων για το φυτό, φαίνεται ακόμα και από τα ονόματα που το συνοδεύουν. Από τη μια γνωστή με τα όχι και πολύ κολακευτικά βρωμοκαριά, βρωμοκαρυδιά,  βρωμούσα και βρωμόδεντρο και στον αντίποδα ποιητικά όπως Αείλανθος η υψηλότατη.

Μέλισσα σε βρωμοκαρυδιά

Μελισσοκομικά φαίνεται να έχει αξία, αφού τα άνθη του σφίζουν από ζωή τους καλοκαιρινούς μήνες, όμως η έντονη μυρωδιά τους που δεν είναι αποδεκτή από όλους θεωρείται ότι “χαλάει” το μέλι. Παρόμοια αντιμετώπιση έχει βέβαια και η χαρουπία, η οποία όμως με εξαίρεση τη μυρωδιά, κάνει ένα εκπληκτικό μέλι με φανατικούς φίλους. (εμένα).

Η Αείλανθος είναι ιδιαίτερη. Δεν είναι πολύ μακρόβιο φυτό, οπότε εδώ υστερεί απέναντι στο οικοσύστημα που τη φιλοξενεί. Εκτός όμως από το ότι πολλαπλασιάζεται πανεύκολα και μεγαλώνει γρήγορα, μπορεί και επιβιώνει εκεί που δεν επιβιώνει κανείς. Εκεί που έβαλε το χεράκι του ο άνθρωπος.

Yπερ επεκτατικό και κάτω από αντίξωες συνθήκες, φυτρώνει ακόμα και δίπλα σε ήδη υπάρχοντα δέντρα τα οποία σταδιακά θα εκτοπίσει

Είναι δέντρο φυλλοβόλο ικανό να φτάσει τα 30 μέτρα, ανθεκτικό σε μολυσμένα και άγονα μέρη, πλούσια σε ρύπους, διοξείδιο του θείου, λιθανθρακόπισσα και κυρίως τσιμέντο. Όλα αυτά μοιάζει να τα καθαρίζει και να τα διορθώνει. Από την άλλη είναι σούπερ επιθετικό και επεκτατικό, πολλαπλασιάζεται για πλάκα, έχει ένα δυνατό ριζικό σύστημα που καταστρέφει σωλήνες και ηλεκτρικές εγκαταστάσεις, αλλά το κυριότερο χαρακτηριστικό που την καθιστά αντιπαθή, είναι ότι:

τα αρσενικά του άνθη μυρίζουν έντονα και κάποιοι δεν μπορούν να τα ανεχτούν.

Φέτος μοιάζει να είναι ιδιαίτερη χρονιά καθώς το κοντινότερο που έχω στη γειτονιά, ξεπερνά σε ύψος τους τρεις ορόφους και ενώ απέχει 40 – 50 μέτρα από το σπίτι, τις απογευματινές ώρες η μυρωδιά του γίνεται απόλυτα αισθητή και αντικείμενο συζήτησης. Δεν έχει τύχει να φάω μέλι που έχει επηρεαστεί από Αείλανθο για να είμαι ειλικρινής και δεν μπορώ να πω με βεβαιότητα αν είναι ωραίο ή όχι. Βλέποντας όμως το πόσο τη δουλεύουν οι μέλισσες, (και όχι μόνο) πιστεύω ότι κάποιο καλό λόγο θα έχουν.

Δεν είναι μόνο οι μέλισσες που εκμεταλλεύονται τις βρωμοκαρυδιές για γύρη και νέκταρ

Στην Ασία που είναι και η πατρίδα της, αντιμετωπίζεται με σεβασμό καθώς αποτελεί τροφή για την πεταλούδα Samia cynthia που παράγει μετάξι και της οποίας είναι ο ξενιστής (ότι η μουριά για το μεταξοσκώληκα). Χρησιμοποιείται σαν όπλο ενάντια στην ερημοποίηση αφού είναι εξαιρετικά ανθεκτικό, τροφοδοτεί την παραδοσιακή ιατρική και έχει λήμμα στο παλιότερο ιστορικά λεξικό της Κίνας. Παρόλα αυτά και στα κινέζικα “δέντρο που βρωμά” το λένε.

Στην αμερική από την άλλη, όπου είχε εισαχθεί σαν καλλωπιστικό φυτό, σύντομα μπήκε σε μάυρη λίστα στους κύκλους της κηποτεχνίας, λόγο της εύκολης διάδωσης και φυσικά της μυρωδιάς. Οι κηπουροί το πρότειναν στους πελάτες, οι οποίοι αργότερα παραπονιόντουσαν για τις παρενέργειες.

Έτσι ή αλλιώς, η βρωμοκαριά η υψηλοτάτη ήρθε για να μείνει.

piifpu: 0315, 417, 399, iphone, 13.6.20

Written By

Beekeeper

Greek beekeeper