Vespa orientalis

Μερικές ακόμα φωτογραφίες απο τη vespa crabro και καποιες προνύμφες της εκτος κελιών.

Μιας και αυτες τις μέρες έγινε τόσος λόγος για τη vespa crabro, εχθρο των μελισσών, να πω και για ενα καταπληκτικό άρθρο που διαβασα στο τελευταίο τεύχος του "μελισσοκομική επιθεώρηση" ( e-mail: melpress@otenet.gr, tel.: 2392091575)

Ειχα γραψει παλια για ενα σχετικό ντοκιμαντερ για την αμυνα της Γιαπωνέζικης Μέλισσας εναντια στη γιαπωνέζικη σφήκα vespa mandarinia (οπου η μέλισσα σκότωνε τη σφήκα με τη θερμοκρασία του σωματος της)
Ο κυριος Αλέξανδρος Παπαχριστοφόρου (γνωστος σε καποιους και απο τα αρθρα του στο Μ.Ε.) παρουσιάζει μερος της εργασίας του στο διδακτορικό του (αν δεν κανω λάθος) οπου μια άλλη γιγαντόσωμη σφήκα η vespa orientalis (η οποια επίσης εινα άριστος κυνηγός μελισσών) θανατώνεται απο τις εργατριες φρουρούς με ενα παρόμοιο τρόπο. Οι εργάτριες τυλίγουν με τα κορμιά τους τη σφήκα και της προκαλούν ασφυξία.

Ολη η επιστημονική εργασία δημοσιεύθηκε στο Current Biology με τιτλο "smothered to death"
Εχω βρει και τις σχετικές και καταπληκτικές φωτογραφίες εδω(credit για τον Emmanouil Filippou)
και δυο πολύ ενδιαφέροντα σχετικό video εδω κι εδω

(Δειτε επίσης το newscientist cosmosmagazine abc.net) και γενικα το google...

Σερσένια τέλος.

Οι τελευταιες μέρες ειναι λίγο δύσκολες. Υπαρχει μεγαλη πιεση χρονου και επαγγελματικες υποχρεώσεις . Παρολα αυτα εχω προλαβει να κανω μια δυο επιθεωρήσεις στις μέλισσες μου αλλα καμια ανάρτηση στο bees blog. Mάλιστα με τοσες δημοσιεύσεις για σφήκες θα κινδυνευω να χαρακτηριστώ απο beekeeper σε hornet / wasp keeper...
Η φωλιά - κυψέλη(?) με τα σερσένια προφανως και δεν υπάρχει πια. Παραθέτω μερικες φωτογραφίες απο αυτες που έβγαλα τις μέρες που την κρατησα με μερικα σχόλια για να κλεισω το θεμα αυτό.

To έντομο αυτό χρησιμοποιεί για όπλο τόσο το κεντρί όσο και τα σαγόνια του, τα οποία ναι μεν δεν εχουν δηλητήριο αλλα πονάνε...
Οσο και να τα ψείρισα, οσο κοντα και να τα ειδα δεν βρήκα πανω τους ουτε ίχνος varroa destructor (ουτε και περίμενα να δω αλλα το γραφω επειδή καποιος ρώτησε για βαρρόα)

Η αντοχή των εντόμων ηταν εντυπωσιακή. Ακόμα και όταν ανοιγα με το κοπίδι καποία κελιά της "κερήθρας" και εβγαζα απο μέσα ζωντανές προνύμφες σε διαφορα σταδια μεταμόρφωσης, αποδερμάτωσης κλπ αυτες επιβίωναν για μέρες.

Εξίσου εντυπωσιακές ηταν οι διαστάσεις τους που αγγιζαν τα 2.5cm για τα θυληκά (εργάτριες) και τα 3.0 για τα αρσενικά (κηφήνες)

Ο διαχωρισμος ειναι ευκολος γιατι εκτος απο τις διαστάσεις έχουν διαφορα και στα κεφαλια- κεραίες κοιλιες κλπ κλπ κλπ

Α... και μην ξεχάσω. Τα σημαδια στην κοιλια εκτός απο το οτι διαχωρίζουν το φύλο λειτουργουν και σαν φωτοβολταϊκά(!) εξοικονομώντας ενέργεια σε έντομα που πετουν πολλαπλάσια χιλιόμετρα ανα μερα σε σχεση με τη μέλισσα...

Κλεινω βάζοντας μια τελευταια φωτο στην οποια φαινονται καθαρά τα μάτια (μάτια ειναι και τα τα τρια στίγματα στο κεντρο του κεφαλίου)

και λέγονατας οτι το πιο κορυφαίο ειναι οτι μιλαμε για έντομα πολυ πιο ηρεμα απο τις μέλισσες και λιγότερο επιθετικά.
Κοιτώντας το αρχειο μου νομίζω οτι θα κανω αλλο ενα τελευταίο post με φωτογραφίες και μετα θα ξαναγυρίσω στα Μελίσσια! keep on beekeeping

Vespa Crabro,γέννηση

Αυτο ειναι ενα video με τη γεννηση δυο Σερσενιων απο τη φωλια που περιγράφω στα ποηγόυμενα post. Τωρα κουρδίστικα και με τα video για τα καλα και με βλέπω να μπαινω σε νεα εξοδα. Εnjoy:



Xαρακτηριστικό είναι οτι μετα τη γεννηση τα νεα εντομα βγαζουν κατι απο την κοιλια τους (υποθετω κατι κακο που κρατουσαν μεσα τους οσον καιρό κρατησε η μεταμόρφωση τους σε ακαιρεο εντομο μεσα στο κελι)

Το κοματι ειναι APHEXTWIN το widowlicker

Γέννηση

Εχω μια δυσκολία στο να κανω upload στο youtube τα video που εχω βγαλει με τα σερσενια. Αλλα θα γινει κι αυτο σιγα σιγά. Ελεγα λοιπον για εκεινη την τρελη φωλιά που μου δώρισε ο φίλος μου ο Κώστας... Δεν θυμάμαι ποτε μου πρωτο τηλεφώνησε και μου πε πως την ειχε στη διάθεση του και με περιμενε. Χτες όμως που πεταξα το μεγαλύτερο μερος της (για τεχνικους λόγους και να με συγχωρέσει ο Σπύρος, αλλα οι νεκροί γόνοι διαστάσεων 3 εκ. έκαστος μυρίζουν άσχημα μετα απο τόσες μερες) ειδα με σχετική έκπληξη οτι ακόμα κάποιες προνυμφες ηταν ζωντανές και μεταμορφωνόντουσαν!!

Vespa carbro. Oσο το βλέπεις το θαυμαζεις. Για να ανακεφαλαιώσω να πω οτι ο Κωστας μου εδωσε μια φωλια κακοποιημενη. Ψεκασμενη με μπαιγκον, σπασμένη, κλεισμένη σε μια σακούλα ναύλον για δεν ξερω ποσες μερες. Που την πηρα στα χερια μου στις 28.10.2007 και προχτες 17.11.2007 φυλαγμένη σε άθλιες συνθηκες, με κρυο υγρασια και καμια τροφο να φροντιζει το γόνο, ακομα γεννούσε σερσενια! Τετοιο θηριο πως να το αντιπαρατεθούν οι μέλισσες? Πως να υπερασπιστούν την φωλια τους και πως να μην το θαυμασω και να μην το σκοτώσω με σεβασμό (οσο και να ακούγεται οξύμωρο) οταν καθε καλοκαιρι μου λιανιζει τα μελισσια?

Το πρωτο βράδυ λοιπον (28.10.2007) που φερνω τη φωλια σπιτι, δεν εχω καμια αίσθηση του τι ειναι. Την εφερα ξεσκέπαστη 4 ωρες δρομο στην Αθηνα. Την εβαλα στο τραπεζάκι στο σαλόνι για καμια ώρα. Και μεχρι να βαλω σε ταξη τα πραγματα που χα φερει απο το χωριο, ακουω την Ελισαβετ αν μου λεει με τροπο:

Εεεεε ....Κωστα, αυτα τα πραγματα βγαινουν!

Βλέπω λοιπον το πρωτο σερσενι να εχει τρυπησει το κουκουλι του, να βγαίνει ολοκληρωμένο εξω και να τεντώνει - καθαριζει με στυλ τα φτερα του. Οχι και πολυ καλο θεαμα για σαλονι αλλα απο την αλλη με γεμισε ελπίδα οτι κάποιο απο τα δεκάδες που ακολούθησαν θα μου εδινε και καποιο καλο βιντεο.(πράγματι εχω καποια αλλα θα τα ανεβάσω εν καιρώ, γιατί όπως είπα έχω θέματα με το youtube)

Το εικονιζόμενο ηταν και το πιο ανθεκτικό. Εζησε 4 -5 μερες μεσα σε ενα αθλιο βαζακι κλειστο με τουλι.

Ατάιστη η σφηκα ειχ μια απόλυτα διαφανη κοιλια στην αρχη. Εκει που ηρθε η φαινη ιδέα να την ταισω μελι και να τα αποτελεσματα τω φωτογραφιών. (σκουρινε και η κοιλίτσα...)(Ας με διορθώσουν οι γνώστες) ειναι μια εργατρια η οποια κατω απο κανονικες συθηκες θα έτρωγε-έφερνε στη φωλια 10-15 μελισσες εργάτριες τη μερα. Τωρα αρκέστηκε να κανει το μοντελο μου και πεθανε απο ασιτία μερικές μερες μετα τη γέννηση της (το μελι δεν την καλυψε)

Η νεότητα της φαίνεται στο ποσο χνουδωτη και απαλη ειναι...

Οι θορυβώδεις προνύμφες headbangers και "ανάποδος" βασιλικός πολτός

Οι προνύμφες στη φωλιά που περιέγραφα στα προηγουμενα post ειναι εξαιρετικά δραστήριες. Kαι όπως τα κελία που τις φιλοξενούν, ειναι κι αυτες τεράστιες.

Η διαδικασία διατροφής τους (όπως περιέγραφα και στο post για το σκεύασμα VAAM) διαφέρει απο αυτη των μελισσών. Οι ενήλικες εργάτριες φέρνουν πρωτεΐνες που εχουν μαζεψει σκοτώνοντας αλλα εντομα ή και πιο μεγάλους οργανισμους ή εχουν συλλέξει απο πτώματα και αλλα.

Τις επεξεργάζονται σε ενα βαθμο και ταιζουν με τον πολτο τους τις προνύμφες.Αυτες σε αντάλλαγμα επιστρέφουν κατι που παράγουν αυτες κατι σαν τον βασιλικό πολτο της μέλισσας και ταΐζουν με αυτο τις εργάτριες. Αυτη η ανταλλαγή αφήνει χορτάτες τις σφηκες σε όλα τα σταδια της ζωής τους.
Οι προνύμφες κάνουν μια έντονη κίνηση μπρος πισω και τριβουν τα σαγόνια τους πανω στα τοιχώματα του κελιου του. Δηλωνουν ετσι την πεινα τους κανοντας εναν εντονο θόρυβο. Οσο πιο πολυ πεινάνε τοσο πιο εντονο ειναι αυτο.
Ειναι φανερο οτι στη φωλια αυτη αφου όλα τα ενήλικα έντομα ηταν νέκρα, δεν υπήρχε κάποιος να κανει την τροφο. Η πείνα θέριζε... οι προνύμφες χτυπιοντουσαν μεσα στα κελια κάνοντας ενα ανατριχιαστικό "κριτσι κριτσι"
" που δεν μπόρεσε να καταγράφει τόσο καλά στο βιντεο.

H φωλια

Έρχεται λοιπόν ο φίλος μου ο Κώστας με την 9οροφη φωλια. Στο χωρίο λενε καθε όροφο πίτα. Απο τις 9 πιτες λοιπόν οι 4 ηταν ακόμα κολλημένες μεταξύ τους. Συνολικά το σύστημα συνδέετε με μικρα κοματια υλικου και τα κελια κρέμονται το ενα κατω απο το αλλο κι οχι το ενα διπλα στο αλλο όπως των μελισσών. Ειναι δηλαδή σαν ανάποδα ποτήρια. Δεν ειμαι 100% βέβαιος για αυτα που γράφω οποτε αν δουμε κατι ακραίο με διορθώνει όποιος ξέρει.

Το σύνολο της φωλιάς ειναι τυλιγμένο με ενα λεπτο φύλο δημιουργώντας ενα τοίχωμα γυρω της και απομονώντας την απο εχθρους (τι εχθρο να χει αυτο το πραμα?? υποθετω τον καιρο.)

Το υλικο δεν ειναι καποια εκρισση όπως το κερί στη μέλισσα αλλα ενας πολτός απο ξύλο λιωμένα όλα στο στομα των χτιστών και επεξεργασμένα κατάλληλα. Κατι σαν ανακυκλωμένο χαρτι.

Η βασίλισσα χρησιμοποιεί τα κελια μονο για γεννα. Το εντομο αυτό δεν αποθηκευει τροφη στη φωλία και σε καμια περίπτωση δεν κανει μελι...

Στη φωτο που ακολουθεί φαίνεται ενας απο τους σπασμένους ορόφους. Τα λευκα ειναι κελια που εχουν κλείσει και περιεχουν τις υπο μεταμόρφωση προνύμφες.

Οι προνύμφες αυτές οταν έφτασε η ωρα να κλειστούν στα κελιά τους έπλεξαν ενα μεταξένιο κάλυμμα σε αυτα και μειναν μεσα στην ησυχία τους για να μεταμορφωθούν σε πλήρες εντομο.

Υποθέτω οτι το υψος του καλύματος ορίζει και το μεγεθος του εντομου και το φύλο. Το αρσενικο λογικα θα ειναι το μεγαλύτερο.

Σερσένια Vespa Crabro

Αρκετες φορες στο παρελθόν εχω ασχοληθεί με τις σφήκες και τις οικογένειες τους σε αυτο το blog... Mαλίστα τα σερσένια (ετσι τα λεμε στο Χωριό) ηταν κι ενα απο τα πρωτα posts.

Για όποιον δεν εχει διαβάσει καποια απο τα προηγούμενα posts να πω σύντομα οτι πρόκειται για ενα τρομερα δυνατο εντομο, τριπλασιο (στην καλυτερη) απο μια μέλισσα, εξαιρετικο κυνηγο (βλ. το post στο οποιο σκοτώνει τη σαυρα) το οποιο σε ενα πολυ μεγαλο βαθμο σκοτωνει μελισσες προκαλώντας πονοκεφαλο στους μελισσοκομους.

Μπορω με ανεση να πω οτι ειναι απο τα πιο αγαπημενα μου εντομα παρόλα αυτα. Δεν με εχει τσιμπήσει ποτε (λενε οτι δεν το ξεχνας ευκολα οταν συμβει) και δεν ειχα δει ποτε φωλια live.
Mεχρι την προηγούμενη Κυριακη (28.10.2007) Ο φιλος μου ο Κώστας μου χε πει απο πριν παω στο χριο οτι εχει βρει μια σε μια καπνοδόχο.
Μου ειχε πει οτι την ψέκασε απο ακρη σε ακρη με μπαιγκον (βλεπεις επρεπε να καθαρίσει το τζακι)
Μου εχει πει οτι ηταν τεράστια και οτι την ειχε φυλάξει. Δεν περίμενα ομως με τιποτα να μου τη φερει, να την κρατήσω και ακομα και σήμερα και μετα απο ολη αυτη την ταλαιπωρία να γενννα ζωντανα εντομα.

Αν το δουμε απο την αρχη (θα φαει πολλα posts μαλλον η περιγραφή) η ιστορια εχει ως εξης.
Ο Κωστας μου λεει σε ανύποπτο χρονο οτι ξεχασε να μου φερει τη φωλια και θα πηγαινε πισω στο σπιτι του επι τουτου. Εφυγε και μετα απο λθγο επιστρεφει με μια σακούλα σκουπιδιών. Απο μεσα εβγαλε τα λείψανα της φωλιας. Ηταν ενα σύστημα απο 9 ορόφους. Oι 5 ειχαν σπασει και οι 4 που ειχαν μεινει έτριζαν απο πανω ως κατω.

Λιγο οι προνυμφες που λιμοκτονουσαν και κανανε ενα χαρακτηριστικό ηχο για να προκαλεσουν ματαια τις ενηλικες τροφους. Λιγο τα ολοκληρωμένα εντομα που άρχισαν να σκίζουν τα καλύμματα των κελιων τους για να βγουν. Πολυ φασαρία. Να λοιπον απο που εχεουν εμπνευστεί ταινιες σαν το alien. Θα βαλω και αλλες φωτος και video αυτες τις μέρες.

Μεχρι τότε:
001 002 003 004 005 006 007

Tα νεα pets

Το νέο μου.... "κατοικίδιο" (ή και κατοικίδια...) υπέπεσε στην κατοχή μου το προηγούμενο Σαββατοκύριακο. Δείχνω δυο τρεις φωτογραφίες τώρα και αν είμαι ζωντανός (γιατι τα χω μεσα στο σπίτι) μεχρι το ερχόμενο Σαββατοκυριακο θα αρχίσω να ανεβάζω κι άλλες φωτογραφίες τους... Προς το παρόν αυτές ειναι αρκετές: