Μελισσοκομικά φυτά: H αμυγδαλιά (του γείτονα)
Η αμυγδαλιά του γείτονα, έχει πολλούς λόγους να κεντρίζει το ενδιαφέρον μου και αυτό το πράσινο ανάμεσα στα άνθη της δεν είναι φύλλο. Κάθε χρόνο, γύρω στις αλκυονίδες την παρατηρώ να ανθίζει. Παλιότερα απο “εικαστικό” ενδιαφέρον, τα τελευταία 10 – 12 χρόνια απο μελισσοκομικό και ανέκαθεν φωτογραφικά.
Φετος ρίχνει ήδη τα πρώτα λουλουδάκια της, παράλληλα όμως συνεχίζει να μπουμπουκιάζει και να βγάζει νεα. Οι φωτιστικές συνθήκες οταν ειμαι στο σπιτι ειναι τέτοιες που με δυσκολεύουν αλλά την έβγαλα αρκετες φωτογραφίες.
Η αμυγδαλιά Prunus amygdalus – Almond tree είναι απο τα πιό χρήσιμα μελισσοκομικά φυτά. Είναι η πρώτη σοβαρή ανθοφορία (ακολουθεί η κορομηλιά). Υπάρχουν αρκετές ποικιλίες, με απόσταση στην άνθιση, με αποτέλεσμα η γκάμα να περιλαμβάνει από το Φεβρουάριο ως τον Μάρτιο. Το πρόβλημα είναι οτι αφενός δεν υπάρχουν τεραστίων διαστάσεων μονοκαλλιέργειες αμυγδαλιάς στην Ελλάδα, αφετέρου οι καιρικές συνθήκες την περίοδο της άνθησης δεν είναι πάντα κατάλληλες για να την επισκεφτούν οι μέλισσες.
Αντίθετα στην Αμερική, όπου η μελισσοκομία έχει άλλες διαστάσεις, στην Καλιφόρνια υπάρχουν γιγαντιαίες εκτάσεις με αμυγδαλιές και η μεγαλύτερη παραγωγή αμυγδάλου στον κόσμο. Οι φυσικοί επικονιαστές της περιοχής, δεν φτάνουν ουτε για αστείο για να επικονιάσουν τόσα φυτά κι έτσι οι καλλιεργητές πληρώνουν τους μελισσοκόμους, ανα κυψέλη, προκειμένου να φέρουν τα μελίσσια τους στην περιοχή και να επικονιάσουν τις αμυγδαλιές. Οι μελισσοκομικές μεταφορές που γίνονται είναι ανάλογες της καλλιέργειας. Πηγή φωτογραφιών @kevwrite στο instagram
Στις φωτογραφίες που την έβγαζα τις προηγούμενες βροχερές και κρύες μέρες, έδινε καταφύγιο στα πουλάκια. Εδινε και ερέθισμα βέβαια σε κυνηγούς των πουλακίων.
Α! και μην ξεχάσω. Το πράσινο που έλεγα στην αρχή οτι δεν είναι φύλλο, είναι ενας μόνιμος επισκέπτης των τελευταίων ημερών, που ερχεται με τον φίλο η το κορίτσι του (δεν ξερω τι ρολο βαράνε) και τρώνε τα περσινά αμύγδαλα….
9891 9953 9934 9804 9811 0073
Πάντα με ωραίες ιστορίες, μπράβο και για τις φωτογραφίες.
Τα πουλάκια είναι Σπιτοσπουργίτα και Πράσινος Παπαγάλος (Psittacula krameri) που πλέον αναπαράγονται κανονικά και στη χώρα μας https://www.ornithologiki.gr/page_cn.php?aID=328
Κώστα στην Κρήτη και ιδιαίτερα στο Ηράκλειο οι αμυγδαλιές τώρα σκάνε δειλά δειλά. Πέρυσι στην ακακία του δικού μου γείτονα ίδια παπαγαλάκια ερωτοτροπούσαν μάλλον. Κι εγώ νόμιζα πως το είχαν σκάσει από κάποιο pet shop…
Μαριε ευχαριστώ για τα καλά λόγια. Γιώργο, πάρχουν διάφορες ποικιλίες αμυγδαλιάς. Δεν ξέρω τι είναι η συγκεκριμένη, αλλά κάθε χρόνο σκάει απο πολύ νωρίς.
Ο παπαγάλος είναι περίπτωση. ίσως απο το μελισσόπολις ξέρουν να μας πουν την ιστορία και πως προέκυψαν, γιατί η Αθήνα είναι πραγματικά γεμάτη.
Πρωτη φορά είχα δει 5-6 σε μια αχλαδιά στο Μαρούσι το 2003. Πηγα ενθουσιασμένος στο γραφείο και το έλεγα στους συναδέλφους οι οποίοι με κοροίδευαν ασταμάτητα. Βλέπεις πουλάκια κλπ. Την επόμενη μέρα τους φωτογράφισα και το κλείσαμε.
Εκ τοτε έχω δει σημαντικες ομάδες στο Χαλάνδρι, στο Άλσος στρατού στον Βυρωνα και τώρα στον Υμηττό. Εχουν πλακα γιατι όποιος τους βλέπει κολάει.
Πληροφορίες για τους Πράσινους Παπαγάλους θα βρείτε εδώ:
http://www.ornithologiki.gr/page_cn.php?aID=328
Πολύ κατατοπιστική δημοσίευση. Τρομακτικό όμως αυτό που γράφει :
[…] Αρκετές παρατηρήσεις γίνανε και για τις διατροφικές συνήθειες, που έχουν προς το παρόν καταδείξει ότι το εξωτικό αυτό πουλί τρέφεται με διάφορους καρπούς των πάρκων και μεγάλων κήπων, όπως είναι οι «χουρμάδες» φοινικοειδών και ιδιαίτερα του Φοίνικα των Καναρίων Phoenix canariensis που είναι το πιο διαδεδομένο στους κήπους της Ελλάδας […]
Προσπαθώ να φανταστώ πόσο δηλητήριο θα έχουν φάει αυτά τα χρόνια με τους ψεκασμούς στους φοίνικες και αν αυτό τους σκοτώνει.
Θυμάμαι με νοσταλγία την αμυγδαλιά του κήπου του πατρικού μου. Δυστυχώς μετά την μετακόμιση σην πόλη μου έμεινε η ανάμνησή της να ανθίζει αρχές Φεβρουαρίου και να λέμε ότι προϋπαντεί την Άνοιξη.
Καλή άνοιξη σε όλους! Πλέον δεν νομίζω να υπάρχουν αμφιβολίες ότι μπήκε. Ο Υμηττός ολάνθιστος και οι μέλισσες δουλεύουν.
Για την αμυγδαλιά (όπως είχα γράψει στο άλλο ποστ) φέτος, μετά το περσινό με τις αφίδες, έβγαλε πολύ λίγα άνθη. Δεν την βλέπω καλά!
Τι φωτό και αυτή με το παπαγάλο. Πότε πότε περνάνε και από Ηλιούπολη. Είναι πολύ χαρακτηριστική η κραυγή; τους.
Για το τέλος, η τελευταία ανακάλυψη σε φυτό στην Ηλιουπόλη, ένα τεράστιο δέντρο αβοκάντο φορτωμένο με καρπούς.Φανταστικό!
[…] πχ “η αμυγδαλιά του γείτονα”, που είναι αυτή στην οποία εκτίθεμαι περισσότερο, δεν […]
[…] πχ «η αμυγδαλιά του γείτονα», που είναι αυτή στην οποία εκτίθεμαι περισσότερο, δεν […]
[…] με την καθυστέρηση της, έχω γράψει και παλιότερα στο «η αμυγδαλιά του γείτονα», «Αμυγδαλιά » και «Αφίδες» Παρά τις πολλές […]