Νερατζιά Bitter Orange (Citrus Aurantium)

Κάποτε ένας ξάδερφος από την αλλοδαπή, είπε με χαρά στην κόρη του και αγαπημένη ανηψούλα μου, όταν φτάσαμε για πρώτη φορά σπίτι μου: Koίτα Μπεθ πόσα πορτοκάλια! Του εξήγησα κυνικά οτι αν δοκιμάσει από αυτά τα πορτοκάλια θα το θυμάται για καιρό. Ο Ντάνιελ απογοητεύτηκε γιατί του χάλασα το όνειρο όπως είπε, (που να δει πορτοκάλια ο φουκαράς στην Αγγλία). Από την άλλη εγώ είμαι πολύ χαρούμενος που έχει τόσες νερατζίες η γειτονιά μου!

Μπορεί τώρα να μην έχω μελίσσια πολύ κοντά στο σπίτι, στο παρελθόν όμως αυτή η ανθοφορία ήταν θείο δώρο. Η νερατζιά (γνωστή και ως κιρτομηλιά) Είναι ένα εσπεριδοειδές που μας έρχεται από το Βιετνάμ. Είναι ανθεκτική και δεν θέλει πολλές φροντίδες. Επίσης δεν “λερώνει” δεν δημιουργεί προβλήματα με τις ρίζες της και δεν χαλά την πιάτσα στους παραγωγούς, όπως θα έκανε μια πορτοκαλιά ή λεμονιά. (Φαντάσου να είχες τζάμπα πορτοκάλια όλο το χρόνο στο πεζοδρόμιο σου).

ΝΕΡΑΤΖΙΑ BITTER ORANGE (CITRUS AURANTIUM) Άνθος

Έτσι κάπως προτιμήθηκε για να καλύψει τα άχαρα πεζοδρόμια πολλών γειτονιών. Τα λουλούδια της έχουν ένα όμορφο λεπτό άρωμα που ζωντανεύει την ημέρα μας όταν το πρωί ξεπαρκάρουμε για να πάμε στη δουλειά (όσοι έχουμε ακόμα) και δίνουν στο μέλι μια ισχυρή νότα γεύσης. Υπάρχουν βέβαια και οι πολέμιοι της, που λένε ότι η προτίμηση που τις δείχνουν οι εκάστοτε δημοτικές αρχές, παραγκωνιζουν τις παραδοσιακές ελιές που είναι πιο δεμένες με την Αθήνα.

Μέλισσα σε άνθος νερατζιάς

[οι μέλισσες γεμίζουν τις “τσέπες” τους με γύρη]

Από το άνθος της παίρνουμε και το γνωστό αιθέριο έλαιο και απο τους κατάξινους/πικρούς καρπούς της φτιάχνουμε γλυκά. Τις βλέπω αυτές τις μέρες κατάμεστες από μέλισσες (που πιθανόν δεν είναι δικές μου) και σχεδόν αναπολώ κάτι παλιά κυνήγια αφεσμών στα κλαδιά τους. Moυ αρέσει να βάζω μερικά μπουμπουκάκια τους στα σιρόπια διεγερτικής τροφοδοσίας και να τους περνάω το λεπτό άρωμα τους.