Ο Λύκος εναντίον μελισσών και ο ρόλος της πάπιας στη λύση.
Μπορεί η πιο σοκαρίστηκη είδηση στην παγκόσμια μελισσοκομία ήρθε πριν έντεκα χρόνια από την Αμερική και να έδινε στο ανθρώπινο είδος τέσσερα χρόνια ζωής, όμως τα χαρμόσυνα νέα έρχονται από τη Λιμνούπολη και τον Ντόναλντ (όχι τον Τραμπ)
Όταν τον Νοέμβριο του 2006 το Penn State University προωτοαναφέρθηκε στη φαινόμενο που ονομάστηκε σύνδρομο κατάρρευσης αποικίας, (colony collapse disorder) πυροδοτήθηκε μια απίστευτη εσχατολογία που συνδυάστηκε με μια απίστευτη αισχατολογία.
Γινόταν λόγος για μαζική εξαφάνιση των μελισσών σε βαθμό που απειλούνταν ολόκληρο το είδος και καλοθελητές που κυνηγούσαν κλικ και επισκέψεις αναπαρήγαγαν την είδηση διανθίζοντας τόσο, ώστε η απειλή της εξαφάνισης πλανόταν τώρα όχι μόνο πάνω από τις μέλισσες αλλά και πάνω από το ανθρώπινο είδος!
Τέσσερα χρόνια μας δίναν οι σεναριογράφοι που όχι μόνο αναπαρήγαγαν τις ψεύτικες ειδήσεις αλλά εναντιωνόντουσαν σε όποιον τολμούσε να πει ότι ο Αϊνστάιν δεν έχει μιλήσει ποτέ για μέλισσες.
Και ενώ τα ΜΜΕ σαν εν δυνάμει κερδοφόρες επιχειρήσεις είχαν λόγο να λένε υπερβολές όπως πάντα και να ασχολούνται καθημερινά με το θέμα, εντύπωση κάνει το γεγονός ότι και τα δήθεν μελισσοκομικά μέσα αναπαρήγαγαν επί σειρά ετών την εικόνα ότι οι μέλισσες εξαφανίζονται και έρχεται το τέλος της ανθρωπότητας.
Τα πραγματικά προβλήματα της μελισσοκομίας στην Ελλάδα μπαίνουν σε τρίτη και τέταρτη μοίρα, αφού την πρώτη θέση έχει το σύνδρομο κατάρρευσης αποικίας που επίσημα πλέον θεωρείται υπερβολή και τη δεύτερη οι ανύπαρκτες γιαπωνέζικες σφήκες που ήρθαν στη Ελλάδα σε βάζα, ενώ εξαφανισμένα υποείδη μελισσών, προσδοκούν ανάσταση νεκρών με τη βοήθεια ερευνητών.
Για την ιστορία να πούμε ότι οι καταμετρημένες κυψέλες επαγγελματιών στην πολύπαθη Αμερική είναι σε ιστορικό υψηλό των τελευταίων 20 ετών αναιρώντας επίσημα τα περί εξαφάνισης. Η πρώτη άποψη που υπήρχε ότι οι μέλισσες εκεί καταπονούνται σε απίστευτο βαθμό με τις συνεχείς μετακινήσεις από τη μια άκρη της ηπείρου στην άλλη μάλλον επιβεβαιώνεται και κάνει πέρα θεωρίες περί wifi και ακτινοβολίας κινητών.
Οι μέλισσες που δεν γνωρίζουν εποχές από την υπερεκεμετάλευση κι εργάζονται ακατάπαυστα, λιώνουν στο βωμό του κέρδους.
Ακόμα και το Μίκυ Μάους #197 ασχολήθηκε με την εξαφάνιση των μελισσών.
Εκεί οι πάπιες της Λιμνούπολης ανακάλυψαν ότι οι μέλισσες δεν χάνονταν μυστηριωδώς,, αλλά τις έκλεβε ένας λύκος! Εδώ οι λύκοι του internet κάνουν τις πάπιες.
Το video που ακολουθεί είναι επίσημη ακύρωση του ιστότοπου wrong στο λεγόμενο Beepocalypse.
Τώρα όλα τα site με την ίδια ευκολία που έβαλαν στη ζωή μας την επικείμενη ολική εξαφάνιση των μελισσών, την βγάζουν!
Όλα τα παγωτά Häagen-Dazs που ενίσχυσαν των αγώνα για τη σωτηρία φαγώθηκαν η είδηση δεν πουλά πλέον. Όλα θα ξεχαστούν. Ίσως μείνει η ψεύτικη και πιασάρικη θεωρία ότι 4 χρόνια μετά τη μέλισσα θα εξαφανιστούμε κι εμείς να σπαμάρει τα google search μας για τον Αϊνστάιν.
Από την υπερβολή και την ανακρίβεια που γράφεται δεν θα σωθούμε ποτέ, όχι γιατί θα υπάρχουν πάντα κάποιοι εγκέφαλοι να τα γράφουν, αλλά γιατί θα υπάρχουν εγκέφαλοι που τα πιστεύουν κι εγκέφαλοι που τα αναπαράγουν με βαρύγδουπους τίτλους.
Η δυναμική των τριών αυτών ειδών εγκεφάλων κρίνετε από τον εγκέφαλο των αναγνωστών, ίσως με βάση τη ρήση του Ισοκράτη για τις μέλισσες. Δηλαδή σωθήκαμε 🙂 Προς το παρόν έχουμε μπερδέψει το interntet με το ducknet.
Πέρι εξαφάνισης μελισσών και Αϊνστάιν
Πέρι ανάγνωσης και Ισοκράτη
Παλιότερες αναφορές στο ccd 1 και 2
Άλλες υπερβολές…
Σημείωση: O τίτλος του άρθρου είναι επίτηδες “άκυρος” για να είναι πιο πιθανό να το διαβάσει κάποιος…
O τίτλος του άρθρου είναι επίτηδες «άκυρος» για να είναι πιο πιθανό να το διαβάσει κάποιος…
…και εγώ επίτηδες δεν θα σε ξαναδιαβάσω ποτέ γιατί το πιο πιθανό είναι να είσαι μονίμως άκυρος αφού αυτή είναι η τακτική σου.
Ναι, είναι εσκεμμένα “άκυρος”. Όπως εξηγώ και στο παλιότερο post για το internet https://www.bees.gr/isokratis/ παλιά η γραφή και ο δημόσιος λόγος ήταν πολυτέλεια για λίγους. Σήμερα με το internet είναι ευκολία για όλους. Μέσα λοιπόν στον καταιγισμό πληροφορίας είναι δύσκολο να επιλέξεις τι θα διαβάσεις και τι θα απορρίψεις. Η δε απόρριψη απαιτείται γιατί πολύ απλά δεν προλαβαίνεις να τα δεις όλα!
Παλιά η πληροφορία ήταν λιγότερη και την προλάβαινες όλη. Τα κριτήρια για το τι θα εκδοθεί βάραιναν τον εκδότη και τις δικές του υποκειμενικές επιλογές.Ίσως καλύτερα, ίσως χειρότερα, σήμερα τα κριτήρια είναι άλλα, από τεχνολογικά μέχρι διάθεσιμότητας χρόνου.
Όλοι πάντως μπορούμε να δημοσιεύουμε κάτι και να παρουσιάζουμε την δική μας πραγματικότητα σαν τη μοναδική αλήθεια. Αυτό που προσπαθώ να σου δείξω με ειλικρίνεια, είναι ότι αν γράψω σαν τίτλο:
“Η υπερβολή και η κλικοθηρία καταπνίγουν την πληροφορία κι ενημέρωση για τη μελισσοκομία” πιθανά δεν θα μπεις στον κόπο να διαβάσεις.
Αν όμως γράψω για τον Λύκο που έκλεβε μελίσσια στη Λιμνούπολη, θα το κάνεις. Γενικότερα λοιπόν, μήπως θα πρέπει να επανεξετάσουμε τα κριτήρια μας για να διαβάσουμε κάτι?
Ευχαριστώ που σχολίασες και μου δόθηκε η ευκαιρία να το ξεκαθαρίσω.Όμως το αν διαβάζεις το blog ή όχι ειλικρινά δεν με απασχολεί 🙂